• Family Tragedy / Chapter Sixty-five

153 20 48
                                    

~•~

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

~•~

"Pekala. Biz önden ilerleyip bakalım."

Çocuklar, Yuika-san ile bayağı iyi anlaşmışlardı. Çayırlık alandan deniz kıyısına ilerlerken uzaktan gördüğümüz sima ile diğerlerini durdurup Yuma ile yaklaştık.

Kahve saçlı adam öylece oturmuş denizi izliyordu. Üstünde bir kaç tane çatlak mı vardı? Bu normal değildi, "Baksana," diye fıaıldadım, "Bu adam normal değil."

Yuma başıyla onayladı, "N'apalım?" Derin bir düşünmenin ardından onun derdini anlamaya karar verdik. Üstelik, Kou garip davrandığı için, Aiki'den gözünü ondan ayırmamasını söyledik ve Yuika-san ile çocuklarla beraber uzaklaşmalarını tembihledik.

"Oi. Kimsin sen?" Yuma sertçe sordu, bir iki adım arkasında da ben vardım. Adam başını hafifçe döndü, "Kimim ben?"

Dudaklarım aralandı, ayağa kalkıp kollarını iki yana açtığındaysa daha da şoke olmuştum. Bu o adamdı!

Oonishi Yutashi.

Yani Yuma'nın babası.

İyi de ölmemiş miydi -

"Sen..." Yuma söze girdiğinde kendini kasan vücudu tiriyordu. "Ne cüretle..." Omzunu kavradığımda duraksadı. "Sakin ol. Bu adam ölü."

"O kadın haklı. Ben ölüyüm." Yuma anlamadığını belli eden yüzünü bana, sonra babasına dikti. "Önce beni ölüme sürükledi, şimdi de işi düşünce geri diriltti, tch. Şu lanet olası."

Kabuto mu? Kabuto mu diriltmişti yani?

"Neden... Neden her şey normalmiş gibi bir de söylenebiliyorsun?!" Yuma bağırdığında irkildim, "Sen, sen daha iki yaşında oğlunu ve karını terketmiş aciz bir adamsın! Seni öldüren her kimse bunu fazlasıyla haketmiştin zaten!" Yumrukları sertçe kasıldı, boğumları sararırken dişleri gıcırdadı, "Ben... Ben böyle olsun istemedim."

"Sen ne olsun istedin?!" Ona doğru ilerleyip yakasına yapıştı. Hızlıca onu uzaklaştırmak için adım atsam da yapamadım.

Ben neden titriyorum.?

"Haydi. Eve gidelim. Kalk, anata!"

"Sen, aşağılık bir pisliksin! Senden utanıyorum, anlıyor musun?!" Yakasını sıktıkça sıktı, Yutashi bir şey yapmadı. Yüzünü sadece Yuma'ya dikse de mavi gözleri bana bakıyordu. "O gözler.."

"Ne gözü, ne saçmalıyorsun?!"

Yuma'yı birden itti ve üzerine kapandığında hızlıca atıldım, kunai'yi fırlattığımda Yutashi, Yuma'dan uzaklaştı. Yuma nefesini düzenlerken, "Tch! Belliydi zaten."

彼岸花 - Itachi×Y/NHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin