Onun yanındayken yaşadığımı hissediyorum.
Itachi×oc
Bu kitap şuan orjinal Naruto/Naruto Shippuden ve Boruto; Naruto Next Generation sürecini kaplamaktadır. Orjinal yaşanacak olaylara eklenti veya çıkarım yapılmıştır. (Tamamlandı)
15.06.2022 - 27.11...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~•~
"Anlamadım, ne?" Sasuke masadan kalktığında ayağa kalktım, "Sen kimsin?" Durdu. Bana döndü, "Sen kendini ne sanıyorsun? Kızın daha bir buçuk yaşında, ne görevinden bahsediyorsun?" Sakura burnunu çekti, "Naomi nee-san -"
"Sakura." Sasuke'nin üzerine yürüdüm, "Ağabey-kardeş görev aşkınızdan etrafınızda olan biten hiç bir şeyden haberi olmayacak kadar körleştiniz! Bana bak!" Omzularımdan tutup beni sakinleştirmek istese de onu ittirdim, "Bak bana! Sakura'nın acı çekmesini mi istiyorsun? Benim oğlum babasının kim olduğunu bile bilmiyor! Bu ne kadar acı veriyor bana!" Sasuke'ye bağırırken uzayan saçları arasından rinenganıyla bana bakıyordu. "Otsutsuki Kaguya hakkında araştırma yapmam gerekiyor. Sakura için bir sorun yok."
Sakura'ya döndüm. Bakışlarını kaçırdığında titredim. Tüm bedenim titriyor, soğuk terler döküyordu. "Siz zaten kendi aranızda kararınızı vermişsiniz. Kimse bana fikrimi sormadığına göre!" Onu ittirip çıktım, Sakura arkamdan seslense de umursamadım. Evin kapısını açıp kendimi soğuk Aralık ayında dışarı attığımda derin bir nefes aldım.
Eve gidip Asahi'ye sarılmak istiyorum.
* * *
"Akademi görevimden azlimi istiyorum." Rokudaime-sama'ya kağıdı uzattığımda gözlerime baktı, "Bu ne demek oluyor?" Gözlerimi ona diktim, "Bir Jonnin olarak görevlere gitmek istiyorum. Beni burada tutma çabanız yeterince canımı sıkmaya başladı. Hem, çocuklar kendilerine bakacak kadar da büyüdü." Ayağa kalktığında sesinin tonunu yükseltti, "Bunu kabul etmiyorum, görevine devam edeceksin Naomi."
"Hokage olmuş olman bana emir verebileceğin anlamına gelmiyor. Ben ne istersem onu yaparım." Ellerimi masaya koydum, "İstersem şimdi çıkıp giderim. Bunu sadece resmiyete dökmek zor olmayacaktır sizin için." Bana şaşkın gözleri ile bakarken içeri giren Shikamaru ile derin bir nefes verdim. "Acele etsen iyi edersin, burada bir dakika daha kalmak istemiyorum."
* * *
"Kazumi, Akane." Yemeğimizi yerken gülümsedim, "Artık görevlere çıkacağım için burada pek olamayacağım. Kazumi derin bir nefes verdi, "Anbu görevlerimi kenara atamam kaa-san." Akane derin bir nefes verdi, "Chunnin oldum geçen ay. Asahi'yi tek bırakmak zorunda kalabilirim." Derin bir nefes verdim, "Hinata ile konuştum, Asahi'ye bakabileceğini söyledi. Hem kardeşiniz yeterince büyüdü, değil mi tatlım?" Asahi gülümsedi ve dil çıkardı, "Öyle tabii!"
"Sizden istediğim şey, birbirinize sahip çıkmanız. Kimseye yük olmayın, haberleşiriz zaten." Akane gülümsedi ve başını salladı. Kazumi ise benimle göz göze geldiğinde hislerimi okuması çok sürmedi. Benim ne kadar acı çektiğimi en iyi bilen oydu.
"Yuma nii-san ne zaman dönecek kaa-san?" Akane'ye döndüm, "Yuika-san rahatsızlanmış. Ikari-chan ile beraber dönecekler." Asahi gülümsedi, "Çabucak dönsün!"
