TUTSAK

8.bölüm evlilik teklifi

   Korkuyla başımı kaldırdığımda Kenan'ın yoğun bakışları ile karşılaştım. Telefon sesiyle uyandığı tam açılmayan gözlerinde belliydi.
Yutkunup korkuyla ondan uzaklaştığımda kollarını çözüp beni serbest bıraktı. Korku ve şaşkınlıkla ona bakıp hemen yataktan çıktım.
" Se-nin burda, yatağımda ne işin var Kenan.. "
Kenan,"  Uyuya kalmışım Sare."
Umursamaz sesiyle kaşlarımı çatıp kızgınlıkla yüzüne baktım. Kenan, yüzünü sıvazlayıp çatık kaşlarımı ve kızgın yüzümü gördüğünde, yüzünde yine o korkutucu ifade oluştu.
" Nasıl yanımda yatarsın iznim olmadan, bunun ne demek olduğunu biliyormusun."
Kenan," Sakın beni öyle iğrenç şeylerle yargılama Sare.! Kız arkadaşımsın yanında yatmam doğal birşey, ayrıca senden faydalanmaşım gibi konuşmayı kes. İlerde aynı yatak yatmak dışında başka şeyler de yapacaz. "
Ona korkuyla bakıp bir adım geri gittim. Bazen öyle ürkütücü oluyordu ki elimden olmadan korkuyordum.
" Ne olursa olsun benim iradem dışında bir daha böyle birşey yapma. Sana borçlu olabilirim ama bu yapacağın herşeye boyun eğeceğim anlamına gelmiyor."
Kenan," Ne saçmalıyorsun sen Sare, öyle bir ithamda mı bulundum. Lanet olsun sadece yanında uyumak istedim. Bir adım bile uzak duramıyorum senden kokundan."
Bana doğru adım attığında korkuyla duvara sindim. Korktuğumu görünce,
Kenan'ın yüzünde ki kortucu ifade kayboldu. Hızla yanıma gelip kollarını belime dolayarak sert bedenine yasladı zayıf bedenimi.

Başını boynuma gömüp kokumu içine çekip bir yandan da saçlarımı okşamaya başladı.
Kenan," Benden korkma, aramıza tekrar mesafe koyma Sare, kendime hakim olmadım, kokun o kadar baş döndürücü ki senden kopamadım. "
Kenan, başını kaldırıp büyük ellerini ile yüzümü avuç içlerine alıp alnıma dudaklarını bastırdı. Bıraktığı kısa öpücük ile dudaklarını tenimde ayırıp  benden uzaklaşmadan konuştuğunda sıcak dudakları soğuk tenime değiyordu.
Kenan," Seni korkutmak istemedim güzelim, inan aklımdan kötü bir şey geçmedi, sadece yanında uyumak istedim. Hala kızgınmısın bana güzel gözlüm, masum meleğim. "
" Seni birden yanımda görünce korktum. "
Kenan," Korkma sana zarar vermem ama beni de anla ben sağlıklı bir erkeğim sevdiğim kadın yanı başımda ama bir o kadar da uzağımda. Senin için nasıl bir mücadele verdiğimi bir bilsen güzelim. Benide anla lütfen."
" Anlıyorum ama ben kendimi hazır hissetmiyorum. "
Kenan, " Tamam güzelim, hadi hazırlan seni hastaneye bırakayım. Benim toplantım var, öğleden sonra yanında olurum."
Kenan, odadan çıktığında derin bir nefes aldım. Bazen ondan gerçekten korkuyordum. Kenan, istediğini elde eden kudretli bir adamdı ve hayır sözcüğünü asla kabul etmeyen biriydi. İtiraz istemeyen sesiyle konuştuğunda, sessiz kalmak zorunda kalıyordu insan.
Hemen hazırlanıp evden çıktığımızda ikimizde sessizdik.
Kenan, yol boyunca hiç konuşmadı yada elimi tutmadı. Belli ki verdiğim tepkiye kırılmıştı.
Hastaneye geldiğimizde şöför kapımı açtığında onun inmeyeceğini anladım. Yüzüme bile bakmıyordu.
" Görüşürüz Kenan. "
Başını hızla çevirip yüzüme baktığında gözlerindeki mutlu ışığı fark etmemek mümkün değildi.
Kenan," Görüşürüz Sare'm, birşey olursa haber ver, birkaç saate yanında olurum zaten. "
" Tamam, hoşçakal. "
Arabadan çıktığımda hastaneye doğru ilerledim. Başımı çevirip arkama baktığımda Kenan, hala bana bakıyordu. Belli ki hastaneye girmemi bekliyordu. Hafifçe gülümseyip kapıdan girdiğimde Kenan'ın adamı hemen yanı başımdaki yerini almıştı.

