Onun yanındayken yaşadığımı hissediyorum.
Itachi×oc
Bu kitap şuan orjinal Naruto/Naruto Shippuden ve Boruto; Naruto Next Generation sürecini kaplamaktadır. Orjinal yaşanacak olaylara eklenti veya çıkarım yapılmıştır. (Tamamlandı)
15.06.2022 - 27.11...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~•~
"Uslu olun, tamam mı?" Uzun bir hazırlığın ardından çocuklarla baş başa kalmıştık. Akane üstümü inceledi, "Kaa-san, buraların neden böyle?"
Üstüm siyah, beyaz ağlar ve sargılarla kaplıydı, yakam biraz açık, içime giydiğim beyaz ağdan badiyi saran siyah ceket yüzünden göğüslerim biraz belirgindi. "Önemli bir şey değiller."
"Kazumi, kızkardeşin ile iyi geçin lütfen. Sana güveniyorum." Başını salladı, yanaklarını sıktım, "Merak etme. Hemen döneceğim." Bana baktı, "Söz mü?"
Ne kadar haddimdi bilemiyorum ama işaret ve orta parmağımı birleştirdim. Anlına hafifçe vurdum. Kızaran yanakları ile eliyle vurduğum yeri tuttu, "Söz."
* * *
"Pekala. Şimdi, plan ne?"
Aiki, Yuma ve ben sınırı tekrar geçmiştik, sahilde geriniyorduk. "Siz ikiniz, ilk önce Konoha'ya dönüyorsunuz."
Yuma hızlıca, "Ne?! Bu da ne demek oluyor?" diye beni çekiştirdi, "Size daha sonra katılacağım. Edo-tensei işi şakaya gelecek gibi değil. Kabuto'nun kontrolünde olmaları hiç iyi değil." Aiki bana hak verdi, "Evet ama, ne yapacaksın, nee-san?"
Sağ gözümü gösterdim, "Boş boş oturmaktansa Shisui'nin gözüyle Kabuto'ya genjutsu uygulayacağım. Kalıcı bir genjutsu." Yuma dudak büzüp, "Konoha'ya dönünce ne olacak?"
"Anladık, anlamasına da sen iyi misin?" Aiki, kolumdan tuttu, "Nee-san. İyi görünmüyorsun." İkisini de savuşturdum, "Ben iyiyim."
İkisi Konoha'ya ilerlemek için uzaklaştığındaysa ben de Yutashi'nin söylediği yere yolumu çevirdim. Hızlı olmam gerekiyordu.
Yol boyunca aklımda bir sürü düşünce ve duyguyla savaştım. Cidden, bazı şeyleri büyüten bir bünyem vardı. Kendimin artık farkında olmayan bir düşünce yapım vardı. Başımda topuz olarak bağladığım saçlarımın arasından çıkan kızıl tutamlara eşlik eden rüzgar kadar saydam fakat varlığımın değeri bir o kadar da hissedilemezdi.
Ruhum yorgun, bedenim bitkin. Gözlerim isyankar, dudaklarım ise duygulara artık mühürlüydü.
