TUTSAK

49.bölüm

   Merhaba sevgili okuyucularım. Aylar sonra birlikteyiz. Önce sınav için bölüm yazmadım. Sonra da sağlık sorunları yüzünden yazamadım. Bunun için ders bile çalışamadım.

Önce geçmişten bir alıntı yaptım. Kenan'ın önceki hayatını ve Sare'yle nasıl tanıştığını kısaca özet geçtim.
Beğendiniz bir bölüm olması dileğiyle ❤️

   Geçmiş...

    Çocukluğundan beri her şeyin en iyisini isterdi Kenan. Tek çocuk olduğu için ailesi tarafından güzel bakılıyordu zaten ama onun için hep yetersizdi. Babası memur olduğu için orta düzeyde bir hayatı olmuştu, babası ve annesi ona aşırı bağlı olmalarına rağmen Kenan tam tersiydi. Okulda yada dışarda gördüğü zengin insanlara hep özenirdi.
Onların sahip oldukları şeye sahip olmak isterdi. Bunun için hep babasıyla tartışırdı. Babası ne kadar çalışsa da Kenan için yetersiz olduğunu fark etti. Oğlu, huzuru ve sevgiyi değil parayı ve gücü tercih ediyordu.
Kenan, lise zamanlarında başlamıştı kirli paraları kazanmaya. Bütün yolsuzlukları yapıyordu artık ve bu paralarla babasına üstünlük taslıyordu.
Lise sonda babası ölünce pekte umursamamıştı. Onun önceliği üniversite olmuştu. Kazandığı üniversitesiyi iyi bir puanla bitirirse güzel bir şirkette çalışabileceğini, kim bilir belki şirket sahibinin kızını bile kandırıp evleneceğinin planlarını yapıyordu. Bunun için babası için yas tutmadı. Kenan'a göre babası yetersiz biriydi. Babası ve annesini seviyordu. Kenan'a göre kendisi çok iyi bir evlattı. Babasının onun yaptığı pis işleri yüzünden kalp krizi geçirdiğini bilmesine rağmen kendisini iyi evlat olarak görürdü hep.

  Yıllar sonra iş yemeği için gittiği bir restoran da görmüştü Sare'yi. Onun güzelliğine hayran kalmıştı. İlk defa bir kadını bu kadar çok istemişti. Kenan'a göre bu aşkı, saplantılı ve hastalıklı bir aşk olduğunu kabullenmeden normal bir aşk gibi gördü.
Küçük bir araştırmadan sonra Sare'nin kendisine ait olması gerektiğini düşündü.
Kendi istekleri için yine bir çok hayatı gözden çıkardı. Kenan'a göre aşk için buna değerdi. Sare için kaç insanın öldüğü yada zor durumda kaldığı önemli değildi. Önemli olan Sare'nin onun olmasıydı.

  Sare, yorgunlukla elinde ki tepsiyi bırakıp, yandaki sandalyeye oturdu. Dolu olan restorana bakıp iç geçirerek dudaklarını büktü. Hafta sonu da çalıştığı için yorgunluktan bayılmak üzereydi. Şansına bugün tüm masalar da doluydu.
" Biraz dinlen istersen pamuğum, bayılacakmışsın gibi duruyorsun."
Sümbül'ün teklifi çok cazip geliyordu ama buna yapamazdı. Müdür bir şey demezdi belki ama diğer çalışanların bakış açısı farklı olabilirdi.
" Bıraksalar bu şekilde uyurum Sümbül'üm, o kadar ki yorgunum. Eve gidince geçiyor yorgunluğum. Annemin beni görünce gülen yüzünü ve ışıldayan gözleri bütün yorgunluğumu alıyor."
Sümbül, Sare'nin başını karnına yaslayarak saçını okşamaya başladı. Sare'nin, annesi için ne kadar çalıştığını biliyordu ve bundan hiç şikayetçi olmadığını da.
" Sare, müşteri geldi, sekizinci masada."
Mutfağa giren iş arkadaşının sözleriyle yerinden kalkıp derin bir nefes aldı. Sümbül'ün ona attığı öpücüğe karşılık verip çıktı mutfaktan. Eğer geleceği görebilseydi o masaya hiç gitmezdi Sare, hatta koşup kaçardı restorandan ve o şehirden.

Her zaman ki gibi tebessüm ederek menüleri dağıttı. Yorgunluğunu yada üzüntüsünü hiçbir işine yansıtmazdı. Yüzünde sabit duran tebessümü ile karşılardı gelenleri, bunun için müdürü Tarık bey ondan çok memnundu.
Bir çift  kara gözün hayranlıkla onu izlediğini görmeden menüleri dağıtıp siparişi bekledi.
Kenan, masaya gelen Sare'yi gördüğü anda donup kaldı. O kadar güzeldi ki gözlerini ondan almıyordu. İş yemeği için geldiği restoranda böyle bir güzelliği göreceği aklının ucundan bile geçmemişti.
Sare'nin, yüzüne, ellerine, saçlarına ve bütün vücuduna bakıp kusursuz olduğunu bir kez daha anladı.
Siparişi o vermişti. Siyah gözlerin gözlerini bulması için ama Sare kimseyle kolay kolay göz teması kuran biri değildi. Siparişleri yazarak masadan ayrıldı.
Kenan, hayatında ilk defa güzel görmüyordu tabi ki ama Sare başka gelmişti ona. Eve gidince bile onu düşünmeye başladı. Onu kendisine ait kılmaya karar vererek diğer gün restorana yine gitti.