WIFE CORPORATION: MIA KASSIDY BORROMEO

Chapter 11: Vogue sense

Ilang segundo na napatahimik si Mia na para bang pino-proseso ang sinabi sa kaniya ng asawa. Pero gano'n man ay nanatili pa rin silang nakatitig sa isa't-isa. A punch of uneasiness assaulted Alexus and a wave of regrets na hindi niya magawang maintindihan at kung bakit siya nagsisisi gayo'ng nagsasabi lang naman siya ng totoo. As he kept on staring at her eyes, a shone of sadness had been seen before a sweet smile showed.

"So, may sahod ako sa'yo kahit pinulot mo lang ako sa kalye?" Magiliw na sambit ni Mia. Animo'y natutuwa pa sa nalaman. "Tiyaka, tatlong buwan lang din ang ilalagi ko dito bago mo ako palayain?" Para siyang bata na naaaliw sa isang surpresa o sa isang kuwento na dala ni Alexus.

Pero si Alexus ay napatigalgal sa kaniyang nakita. Seriously, hindi niya ba talaga alam ang trabaho niya? He asked to the deepest element of his heart. Kalaunan ay tahimik lang din siyang tumango at pinagtuonan ng pansin ang kaniyang pagkain.

Pumalakpak si Mia, "Yay! May ipon din pala ako pagkatapos ng tatlong buwan. Ilang araw na ba ako dito? Ten days? Wahh! Buti nalang at may napala naman pala ako dito." Tuwang-tuwa si Mia nang marinig niyang nagbibilang ito. "Hindi na rin ako mamo-roblema sa utang ni Nanay. Phew! How I wished na lilipas kaagad ang tatlong buwan!" She's even giggling at it.

Subalit si Alexus ay hindi maipaliwanag ang lungkot sa kaniyang puso. Why does he have to be sad kung hindi naman permanente sa kaniya ang dalaga? "Do you want to visit your hometown?" Para maibaling ang sarili ay tinanong niya nalang si Mia.

Masaya na tumango ito sa kaniya, "Oo, naman! Alam mo, kahit sugarol 'yung nanay ko at parati akong pinapalo, mahal ko 'yun." Sinsero ito sa sinabi nito at ramdam niyang mahal talaga nito ang ina nito.

Should Alexus begin to avoid her and distance himself from her?

'Yun nga ang hindi niya alam. Sinubokan na nga niya no'ng una, pero hindi man lang nagtagal ng ilang oras ay tiklop siya kaagad. Kasi ang totoo ay hindi niya naman maloloko ang sarili niya lalo pa't gusto niyang malapit siya sa dalaga. Magka-kampo ba siya dito sa bahay niya ng ilang araw at ilang oras lang kung hindi dahil dito?

Usually, uuwi lang siya kapag may kukunin, at magpapahinga. After that, aalis din kaagad. It's either mangibang bansa or may iilang e-meet.

"You can visit her, but you must return after a few days." Never did he knows na gayo'n din si Mia sa kaniya. She hid her emotion behind her fake emotion para lang iwala ang atensyon sa kakaibang lungkot na nadarama niya. It has been a while no'ng huli siyang malungkot, at 'yun 'yung namatay ang tatang niya.

"Talaga?" Her eyes had the glint of gladness. Tumango si Alexus bago tumayo sa pagkakaupo.

"I'll be in my office. Call me if you need anything." At iniwan na nga siya nito. Saka lang niya inilabas ang tunay niyang naramdaman kasabay ng iilang beses na pagbuntong hininga.

That's right, Mia. You can't like Alexus. Hired wife ka lang. About naman doon sa nakaantala sa papel, siguro ay kinailangan ko talagang umuwi para kausapin si Nanay.

Nagligpit na siya ng mga pinagkainan nila at hinugasan iyon. Inihanay din pagkatapos bago pumanhik sa kaniyang silid upang maligo.

---
Hindi magawang makapag-focus ni Alexus dahil sa binabagabag pa rin siya sa conversation niya sa kaniyang three months wife. Nasa kalagitnaan pa naman siya ng isang conference meeting na idinaos ngayon sa Beijing at dahil pinili niyang umuwi kagabi ay hindi siya nag-abala pang lumipad patungo roon.

He missed his wife so much na hindi niya magawang umalis.

"Will there be any suggestions and concerns?" Rinig niyang tanong mula sa reporter ng kasalukoyang meeting. Napalingon ito sa gawi niya at maligalig siyang nginitian na may kasamang kahulogan. Alam niya ang gano'ng paninitig kaya't hindi siya nag-abala pang isarado ang laptop niya.