• Gifts / Chapter Six

185 23 35
                                    

~•~

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

~•~

"Günaydın!"

Yatağımın yorganı üstümden birden çekildi. Gecelikli halimi gören Shisui'ye karışmış saçlarım altından öyle bir bakmıştım ki... Tırsması onun için en iyi seçenekti. "Doğum günü kızı... Süpriz...!"

*
*
*

Bardağı kafama diktim ve mutfaktaki masaya başımı gömdüm. Shisui kafamı sürekli dürtüyordu, "Haydi! Kalk, o kadar program ayarladım ki senin için! Eğlenceden öleceksin!"

Tek istediğim ise uykuydu.

Başımı kaldırdım, "Bana kahvaltı ısmarlarsan... Belki düşünebilirim." Gözlerini devirdi, "Bu da soru mu?" Beni ellerimden tutup ayağa kaldırdı, "On üçüncü yaş günün, hayatındaki en eğlenceli gün olmadan dur durak demeyeceğiz! Bugün somurtmana müsaade etmeyeceğim." Beni odama itip kapıyı kapattı, "En güzel elbiseni giy!"

İlk defa arkadaşım -ilk ve tekti sanırım... - benim doğum günüm için bu kadar heyecanlıydı. Şahsen doğum günümü uğursuz bir gün olarak kutlamazdım ama bu sene değişiklik olacaktı... Geçen sene Shisui kutlamak istese de Ero-sennin ile tekrar yolculuğa çıkmıştık. Bu sene bu yüzden onun için çok önemliydi. Üstüme giydiğim etek dizlerime geliyordu, yeşil, üstündeki yaprak işlemelerde güller vardı. Beyaz yakalı kısa kollumu da giydim ve kısa kızıl saçlarımı tutamlarından arkamdan tutturdum.

Odamdan çıktığımda Shisui derin bir nefesle bana döndü, "Hala çok çirkinsin!" Gülerek söylediğinde göz devirdim, "Biliyorum." Evden çıkmak için beyaz ayakkabılarımı giydim. Merdivenlerden inerken bana sordu, "Evet, Naomi-sama. Bugün ne arzu edersiniz?"

Güldüm, "Cidden Shisui, doğum günüm diye bana hizmet etmene gere -" Ağzımı eliyle kapattı, "Ne dediysem o!" Koluma girdi, "Pekala, kahvaltıyı en sevdiğinle yapalım!" Beraber yürürken bana anlatmaya başladığı komik anılarını dinlerken beni sürekli gülümsetti.

Onigirileri yerken bir yandan da bana Itachi ile anbu karşılaşmalarını anlatmaya devam ediyordu, "Daha sonra, adamı indirdim. Zaten destek ekibi gelmişti. Itachi, bileğini incitmişti. Omzumda uyuyakaldı." Güldü, "Güzel günlerdi. Şimdi, anbu'da, yüzünü göremiyorsun bile." Gözlerimi devirdim, "Görmek isteyen her türlü görür, Shisui. Şu aşk meşk işleri benim için uygun değil." Bana güldü, "Diyene bak! Dibin düştü çocuğa, haberin yokmuş gibi salağa yatıyorsun!"

Hesabı ödemekte ısrar etti, köyde dolaşırken bana aldığı pamuk şekeri yemeye başladım, "Ee, Naomi. Bu sefer ne kadar kalacaksın köyde?" Koluna girdim, "Bilmem. Kalırım işte." Bana döndü, "N'oldu, canın neye sıkıldı?" Elimdeki şekerin çöpünü attım, "Oto-san bana her zaman pamuk şeker alırdı, o geldi aklıma." Derin bir nefes verdi, büyük ihtimalle kendine kızıyordu, "Pekala! Şimdi nereye götüreceksin beni?"

彼岸花 - Itachi×Y/NHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin