Onun yanındayken yaşadığımı hissediyorum.
Itachi×oc
Bu kitap şuan orjinal Naruto/Naruto Shippuden ve Boruto; Naruto Next Generation sürecini kaplamaktadır. Orjinal yaşanacak olaylara eklenti veya çıkarım yapılmıştır. (Tamamlandı)
15.06.2022 - 27.11...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~•~
"Naomi-san! Sen yaşıyorsun!" Sakura'nın toklaşmış sesiyle ayağa kalktım. "Eh, biraz öyle oldu." Naruto ağlamak üzereydi, "Yaşıyorsun.."
Saçlarını karıştırdım, "Özlemimizi sonra gidermemiz gerek, başımızda şöyle bir bela varken güzel olmaz." Babam gülümsedi, "Minato... Her zaman ki gibi hızlısın."
Hokage'ler sonunda yetişmişlerdi, "Naruto, arkadaşın birazdan burada olur." Babamın dediğine gülümsedim. Bozulmuş saçımı açıp tepemden at kuyruğu bağladım. Uzun zamandır takmak istediğim alın koruyucuyu çıkardım. Anlıma taktım, "Oldu mu?"
"Çok güzel oldu!" Naruto'dan mutlusu yoktu.
Sasuke sonunda yetiştiğinde Sakura bayağı şaşkın görünüyordu. "S-sasuke-kun!"
"Sakura, ha?"
Evet, kesinlikle aşık.
Diğerleri geldiğinde ilk önce beni gördükleri için şaşkın olsalar da Sasuke'ye olan öfkeleri daha ağır basmış olsa ki, "Teme! Neden buradasın sen!" diye sorgulamaya başlamışlardı.
Naruto'ya baktığımda gayet emin görünüyordu. Bende onun kadar emindim. "Sonuç olarak, Konohakagure'yi korumaya karar verdim."
"Bundan sonra da... Hokage olacağım."
Eh?
Herkes şaşkınlıkla ona neden olamayacağını hep bir ağızdan anlatırken Naruto ayağa kalktı, "Hokage olacak kişi, benim 'tebayo!"
Sakura'ya onu iyileştirdiği için teşekkür ettiğinde Shodai-sama'nın gür sesi herkesi titretti.
Üçü yerini aldığında gülümsedim, uzun zaman olmuştu Takım Yedi'yi bir arada görmeyeli. Sasuke'nin yüzünde bir mutluluk kırıntısı olmasa da içini biliyordum onun, eminim mutluydu. Sakura ise onların arkasında kalmamıştı, bu güzeldi.
Benim arkada kalmam da olmazdı. Yakışık almazdı.
O garip dev gibi olan yaratığı tuttukları yere girdiğimizde üzerimize gelen onun küçük varyasyonlarına koşarken tek düşündüğüm biraz sıcak onigiriydi.
Acıkmıştım.
Yere oturdum. "Nee-chan?! N'apıyorsun?!"
Sakura zaten arkadaki yaklaşık beşbin kadarını tek yumrukla halletmişti. Biraz da ben onları şok etmeliydim.
Ellerimi yere koyduğumda Gizli Uzumaki Jutsu'sundan bir sürü zincir çakrası yere saplandı ve toprağı delik deşik ederek arada kaynayan çoğu yaratığı yere yapıştırıp parçaladı. "İşte benim nee-chan'ım!"
