• Return to Konoha / Chapter One

163 21 77
                                    

~•~

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

~•~

"Bak! Tekme attı, hissettin mi?" Akane gülümsediğinde Kazumi güldü, "Sen de böyleydin. Bak bir daha atacak," deyip eliyle karnıma bastırdı. Kısa süre geçmeden de karnımda hissettiğim tekmeye iki kardeş gülmeye ve sohbet etmeye devam ettiler.

Kazumi beş yaşına, Akane ise üç yaşına girmişti. Doğuma az kalmıştı. Riskli bir doğumdu, bu yüzden Konoha'ya doğum için dönme hazırlıklarım vardı. Bizzat Rokudaime'nin emriyle zorla doğuma götürülecektim.

Kakashi nii Hokage olmuştu. Sasuke ise bildiğim kadarıyla hala esir tutuluyodu. İbiki-san'nın sorumluluğu altındaydı. Kakashi nii onu çıkarmak için uğraşırdı bu yüzden pek endişelenmiyordum.

Aslında, bir çok konu ve soruyu da boşvermiştim.

Kimseye nefret duymuyordum. Nefret etmek bile başlı başına artık beni yoruyordu.

"Nee-chan, haydi. Kalk - Hop! Gel bakalım!" Naruto'nun kucağına zıplayan Akane'ye seslendim, "Ojii-san'nı yorma Akane -" Naruto hemen karşı çıktı, "Yorma falan yok 'tebayo! Sen bize karışma!" Kazumi hızla Naruto'nun beyaz hırkasının boş olan kısmından tuttu, "O hep öyle, evhamlı jii-san."

Kazumi bile Naruto yanında o ciddi mood'dan çıkıp az da olsa çocuk olabiliyordu. "Fazla eşya almanıza gerek yok," dediğinde Neji beni kaldırdı, "Yavaş yavaş gidersek üç günde varırız." Başımla onayladım. "Ben zaten buradayım shannaro!" Kollarını tutup gülümsediğinde gülümsedim. Uzamış saçları ile kahkül bırakmıştı Sakura, ona yakışmıştı. "Madem öyle, gidebiliriz."

Evden çıktığımızda Naruto ve çocuklar önden, Sakura onların arkasından bir çantayla, Neji ise benimle ilgileniyordu. "Aiki iyi mi?" diye sorduğumda gülümsedi, "Gayet iyi. Yuma ona nefes aldırmıyor gerçi..." Memnun değil gibiydi, göz devirdim, "Boşver, sen en iyisi TenTen'e odaklan." Gözleri uzaklara daldığında bende önümdeki Sakura'nın kiraz çiçeği saçlarına döndüm.

Ben saçlarımı kısa kestirmiştim. Olabildiğince kısa. Yani ensemden toplansa bile önden, yandan parçalar kendi özgürlükleriyle ayrılıyorlardı. Bu yüzden annemin tokasıyla yandan bağlamıştım, "Mola dattebayo!"

Çocuklar da bağırdı, "Mola dattebayo!" Naruto'nun lafını taklit ettiklerinde şaşırmıştım, "Çocuklara kötü alışkanlıklar edindirme." Bana hemen savunması hazırdı, "Kaa-chan'a benziyorsun, sen de bize katılsana!"

Mola verdiğimizde Akane'ye konsantre elma suyunu içiriyordum, "Bu bitecek!" Bana yüzünü çevirdi, "Ama istemiyorum! Çok ekşi." Kaşlarım çatıldı, "Önümüz kış, hastalanmak istemiyorsan iç."

彼岸花 - Itachi×Y/NHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin