Onun yanındayken yaşadığımı hissediyorum.
Itachi×oc
Bu kitap şuan orjinal Naruto/Naruto Shippuden ve Boruto; Naruto Next Generation sürecini kaplamaktadır. Orjinal yaşanacak olaylara eklenti veya çıkarım yapılmıştır. (Tamamlandı)
15.06.2022 - 27.11...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~•~
"Uyanıyor bak!"
"Sonunda! İple çekiyordum bunu!"
Derin bir nefes aldım. Gözlerimi araladığımda ellerimle gözlerimi ovuşturdum.
Ilık rüzgar yüzüme vururken üstümdeki kıyafetler benim değildi sanırım. Beyaz, çok güzel bir şeydi. Uzun saçlarım varlıklarını belli ederken kulağıma çalan tiz sesiyle şaşırdım, "Hoşgeldin Naomi-chan!"
Izumi?
Etrafımızdaki karahindibağlar kırmızıydı, yanımda oturan sima ile tüm bedenim titredi. "Çok beklettin be. Bana çok doğum günü hediyesi borçlusun."
"Shisui..."
Kollarımı ona sardığımda bunu bekliyormuşcasına bana sarıldı, tüm varlığını hissetmek için onu sıktıkça sıktım, nefessiz kalana kadar ona sıkı sıkı sarıldım, "Aptal! Salak!"
Beni kendinden ayırdığında göz yaşlarımı sildi, "Ağlama, bak! Hepsi bitti, artık bizimlesin." Izumi bana arkadan sarıldı, "Bana anlatacak o kadar şeyin var ki!"
Tepeden indiğimizde çıplak ayaklarımla yeşil çimlerde kendimi o kadar garipsedim ki, "Herkes seni gördüğüne o kadar sevinecek ki!" Izumi heyecanla bana bir şeyler anlatırken Shisui kolunu omzuma attı, "Köye gidelim. Daha seninle ramen yiyeceğiz."
Aklım tüm yaşananları tek tek gözden geçirirken tanıdık olan patikada yürüdük ve girişten köye girdik.
Her şey eskisi gibiydi. Tezgahtarlar satış yapmak için bağırırken Hokage dağında yedi tane baş vardı. "Shisui. Burası Konohakagure değil mi?"
"Evet. Öyle." Izumi heyecanla sekerken etraftakiler bana sürekli gülümsüyordu. "Seni göreceğine çok mutlu olacak birisi var." Izumi söylediğinde karşımda dikilen kişiyle gözlerim doldu.
"Yuma!"
Ona doğru koştuğumda şaşkın gözleri ilk başta ne yaptığımı algılayamasa da ona sarıldığımda adımı söyledi, "Naomi!" Bana sarıldı, "Acelen mi vardı?!"
Beni azarlarken ikimiz de ağlamayı kesmemiştik, Shisui arkamda elini omzuma koydu, beni teselli etmeye çalışıyordu, "Benim yüzümden, özür dilerim."
"Saçmalama. Nereden bilecektin?" Bana gülümsediğinde gülümsedim, "Hem mavi gözlerini özlemişim, kara kara bakarken adam öldürecek gibi bakıyordun," dediğinde şaşırdım, "Mavi mi?" Izumi gülümsedi, "Evet!" Shisui ise göz devirdi, "Hiçte bile, benim gözüm ona gayet yakışıyordu."
Dördümüz yürümeye devam ettiğimizde içimdeki heyecan arttıkça artıyordu. "Ben... Eve gitmek istiyorum." Shisui gülümsedi, "Git bakalım." Elim ayağım titriyordu, evin önüne geldiğimde heyecanıma yenik düşerek hızla çıktım basamakları. Kapıyı açıp içeri girdiğimde gözlerim artık bu gördüklerini asla idrak edemiyordu. "Too-san."
