• Meet Again / Chapter Twelve

473 43 55
                                    

~•~

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

~•~

Bazı yaralar geçmez, üstünde sadece onu kapatan bir kabuk oluşur sadece. İzler ise sadece silik anılardır, yaralardan kalan unutulmayan hatıralardır. Ben her zaman kanayan küçük bir kız çocuğu olarak kaldım. Kalbimi o kanlı gecede bıraktım yoluma onsuz devam ettim yıllardır. Kendim için değil başkaları için yaşadım daima. Sevdiklerim her zaman benden bir adım uzaktı, dokunamıyordum onlara, hissedemiyordum birini bile. Belki de bu da benim lanetimdir, ellerim de şahittir bu kara lekeye.

Kalemimi bırakıp sırtımı ağaca yasladım. Bazen öyle hissettiklerimi döktüğüm bu defteri annem almıştı bana. Mavi defterin üstünde yaldızlı bir Naomi yazıyordu, küçük kalp işlemeli defterin kapağı annemin eseriydi. "Küçük kardeşinin hediyesi, ablasıyla tanışmak için sabırsızlanıyormuş diye söyledi bana."

Gülümsedim. Sıcak sıvıyı yüzümden silerken Yuma uyuyordu. Bir kaç haftadır onunla beraber pratik yapıyorduk, ona güvenmeye başlamıştım. Beni dinliyor, benimle konuşuyordu. Bir kaç gün önce açmıştım üstündeki ipleri ve gayet güvenimi kazanmıştı.

Defteri arka çantama yerleştirdikten sonra yanan ateşe döndüm. Kulağımı dolduran çatırtılarla gülümsedim. Bazen nostaji gerçekten insanın içini ısıtsa da bu bizim bir kaç gündür izlendiğimiz gerçeğini değiştirmiyordu.

Beni sürekli takip ettiğini anlayamayacak kadar aptal sanıyordu sanırım.

Yuma'yla sürekli başımızdan eksik olmayan kargaları en başından farketmiştim fakat dün pratik yaparken denizdeki tuhaflıkla emin olmuştum.

Itachi ve takım arkadaşı Kisame'nin basbayağı açık hedefiydik.

Oji-san'dan aldığım küçük bir notla Akatsuki hakkında bir kaç bilgi daha öğrenmiştim. Bijuu'ları toplayıp ninja sistemini baştan yazmak gibi uçuk bir hedefleri vardı. Naruto'yu hedef almalarının sebebi artık belli olsa da benimle dertleri neydi bilemiyorum.

Sasuke yüzünden olabilir mi ihtimali kafamı kurcalıyor.

Sasuke köyü terkettikten sonra buraya gelmiştim, belki de Sasuke'ye karşı beni kullanacaktı? Hayır, Itachi o kadar aptal bir adam değil. Hem bunu neden Kisame'nin yanında yapsın ki? Üstelik benim buraya geldiğimi biliyorsa bile neden şu ana kadar saldırmadı ki? Sonuçta benden güçlü. Yuma'dan çekinmiş olabilir mi ihtimali de kafamı kurcalıyordu. Fakat bunları düşünmek beni sonuçta asla götürmeyecekti. Bunun farkındaydım. Merhametim kabaracak ve ona sorular soracaktım. Ki zaten bunun olduğunda karnıma yediğim zehirli kunai ve genjutsu ile bedelini ağır ödemiştim.

Parmaklarım dudaklaeımı okşarken gözlerim kapanmış zihin dünyasında kapıları aralamakla meşguldü kalbim. İnanamıyordu hala onun bu kadar kötü olabileceğine. Belki de verdiği son hediyeyle kendini kandırıyordu, kim bilir? Ama bana kalan pay sadece küçük bir çocuk ve onun kırılan hayalleri, parçalanan ailesi ve kimsesizliğin açtığı yaralardı. Sarmaya çalıştığım bu yaralar sanki daha da açılmış ve şuan o yaralara rağmen yürüyordu bu yolda.

彼岸花 - Itachi×Y/NHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin