Onun yanındayken yaşadığımı hissediyorum.
Itachi×oc
Bu kitap şuan orjinal Naruto/Naruto Shippuden ve Boruto; Naruto Next Generation sürecini kaplamaktadır. Orjinal yaşanacak olaylara eklenti veya çıkarım yapılmıştır. (Tamamlandı)
15.06.2022 - 27.11...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~•~
Kakashi nii ile beraber Kama'yı geliştiriyorduk ve yaklaşık her şeyin üzerinden bir hafta geçmişti. Yuma köyde kalıyordu, Tsunade-sama'nın isteği üzerine benim takımıma vermişlerdi. Artık bir Konohakagure ninjasıydı. Yuma ve ben şuan için ikili bir takımdık ve ben bundan gayet memnundum. Tek sorunumuz şuan için Yuma'nın annesini Yağmur Köyü'nden getirmekti.
"Odaklanmıyorsun," dediğinde dalan gözümü Kakashi nii'ye çevirdim. "Neye daldın böyle?" Ellerimdeki mühürü kapatmayı öğretmişti, mührü kapatıp dilimi ısırarak onu yanıtladım. "Oji-san ve Naruto yolculuğa çıktılar, sanırım ilk defa kendimle baş başa kaldım, bilemiyorum." Kakashi nii maskesinin altından gülümsedi. "Hep bunu istemiyor muydun zaten?" diye sordu ve yanıma adımlamdı. Oynaşma Cenneti kitabını arka çantasına atıp beni ağacın altına yönlendirdi ve oturduk. "Zaten sende bir haller var," dediğinde öksürdüm. "Ne hali olacak? Her zaman ki ben."
"Hm?" dedi ve sharingan'ını kapattı. "Sasuke'nin yokluğu canını sıkıyor görüyorum, üstelik Itachi ile de karşılaştın. Kafanın karışması normal," dedi ve başımı okşadı. Başımı omzuna yasladım. "İyi ki sen benden gitmedin nii-san."
Kakashi nii, benimle her zaman ilgilendi. Babamın takımında olduğu için benim doğumuma kadar herşeye tanıklık etmişti fakat takım arkadaşları uzun zaman önce ölmüşlerdi. Anbu'ya katıldığında az görüşür olmuştuk ama beni ihmal etmezdi. Benim ailem olmuştu.
"Gitmeyeceğimi biliyorsun," deyip kolunu bana sardı. Göğsünde yerimi bulmuşken kıkırdadım. "Tüh, şuan çoğu kadının hayalini çalıyorum." Köyde bayağı popüler bir adamdı. "Maa, sen gayet iyisin." Benden uzaklaştı. Bentoları nereden çıkardı bilmiyorum ama bana uzattığı bento kabına gülümsedim. "Teşekkür ederim Kakashi nii." Önemli olmadığını söylediğinde maskesini açtı.
Yüzünü gören sanırım bir tek ben varım.
Yüzü çok temiz bir yüzdü, üstelik yakışıklıydı. Küçüklüğünden beri maske taktığını söylemişti, onun için bir alışkanlık olduğunu düşünüyordum. Yemeklerimizi yerken yüzüne bakmamaya onu rahatsız etmemeye çalışıyordum. Yemek çubuklarımın arasındaki eti ayırıp arkama attım. Ne de olsa beni sürekli gözetleyen karganın karnını doyurması gerekiyordu.
"Kakashi nii." Aklıma gelen soruyla yüreğime çöken ağırlığı hafifletmek istemiştim. "Efendim." Boğazımı temizlerken yutkunduğumda hissettiğim acıyla yüzümü ekşittim. "Ben nerede hata yaptım ki Sasuke böyle bir yolu seçti?" Beni ilgilendirmese bile acıyordu işte.
Beni görmeye veya bir veda etmeye bile gelmemişti, en acıtan buydu canımı.
"Bir yerde hata yapmadın, ona kucak açman bile senin kalbinin ne kadar geniş olduğunu gösteriyor," dedi ve biten bentosunun içine yemek çubuklarını yerleştirdi. Maskesini taktı. "Bazı şeylere engel olamazsın," önümdeki bento kutusunu alarak devam etti. "Seni en iyi anlayan benim, merak etme." Bana fırlattığı torbayı tuttum. Torbayı açtığımda içindeki camdan misketlere gülümsedim.
