អង្គម្ចាស់ដុះខ្លួនអោយថ្នមៗ រាងតូចស្រៀវពេលរាងកាលពេលដែលបាតដៃក្ដៅដុះស្ទាបអង្អែលពេញរាងកាល។
« បាន!បានហើយ! ខ្ញុំម្ចាស់មានអារម្មណ៍មិនល្អនោះទេ! »រាងតូចចាប់ដៃអង្គម្ចាស់អោយទ្រង់ឈប់។
« ហេតុអី! យើងគ្មានតែជួយទ្រង់ទេតើ! យ៉ាងណាក៏យើងធ្លាប់ឃើញ ប៉ះ!......អឹម! »រាងតូចងាកមកខ្ទប់មាត់មិនអោយនិយាយ។
« កុំភ្លេចសំដីទ្រង់ថ្ងៃនោះអោយសោះ! ខ្ញុំម្ចាស់ក៏មិនបានទាមទារអោយទ្រង់ទទួលខុសត្រូវលើខ្លួនខ្ញុំម្ចាស់ដែរ! » ថេយ៉ុងនិយាយមុខមាំ ឯអង្គម្ចាស់កញ្ឆក់ចង្កេះរាងតូចមកផ្អឹបនិងខ្លួន លឺសូរតែផឹប ដៃម្ខាងអោបចង្កេះ ដៃម្ខាងទៀតចាប់ដៃថេយ៉ុងដែលខ្ទប់មាត់ទ្រង់ចេញ។
« ពីមុនគឺជាកំហុសយើង! យើងសុំរាជទានទោសពីទ្រង់ផង! » ទ្រង់ចាប់ដៃមកថើបក្រសែភ្នែកពោលពេលទៅការចងបាន ។
« លែងខ្ញុំ! » ទ្រង់នៅតែព្យាយាមរើបម្រាស់។
« អឹម! អាស៎! ហុិក!ហុិក! ឈប់ភ្លាម! »រាងតូចស្រែកភ្លាមពេលដែលដៃរបស់អង្គម្ចាស់លូកចូកក្នុងខោ ចាប់ច្របាច់គូថរបស់ទ្រង់។
« ទាល់តែទ្រង់ហៅឈ្មោះយើងសិនទើបយើងឈប់!»អង្គម្ចាស់កាន់តែផ្កើនទ្រង់ច្របាច់ខ្លាំងជាងមុនហើយបង្អូសម្រាមដៃស៊កចូលតាមល្អាងស្នេហ៍រាងតូចធ្វើអោយនាយកន្ត្រាក់ខ្លួនញាប់ញ័រពេលដៃម្រាមដៃអង្គម្ចាស់ធ្វើចលនា ទ្រង់ទ្រោបខ្លួនមកលើអង្គម្ចាស់ចាប់ស្មាទ្រង់ខ្លាំងៗ។
« យើងមិនដឹង! មិនដឹងថាហេតុអ្វីបានជាយើងធ្វើបែបនេះ! តាំងពីថ្ងៃដំបូងដែលយើងជួបទ្រង់! យើងតែងតែជួយទ្រង់ដោយគ្មានលក្ខខណ្ឌ! ពេលខ្លះបាត់មុខមិនបាន! យើងហួងហែងពេលដែលលឺថាទ្រង់ជួបជាមនុស្សប្រុស! យើងខ្លាចថាពួកគេនិងដណ្ដើមយើងចេញពីទ្រង់! គ្រប់កាយវុការរបស់ទ្រង់តែងតែទាក់ចិត្តរបស់យើង! តើទ្រង់ដឹងទេ? ប្រហែលជាយើងស្រលាញ់ទ្រង់ហើយ? សឺត!»ទ្រង់ពោលចប់អោនមកថើបកញ្ចឹងករាងតូចស្រស់ក្លិនក្រអូបជាប់កាយ។ រាងតូចគាំងគ្មានវាចារ ក្រែងក្នុងរឿងគេត្រូវស្លាប់ដោយសារអង្គម្ចាស់ជាអ្នកសម្លាប់មិនអញ្ចឹងគ្រាន់តែឃើញមុខគ្នាស្អប់មិនចង់ឃើញមុខ តែឥឡូវនេះគ្រប់យ៉ាងហាក់ដូចជាខុសពីសាច់រឿងអស់ហើយ។ អង្គម្ចាស់ចាប់រាងតូចអោយអង្គុយពោបកង្កែបលើទ្រង់ ដៃធ្វើចលនាកាន់លឿន ប្ដូរពីម្រាម២ទៅម្រាម៣ ។
YOU ARE READING
រឿងរជ្ជកាលថ្មីរបស់ម្ចាស់ក្សត្រីកំណាច
Historical Fictionនៅសល់៣ខែទៀតខ្ញុំនិងត្រូវស្លាប់ហើយ។ អង្គរក្សរបស់ខ្ញុំជាហ្វេនប្រលោមលោកនាយបានណែនាំសៀវភៅមួយក្បាលអោយខ្ញុំអានគ្រាន់កំសាន្តអារម្មណ៍។រឿងមួយនោះមានចំណងជើងថាម្ចាស់ក្សត្រីក្នុងដំណាក់ត្រជាក់ តើវាចៃដន្យទេជីវិតម្ចាស់ក្សត្រីម្នាក់នោះគឺវាស្រដៀងនិងខ្ញុំណាស់ពួកយើងសុទ្...
