Selam aşklarım! ❤️
Yeni bölümü yayınlamak için nasıl terler döktüm bir bilseniz aklınız şaşar. Kolaj asla yükleyemiyorum. Düzenleme yapmak için bölüme giriyorum hiçbir şey düzeltemiyorum. Kaç kez geçmişten geriye getirdim bölümü. Kaç kez çoğu yeri kaybettim yeniden yazdım.
Eğer yayınlamayı başardıysam, yanlışlar ve hatalarımı maruz görün. Yoksa bu kezde yayınlanmazsa atıcam kendimi bir yerdenn😬😬
Sizi seviyorumm 💞
Bölüm 50 🍷
__________________________________
...
"Francesco'nun evde olduğunu söyledi Alberto, fakat buraya onun için gelmedim. Eğer geldiğimi onunla paylaşmazsan sevinirim.. Ve.. Bana ayıracak biraz vaktin varsa eğer seninle yalnız konuşabilir miyiz?" diye sordu..
Karşımda zor durumda olan kadını dinliyorken başım refleksif olarak koridora dönmüştü. Francesco muhtemelen duştaydı. Ve hızlı duş aldığını düşünürsek yaklaşık altı, yedi dakikaya ortaya çıkardı. Asla ne yapmam gerektiğini bilemediğim saniyelerde büyük bir ikilem yaşadım. Bayan Lorenz'i yollayabilir; onunla konuşmamın doğru olmayacağını dile getirebilirdim. Ya da ricasını kabul edebilir ve neler olduğunu öğrenebilirdim.
"Lillian?"
Duyduğum sesle yeniden önüme döndüğüm de dağılan dikkatimi toparlamaya çalıştım.
"Bayan Lorenz.." dedim, tereddütle. "Francesco'dan bir şeyleri saklamak konusunda hiçbir zaman başarılı olamadım. Üzgünüm ama eğer onunla konuşmak istiyorsanız duştan çıkmasını bekleyebilirsiniz" diyerek boş bakışlarımı yüzüne çıkardım.
"Beni bu halde görmemeli" diyen Bayan Lorenz, ıslanmakta olan gözlerini saklamayı becerememişti.
"S-siz iyi misiniz?" diye sordum. Çünkü dudağının kenarında taze olduğu anlaşılan bir yara vardı. Ve karşımda gördüğüm hali de pek iç açıcı olmadığı için merakla gözlerine baktım.
"Ben iyiyim, endişelenme ama Francesco için korkuyorum. Buraya sizi uyarmaya ve biraz olsun seninle konuşabilmek umuduyla geldim"
Acı çeken görüntüsünün altında doğru söylüyor olabileceğini düşündüm. "Bir saniye" diyerek kapıyı aralık bırakarak hızla mutfağa ulaştım. Ester, tezgahın başında büyük bir yemek hazırlığı yapıyordu. Adımlarım seri bir şekilde tezgahın arkasına geldiğinde beni fark eden Ester, başını kaldırıp sıcak bir selam verdi.
"Akşam yemeği için lazanya hazırlıyorum fakat istediğiniz farklı bir yem-"
"Ester" dedim, hızla karşımda heyecanla konuşmaya çalışan kadını susturarak. "Ben otoparka iniyorum, arabadan almam gereken bir şey var. Francesco duştan çıktığında söylersin olur mu?" diyerek karşımda beni dinleyen kadından bir onay bekledim.
"Alberto, giderdi?"
"Hayır, benim halletmem gerekiyor" dedim, karşı çıkarak. Ve daha fazla oyalanmadan hızlı adımlarla yeniden dış kapıya ulaştım. Dışarıya çıktığımda arkamdan kapıyı sakince çekip beni bekleyen sarışın kadına döndüm.
"Otoparkta konuşabiliriz fakat çok fazla zamanım yok" dedim.
Bayan Lorenz, başını sözlerim üzerine onaylar şekilde salladığında büyük koridoru geçip asansöre ulaştık. Köşeyi döndüğümüz de ise karşımıza Alberto çıktı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÇÖL ÇİÇEĞİ +18
Romantizm"Küçük bir kız çocuğu gibi bana kafa tutuyorsun.. Ama bedeninin bana verdiği tepkileri görmekten deli gibi kaçıyorsun.. Söylesene Lillian, beni kışkırtmaya çalışıyor olmaktan hiç korkmuyor musun?" "Ben küçük bir kız çocuğu değilim!" dedim dişlerimi...
