20. Bölüm Çiftlik

34K 1K 276
                                    



Merhaba sevgili okuyucularım. Salgından dolayı lütfen dikkat edin. Mecbur kalmadıkça dışarı çıkmayın ve temas etmeyin. Unutmayın bu virüsün sonu ölümle de bitiyor. Ve ölümün şakası olmuyor. Sizin sağlığınız ailenizin sağlığı.
Rabbim bütün insan oğlunun yardımcısı olsun. Dert veren de o dermanı verende biz onun sonsuz merhametine sığınalım.
Benim için kıymetlisiniz dikkat edin 😘😘




  Yüzümde hissettiğim ıslaklıkla gözlerimi açtım. Kenan, başını boynuma gömüp kokumu içine çekerek boynuma dudaklarını bastırdı. Islak bir öpücük bırakıp geri çekildiğinde uyku mahrumu gözlerimle yüzüne baktım. " çok uykum var."  Kenan, gözlerimi öpüp yanağımı okşamaya başladı. " Geç kalacağız hadi kalk yolda dinlendirsin. " Ofladığım da Kenan, kalçamı sıkıp dudaklarıma küçük bir öpücük bıraktı. " Gel bebeğim önce seni yıkayalım sonra da çıkarız."
Kenan, beni kucağına alıp banyoya doğru yürümeye başladı. Başımı göğsüne yaslayıp yarım kalan uykuma devam etmek için gözlerimi kapattığımda Kenan, banyoya girip küvete yaslanarak kollarını daha çok sıkılaştırdı. Alnıma dudaklarını bastırıp sıkkın bir şekilde nefesini verdi. " Çok mu uykun var meleğim."
Gözlerimi açıp önce çatık olan kaşlarına sonra da keskin yüzüne baktım. " Sanki hiç uyumamışım gibi."  Kenan, suyu açıp beni bıraktığında gözlerimi ovuşturdum. Kenan, üstümü çıkarıp beni küvete oturttuğunda başımdan akan sıcak suyla gözlerimi kapattım.  Her zaman ki gibi beni yıkayıp giydirdi kurulu bir bebek gibi. Arabaya bindiğimizde beni göğsüne çekip burnunu saçlarıma gömdü. " Hadi uyu yetiştiğimizde uyandırırım seni Sare'm." Ayakkabılarımı çıkarıp koltuğa iyice yerleşip gözlerimi kapattım. Kenan'ın arkadaşları ve bazı ortakları ile çiftlikte bulaşacaktık. Ne kadar gelmek istemediğimi söylesem de Kenan, sert bir şekilde geleceksin diyerek noktayı koymuştu. Kimseyi tanımıyordum bunun için onların arasında kendimi rahatsız hissediyordum. Aralarında bazı kişiler çok ürkütücüydü. Oysa benim büyüdüğüm ortam sıcacıktı. Yoksul bir mahalleydik ama sevgi doluydu herkes. Buradakilerin aksine

Yüzümde gezinen parmaklarla gözlerimi açtım. Kenan, yüzümün her ayrıntısını ezberliyormuş gibi izleyip parmaklarıyla temini okşuyordu. Beni arka koltukta tamamen yatırmış başımı dizine yaslamıştı. Her uyanışımda beni izleyerek yakalardım onu. Bazen aşkla bazen kızgınlıkla izlerdi beni. Ne düşündüğünü  yada ne hissettiğini tam olarak anlayamıyordum.
Gözlerime bakıp sert parmaklarıyla dudağımı okşayıp yüzüme doğru eğildi. Dudağımı öptükten sonra burnumun ucuna da küçük bir öpücük bıraktı. " Çok güzelsin. Günlerce seni izleyebilirim Sare'm."
Boğuk çıkan sesi arzu doluydu.
" Teşekkür ederim canım."
Yoğun bakan gözlerinden gözlerimi kaçırıp kalkmaya çalıştığımda beni engelleyip tekrar uzanmamı sağladı.
" Böyle kal. Çiftliğe gidene kadar karımı izlemek istiyorum. "  Tekrar uzandığımda Kenan, saçlarımı okşayıp sıkılmadan beni izlemeye devam etti. Birkaç dakika sonra araba durduğunda yerimden doğrulmama yardım edip düzgün olan saçlarımı yine düzeltti. Arabadan çıktığımız da elimi sıkıca tutup bizi karşılayan insanlara kısa bir selam verip yürümeye başladı. Ben merakla etrafıma bakarken Kenan, malikanaye benzeyen eve doğru ilerleyip beni de sürüklüyordu arkasından. Eve girdiğimizde beni kolunun altına alarak başımı göğsüne yasladı.
" Hoşgeldiniz Kenan bey, Sare hanım. Misafirleriniz arka bahçede efendim."
Orta yaşlarında ki adam saygıyla Kenan'ın önünde başını eğip konuştuğunda şaşkınlıkla adama baktım. Kenan'ın korkusundan herkes çok dikkatli davranıyor ve bana bakmamak için ayrı bir çaba harcıyorlardı. Kenan, başıyla selam verip yürümeye devam ettiğinde adam hızla valizimizi alıp yukara kata çıkmaya başladı. Tanımadığım insanların arasına gireceğim için gerginlikle ilerlemeye devam ettim.  Duvar yerine camla kaplı olan salona girdiğimizde dışarıdaki kalabalığı gördüğümde bütün bedenim kasıldı. Aslında korkum insanlar değildi Kenan'dı. Kimseyle konuşmama izin vermiyor yaptığım her şeye kızıyordu. Bunun için evde kalmak istiyordum. Hiç olmasa canım yanmıyordu. " Seni uyarmama gerek yok değil mi güzelim, erkeklerle temas etmiyorsun."  Başımı olumlu anlamda salladığımda Kenan, saçlarıma öpücük bıraktı. " Kimseyle konuşmama izin vermiyorsun sanki yanlış bir şey yapacakmışım gibi gözün hep üstümde Kenan, madem böyle yapıyorsun getirme beni. "
Yerinde durduğunda bende durmak zorunda kaldım. Başımı kaldırdığımda yine kaşlarını çatmış sinirle bana bakıyordu. " Ben nereye gidersem benimle geleceksin Sare, anla artık bunu.! Ölümcül bir şeyin olmadığı sürece hep yanı başımda olacaksın. Sensiz uyumak istemiyorum." Bakışları gibi sesi de soğuktu. Bazen beni ölecek kadar çok seviyor diyorum kendime, bazen de öldürecek kadar çok seviyor diyorum. Hangisi daha ağır basıyor bilmiyorum ama Kenan, söz konusu olunca iki ölümde kaçınılmaz oluyor benim için.

TUTSAKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin