• "He's Left Us." / Chapter Fifty-seven

191 22 55
                                    

~•~

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

~•~

"İyi ki doğdun, Akane!"

Küçük kızım artık üç yaşında, babasının kucağında ağabeyinin ona tuttuğu çikolatalı kekteki muma dileğini üflerken ağlamak üzere olmamı saymazsak... Gülümsüyorlardı. "Akane-chan! Artık kocaman bir kız oldun." Aiki gülümsedi, ona hediyesini uzattı, "Bu benden!" Hediye paketli olmasa da Akane ilk defa yabancı birinden hediye alıyordu, "Aa, kolye!" Aiki gülümsedi, "Bak, bu kurumuş bir karahindiba, umarım sana şans getirir."

Itachi ile göz göze geldik, kısa fakat bana gülümsedi.

Kazumi utana sıkıla kekin mumunu çıkardı, "Bende bunu yaptım." Elindeki şeye baktığımda misket gibi tahtalar vardı. "Bu ne, nii-san?" Kazumi kızarmış yanaklarıyla gösterdi, "Misket işte. Benimkilere benzetmeye çalıştık Kou oji-san'la." Kou gülümsedi, "Umarım beğenirsin Akane-chan."

Akane'nin yüzünde güller açarken Itachi ona hediyesini uzattı, "Al bakalım." Itachi'ye verdiği öpücükle hediyesini açtı, "Senin yüzüğünün renginde!" Kelebek simgeli bir yüzüktü, küçüktü. "Güle güle kullan."

"Bakalım benim güzel çiçeğim, benim hediyemi beğenecek mi?" Bana gülümsedi, "Bilmem, şuan en sevdiğim hediye yüzüğüm kaa-san!" Ona uzattığım nkt defterini garip bir yüz ifadesiyle aldı, "Bu ne, kaa-san?"

"Bunun içinde bir sürü şarkı sözleri, şiir ve karalamalar var. Benim günlüğüm." Kazumi merakla mavi deftere baktı, "Adın yazıyor." Gülümsedim, "Okumayı öğrendiğinde okuyabilirsin." Akane başıyla onaylasa da pek umursamadan yüzüğü ve kolyesi hakkında konuşmaya devam etti.

Bir kaç gün önce olanların ardından Itachi burada kalmıştı, hareket etmeye devam etsek te Yuma'dan gelen haberle Ero-sennin'nin Yağmur Köyü'ne, Akatsuki'yi araştırmaya gittiğini yazmıştı bize. Onunla beraber gitmişti.

Sasuke ise Orochimaru'yu öldürmüştü. Takım Yılan/Hebi adında bir takım kurmuştu. Hedefi barizdi. Bu beni gerse de yüzümü bugün asmamam gerekliydi.

Çocuklar oyun oynamaya başladığında Kou ve Aiki yemek için bir şeyler bulmaya gitti, Itachi ile yalnız kalmıştık. Çocukları izliyor, gözlerini sürekli kırpıştırıyordu. Arda gülümseyip derin bir nefesle dal parçalarının küllerinin arasında bir şeyler çiziyordu zihninde.

"Akane, bayağı büyüdü." Birden konuşunca şaşırmıştım fakat hızlıca onu onayladım, "Evet. Zaman hızlı geçiyor." Derin bir nefes verdi, "Kazumi, ona iyi bir ağabey olacak." Sesindeki titremeyi tanımıştım, "Sende gayet iyi bir ağabeysin, Itachi. Sadece şartlar bunun tam tersini göstermen için sana oyun oynuyor, aşacağız bunları." Başını eğip gülümsedi, "Bazen düşünüyorum. Bütün her şeyi, geçmişi, şimdiyi, geleceği. Farklı bir şey yapabilir miydim?"

彼岸花 - Itachi×Y/NHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin