Selam bebekler 🦋
Ayss öncelikle okuduğunuz saati yazarak mührünüzü bırakır mısınız?
Şimdi gelelim size. Nasılsınız loooğ🤭
Bende iyiyim ne olsun. Size bölüm yazdım 🙊
Şimdi baştan uyarayım güzel bölüm beee😍
Unutmadan aranızda gerek wattpad gerekse instagramdan o kadar güzel mesaj yollayanlarınız var ki her okuduğumda günüm güzelleşiyor. İyi ki varsınız siz. Ve iyiki benimlesiniz🖤
Bölüme geçmeden bu bölüm hakkında beklentileriniz neler yazın bakalım. Neler okumak istiyorsunuz?
Yazar yeter dediğinizi duydum ama o kadar bölüm yazdım. Biraz konuşmaya hakkım vardır🙄
Neysem siz bir basın oy butonuna ve o yıldızı benim için parlatır mısınız? 🖤
İnstagramdaki ailemizede katılmayı, beni takip etmeyi unutmayın lütfen. Bildiğiniz üzere alıntılar, anketler, reels, postlar orada paylaşılıyor. 🌺instagram: aynur7_a
İnstagram: https://instagram.com/aynur7_a?igshid=YmMyMTA2M2Y=
Yeni kitap ve duyurular içinde Wattpad hesabımı takip etmeyi unutmayın 🦋
Bölüm sınırı: 1.000 oy 3.500 yorum✨
seksi_popolu_eysan bölüm sana gelsin bebek. Desteklerin için çok teşekkür ederim🦋🖤
♕♕
Göğün karanlık kısmına hapsedilen umutlar gün yüzeyine çıktı. Aylardır bana yaşattıkları cehennemin daha farklı bir kapısı açıldı.
Daha ne yapabilir ki. Daha canımı ne yakabilir diye düşünürken aslında henüz ağrısını görmediğim çok şey olduğunu farkettim.
Onsuz nefes almak, onsuz nefes almaya çalışmak her ne kadar zorsa sırtıma bırakılan yükü sırtlanmak çok daha zordu.
Karnımda iki tane doğmamış sabiyle bir hareketi diğerini tutmayan bir psikopatın eline düşmüş, beni salı vereceği günü bekliyordum.
"Keşke doğumlarına engel olabilsem" dedim her geçen gün kendime. "Keşke onları içimde saklayabilsem. Bunun bir yolu olsa."
Ağrısını duyuyordum bir şeylerin ve ağrısnı duyuyordum çok şeyin. Aral'sız bir yaşam nasıldı bilmiyorum. Bilmiyorum çünkü ben hiç onsuz kalmadım.
Üç ayı dolduran bir süreyle burada esir tutulurken bile ben hiç onsuz kalmadım. Rüyamda gördüğüm zamanların bahsini bile etmiyor hayalini gördüğüm zamanlarıda saymıyorum.
Her seferinde bana aşk ve özlemle bakıyordu gözleri. Ve ben gerçek olmadığını bilsemde hep ona sığınıyorum.
Kendimi İdil olarak bilğim çocukluk anılarımdan tutta bugüne kadar yaşadıklarıma kadar sorguladım bu süre zarfında.
Mutluluğunu duyduğum anların hespalamasını yapıyorum da hepsinin çıkış anı Aral'ın hayatıma girdiği zamanlardan başka bir şey değildi.
Henüz kendim bir bebek ve annemin kollarına sığınmış, dışarıda gördüğüm köpekten korktuğumu ağlayarak ona anlatma çabam şimdi çok daha farklı bir boyuta yükselmişti.
Şimdi bebek değildim şimdi sadece korktuğum şeyler dışarıda ki köpek değildi. Korkularım daha büyük ve daha baş edilmezdi.
Birlikte geçirdiğimiz anların sarhoşluğu içinde yüzerken birden bire taşa çarpmış gibi sersemledim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARAL(+18)
ChickLitGerilen çenesi ve hızlı hızlı aldığı nefeslerle tenimi keşfe çıkıp belime indiğinde kısa bir süre duraksadı "Beni uyuşturduğun halde sana her geçen gün biraz daha ihtiyaç duymam akıl kârı değil." Çekemediğim nefeslere bir de boğazımda takılıp kalan...
