My Personal bodyguard is A Girl?![Under Revision]

Prologue:

(Note:MPBIAG IS UNDER REVISION PO!!!)

{THIRD PERSON POV}

"Hide yourself Aya.....don't let them kill you" Napabalikwas ng bangon si Aiken, habol habol nito ang hininga tagaktak din ang pawis sa kaniyang noo. Ganun na lang kabilis ang tibok ng puso niya dahil sa muling pagdalaw ng panaginip na iyon. 

Naibaling niya ang atensyon sa may side table nang biglang tumunog ang cellphone na nakapatong Doon. Pinadaan niya ang likod ng palad niya sa kaniyang noo at pinunasan ang pawis na namuo doon saka inabot ang cellphone na Walang tigil sa pag ring.

"Did I wake you up?" Ang salubong sa kanya nang nasa kabilang linya pagka sagot ng tawag.

"No, I already awake bago Ka pa tumawag." Saad nito saka bumangon sa higaan at dumertso sa may Bintana. Sliding window iyon  na ang dertso ay ang Di kalakihang veranda tanaw na tanaw ang Mt. Fugi at ang napakagandang Mga ilaw na nag mumula sa Iba’t ibang bahay. 

"Hindi Ka padin nakakatulog ng maayos?" Naibaling ulit ni Aiken ang atensyon sa kausap, bumogtong hininga na lamang siya.

"As always, bakit Ka pala napatawag Tito?" Pag iiba niya sa usapan dahil paniguradong Doon na naman ang punta nang usaping ito.

"Right! I almost forgot. I just have a little favor Aiken." Nangunot ang noo ni Aiken, alam niyang hindi lamang maliit na pabor ang hihingiin ng Tito niya dahil sa tono na ginamit nito. Ang tonong iyon ay ginagamit niya kapag mag lalambing o Di Kaya ay may papagawin Ito na Hindi niya magugustuhan.

"Just this one...Aya" 

"It's Aiken Tito!" Pagtataas ng boses ni Aiken. Tumawa naman ang nasa kabilang linya. 

"Right it's Aiken" bakas padin ang pigil na tawa nito nang sabihin iyon ng kaniyang tito.

"Ano ba kaseng kailangan mo?" Nawawalang pasensya na saad ni Aiken.

Bumogtong hininga naman ang nasa kabilang linya. 

"Come here. Umuwi kana nang pilipinas"  mahinahong saad ni Antonio na nakapapatigil kay Aiken.

"Why would I? Hindi na dapat ako umuwi Jaan tito." Pinal na saad nito

"Look Aiken...I have a new mission for you at kinakailangan mong umuwi."  

"Tito—

"I know Aiken but please just this one, Hindi ko lamang matanggihan ang kaibigan ko. At sa tingin ko oras na Rin para umuwi."  Napabugtong hininga ang binata.

"What is it then?" 

"Be the personal bodyguard of Greg's grandson" 

"A What!?"

"Please Aiken. Just this one"

Napabugtong hininga na lamang siya, itinuon ang atensyon sa magandang tanawin na natatanaw. Mukhang oras na rin talaga ang umuwi.

"I'm just going to finish my business here." Patatapos ni Aiken sa usapan saka pinatay ang tawag.

                               *****

"Ladies and gentlemen please be on your seat at put your seatbelt, we are now arriving Ninoy Aquino's International Airport"  naituon ni Aiken ang tingin sa labas ng Bintana nang sabihin iyon ng flight attendant.

He's here,almost! It's been five years. Limang taong na magmula nang umalis Siya ng pilipinas at sinong mag aakala na babalik pa Siya matapos ang gabing iyon? Humingi Siya nang malalim at pinakiramdaman ang paglanding ng eroplanong sinasakyan.

"We successfully landed at NAIA, welcome to the Philippines! Hopefully you enjoy your flight" at Pagkatapos ay namatay na ang intercom. Matapos matanggal ang seatbelt ay tumayo na si Aiken at kinuha ang  kaniyang Di kalakihang travel bag.

Bagot siyang naglalakad palabas ng airport. Hindi nya parin lubos maiisip na babalik Siya dito dahil lamang sa nais pagawin ng kaniyang tito.

Bago tuluyang makalabas ng paliparan ay inayos nya muna ang suot na facemask, sumbrero at ang kaniyang shade, saka nagpatuloy sa paglalakad. 

Maaliwas na panahon ang bumungad sa kanya paglabas ng Airport, inilibot niya ang paningin ngayon niya pinagsisihan Kung bakit Hindi Siya tumawag sa kanyang Tito upang magpasundo.

Mabuti na lamang at may Mga taxi sa paligid, ng makasakay ay agad siyang nagpahatid sa bahay ng kaniyang tito.

"Dumating Kana pala?" Naituon ni Aiken ang atensyon sa lalaking may edad na napababa nang hagdanan.

"Bakit Hindi Ka man lang tumawag para naipasundo kita" dagdag pa nito sa sinabi.

"So what's with this being personal bodyguard Tito?" Ang saad niya saka isinalampak ang sarili sa sofa

Tumawa naman si Antonio, Hindi talaga Gawain ng kaniyang pamangkin ang magsayang ng oras.

"We can discuss it later...Aya" 

"It's Aiken Tito! Ilang beses ko bang sasabihin iyon!" Naiinis na saad nito. 

Tumawa lamang ang lalaki

"Right right, Aiken nga pala tumatanda na talaga ako" nagpipigil tawa nitong saad saka inabot sakanya ang isang brown envelope.

"That contains a detailed para sa pinapagawa ko sayo." 

Iniabot ni Aiken ang envelope saka tumayo.

"Mag papahinga muna ako, nasa ayos pa ba ang kwarto ko noon?" Tumango naman si Antonio 

Tumayo naman Siya at saka naglakad paakyat. Tinatahak ang pasilyo nang kaniyang dating silid.

Isang pamilyar na lugar ang sumalubong Kay Aiken ng Maka pasok siya sa isang silid. Abo ang kulay ng dingding na siyang paborito nitong kulay. Inilibot niya ng tingin ang paligid Naka ayos at nasa loob ng book shelve ang mga libro, walang pinag bago  ito parin ang silid na iniwan niya limang taon ang nakararaan. Sa naisip ay napabugtong hininga siya. Maybe he really destine to be Aiken and not the bitch Aya, iniwaksi niya sa isipan ang naisip saka tinahak ang higaan at inilatag ang sarili dito saka ipinikit ang mata at hinayaan ang sarili na lamunin ng antok.