GAME OF LOVE (TAGALOG)

CHAPTER 88

IRENE

Hindi ko alam kung bakit parati na lang akong pagod. Kahit wala akong ginagawa, napapagod ako.

I think you needed a break from work anak. Puna din ni Mommy

Okay lang po ako. Sagot ko

Yan, kakasira mo kay Seulgi diyan sa anak mo ano'ng napala ninyo? Sino ang mas nasaktan?

Araw araw nalang na sinisisi ni daddy si Mommy.

Bakit ako na naman ang sinisisi mo?

Because masyado mong pinoison ang isip ng mga bata. Nasaan na ngayon ang bunso mo? Nangibang bansa dahil hindi pinapansin ni Jema, itong panganay mo. Andito nga sa harapin natin pero parang nasa ibang bansa din ang isip. Sino'ng nawalan? Si Irene. Hindi si Seulgi. Mukhang Zombie ka, pero si Seulgi naka move on na sayo.

Napakunot noo ako. Pano naman nalaman yun ni Daddy

She's calling me from time to time. See? Kahit nasaktan na siya't lahat lahat hindi pa din siya nakakalimot na mangamusta. Wala naman akong against diyan sa bago mo anak eh, kung nakikita ko lang sana na masaya ka. Seulgi is looking great anak.

Natahimik na lang ako

Ilang taon kang naghintay sa kanya noon na mapansin ka, tapos ng nakuha mo na sinayang mo lang. I am really disappointed Irene. Sabi pa ni Dad

Tumigil ka nga. Saway naman ni Mommy

May mali ba sa sinabi ko? Nawala ang mga kaibigan niya. Nawala ang Bestfriend niya! Sayang lang kasi Irene eh, nasa kamay mo na ang dream mo, all you have to do is hold on, pero konting panahon lang, konting pagsubok lang, naging mahina ka na.

Hanggang ngayon talaga hindi matanggap ni Daddy. Siya itong guilty sa mga nangyari.

Huwag mong pakinggan ang Daddy mo. Sabi naman ni Mommy

You did the right thing. Di hamak naman na mas maimpluwensiya ang mga Lacson. Tsaka napakagulo ng buhay ng Kang na Yun. Ni hindi nga niya kilala yong tunay niyang.

Tama na Mom. Ayoko ng makarinig pa ng tungkol kay Seulgi. Pagputol ko sa sasabihin niya

Nawalan na ako ng ganang kumain kaya tumayo na lang ako. Mali ba talaga ako?

Napaiyak na naman ako ng makita ko ang pic namin ni Seulgi na nasa gilid ng kama ko. Hanggang ngayon di ko pa rin inaalis yun. Hindi naman kasi pumapasok si Wendy sa room ko.

Mag iisang taon na itong umalis sa Pilipinas. Lahat kami ay nagulat dahil walang pasabi ito, kahit si Jema nagtampo

Good for you to finally moved on Seul. You deserved that. Kausap ko sa pic

I am sorry for being so weak. Pero sana naman hinayaan mokong makapag explain ng maayos.

Mabilis kong pinunasan ang luha ko ng makitang tumatawag si Wendy

Kumain ka na ba? Tanong niya

Nawalan ako ng gana.

Nasabon kana naman? Halata naman sa mukha at boses mo.

Sorry. Nagkasagutan kasi si Mom and Dad. Ikaw? Nakauwi kana ba? Sabi ko

Nasa office pa. Want me to fetch you? Kain tayo sa labas?

Hindi kana ba busy? Tanong ko

I always have time for you babe. Be there in 10. See you.

Sige ingat. Sagot ko

Nagpalit lang ako ng pantalon at tshirt.

Alis muna ako Mom. Susunduin ako ni Wendy. Paalam ko