@bgmokur_ okuruma gelsin, sevgilerle sakinokur seni seviyorum
Etrafıma bakıyorum umut
verecek biri olsun diye...
Bir de bakıyorum ki ben ve çatlamış duvarlarımdan başka bir şey yok etrafımda....
Ruhum gibi eskimiş evim benim gibi yara alıp çatlamış duvarlar...
Küçücük kalıyorum yıkık evimde.
Karanlık sarıyor etrafımı ve yine yalnız kalıyor ruhum.
Çok mu şey istiyorum? Ben sadece birinin her şey iyi olacak demesini bekliyorum.
Yalan olsa bile ben inanmak istiyorum iyi olacağıma.Yıldızlara bakarak fısıldadım içimdekileri umut etmek istiyorum sadece iyi olacağımıza en çok da annem için bunun olmasını istiyordum.
Hayatımda kalan tek varlığım dünyalar güzeli annem için.
Babam bizi bu acımasız dünyaya da bırakıp gitmişti. Hem annemin hemde benim kahramanımdı babam.
İkimizi de yetim bırakmıştı.
Annem, babamın ölüm haberini alınca kriz geçirmişti, geçirdiği kriz için bir daha eskisi gibi olmamıştı.
Kan bağı olan akrabalarımız varmıydı bilmiyorum çünkü babam ve annem ailelerinin izni olmadığı için kaçarak evlenmişlerdi.
Babam anneme aşık bir adamdı ve annem de babama aşık bir kadın.
İhtiyaç duymadılar artık kimseye onlar birbirlerine yetiyordu.
Zaten babam öldüğünde cenazesine kan bağı olan kimse katılmamıştı demek ki kimsesi yoktu.
Annem geçirdiği krizden sonra kısmi felç geçirmişti bu nedenle sol tarafını kullanamıyordu.
Anneme bakmak için üniversiteyi okuyamamıştım bunun için üzülmüyorum çünkü annemin hayatta olması benim için en önemli şeydi.
Elimizde olan şeyleri satmıştık tedavi için lise bitince elde avuçta bir şey kalmamıştı.
Bunun için okumayıp çalışmaya başladım. Annem bunun için günlerce ağlamıştı.
Konuşamıyordu annem ama yazabiliyordu konuşamadıklarını satırlara döküyordu.
Bana yük olduğunu söylüyordu eğer ben olmasaydım okuyabilirdin demişti. Böyle söylediğine hem çok üzülmüş hemde kızmıştım.
Anneler yök değildir asıl ölümleri koca bir yöktür kalbe.Benim bütün hayatım annemdi tek istediğim onun tekrar eskisi gibi olmasıydı.
Odaya girip üstünü örttüm, sıcak pamuk gibi olan yanaklarına öpücük bırakıp bende yanına uzandım.
Kollarımı beline sarıp annemin güzel kokusuyla uyudum.
Babam öldüğünden beri artık hep annemle yatıyordum.
Bu durum ikimizin de hoşuna gidiyordu.
Sabah annemin yanağına öpücük bırakıp yerimden doğruldum.
" Günaydın annecim yine benden önce uyanmışsın. "
Annem hep bende önce uyanırdı. Ben uyanana kadar da beni izlerdi.
En çokta gözlerime bakardı, babamın gözleri gibiydi gözlerim.
Annemin gülümseyen yüzüne öpücük bırakıp yataktan çıktım.
İşe gitmeden önce kahvaltı hazırlamam gerekiyordu annem bunu yaparken zorlanıyordu çünkü.
Düzgün yürüyemiyordu bir elle her şeyi yapamıyordu onun için kahvaltıyı hazırlayıp birlikte yedikten sonra işe gitmek için evden çıktım.
Kapıda Meral teyzeyle karşılaştıktan sonra yolda beni bekleyen arkadaşımın yanına gittim.
Hafiften yağmur çiseliyordu, bunu görünce babam aklıma geldi.
Su gibi temiz olduğumu söylerdi babam. Bunun için Sare ismini vermişti bana.
Sare, saf, katıksız, temiz anlamına geliyordu . İbranice de ise prenses demekti.
Gerçekten de öyleydim. Süt gibi beyaz bir tenim vardı. Beyaz tenimin aksine siyah gözlerim vardı.
Güzel bir kızdım ve fazla ilgi çeken biriydim, bundan hiç hoşlanmazdım çünkü ben utangaç bir insandım.
Arkadaşım İrem'in yanına gidip sarılıp öpücük faslından sonra yürümeye başladık.
İrem, Meral teyze ve Faruk amcanın kızıydı, benim en değerli arkadaşım ve kardeşimdi.
Onların evinde kalıyorduk, çok iyi insanlardı, bazen kirayı aylarca vermediğim de bile bir şey demezlerdi.
Meral teyze ben işe gittiğimde annemin yanına giderdi onun sayesinde aklım annemde kalmazdı.
Bu insanlar bize dünyada iyi insanların olduğunu da göstermişti.
İrem," Unutma pamuğum yarın birlikteyiz. "
" Tamam canım bir aksilik çıkmazsa birlikteyiz. "
İrem," Ben anlamam Sare, yarın çocuklarda gelecek gitmeden önce vakit geçirelim biraz. "
Başımı olumlu sallayıp gelen servise bindik.
İrem, beyaz ve çok narin olduğum için pamuk derdi bana.
Gerçekten de öyleydim biraz fazla narin ve hassastım, bu yönümü de hiç sevmiyordum.
İrem benim aksime Üniversitesiyi okuyordu gerçi bütün arkadaşlarım okuyordu.
Başka şehirde okuduğu için o gittiğinde birbirimizi çok özlüyorduk.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TUTSAK
General FictionKenan," Burdan kaçamazsın..! Buna asla izin vermem sen benimsin anla bunu... Saklandığım yerden nefes dahi almadan bekledim çünkü o benim nefes alışlarımı bile biliyordu.... Kenan hasta bir adamdı, bağımlıyıdı.. Ve bu hastalık ne yazık ki bendim...