Annem uyandığında doktor beş dakikalığına onu görmeme izin vermişti. Odaya girdiğimde annemin sararmış solgun yüzünü görmemle göz yaşlarım hemen akmaya başlamıştı. Elini tutup öptüğümde yorgun bir şekilde gözlerini açmıştı.
Beni gördüğünde acı bir şekilde gülümseyip, gözleri hemen dolmuştu. Bir kaç saniye sonra tekrar uyuduğunda onu doyasıya öpüp koklamıştım. Çok acı çekmişti annem hala çekmeye devam ediyordu. Bana hep yük olduğunu söylerdi. Oysa o benim tek yaşama sebebimdi. Hayatla olan mücadelemde onun içindi zaten.
Odadan çıktığımda kendimi hemen oturma yerlerinde ki koltuğa atmıştım. Tükenmiş gibi hissediyordum. Hiç gücüm kalmamıştı. Anneme ihtiyacım vardı. Onun kokusuna onun sıcaklığına.
Bana bu çekilmez hayatı cennet kılan anneme ihtiyacım vardı.
Düşüncelere dalmışken önüme uzatılan suyla başımı kaldırdım.
Üzerine baktığımda onun da doktor olduğunu anladım. Daha çok gençti.
Çok sevimli bir yüzü vardı. Gülümseyerek suyu birkez daha uzattığında elinden aldım.
" Teşekkür ederim. "
" Rica ederim, birkaç defa gördüm sizi hocamın baktığı hastanın yakını oluyorsunuz galiba. "
Başıyla annemin olduğu odayı gösterdiğinde başımı Olumlu anlamda salladım.
" Evet, annem. "
" Demek bu güzel gözlerin böyle hüzünlenmesinin sebebi buymuş. Merak etmeyin ameliyat başarılı geçti. Anneniz kısa sürede toparlar kendini çünkü çok güçlü bir kadın."
" Teşekkür ederim, tek dileğim annemin iyi olması. Doktorsunuz galiba sizde."
" Daha stajyerim, bir senem kaldı. Adımı söylemeyi unuttum Burak ben."
" Memnun oldum Sare bende. "
Birkaç dakika sonra Burak'la daha çok kaynaşmıştık. Çok sempatik biriydi. Beni eğlendirmek için komik anılarını anlatmaya başladığında günler sonra ilk defa gülmüştüm.
Üzerimde hissettiğim gölge ve Kenan'ın sert sesiyle sohbetimizde bitmişti.
Kenan," Sare.!"
Oturduğum yerden kalktığımda Burak'da kalkmıştı.
Kenan'a baktığımda Burak'a baktığını gördüm. Yüzündeki öfkeyi ve sesindeki siniri fark etmemek mümkün değildi. Çenesini o kadar sıkıyordu ki boynunda ki damarlar şişmişti. Bir eli cebinde diğer elini ise yumruk yapmış ölümcül bakışlarla Burak'a bakıyordu.
Burak, bu bakışlardan rahatsız olmuş gibi gözlerini kaçırıp yerinde kıpırdandı. Soru dolu bakışlarla Kenan'a baktığımda elini belime sarıp hızla kendine doğru çekerek sert bedenine yasladı beni.