ភាគទី៩

1.4K 123 0
                                    

          «  ម្ចាស់! ម្ចាស់ក្សត្រី! ខ្យល់អីបក់ទ្រង់មកដល់ទីនេះក្រាបទូល!» លោកឧបរាជនិយាយឌឺដងមកវិញ ធម្មតាទេមនុស្សនៅក្នុងវាំងមិនគោរពរាងតូចផង ចុះនៅខាងនេះមានហេតុផងអីត្រូវគោរកោតក្រែង។

          « ?? »ថេយ៉ុងមិនមាត់ សម្លឹងមើលមុខមិនព្រិច។

          «  បំណងល្អពីខ្ញុំណាអ្នកម្នាង ត្រឡប់ទៅដំណាក់ត្រជាក់ហើយផ្ទំអោយស្រួលទៅណា! សូម្បីតែព្រះអង្គធ្វើស្អីគ្រួសារទូលបង្គំមិនកើតផង សម្បត្តិត្រឹមព្រះមហេសីចង់មកសម្លាប់មនុស្សក្នុងគ្រួសារយើង ដូចជាមិនប្រមាណខ្លួនឯងសោះ ហាស៎ៗហា៎»កញ្ចស់នេះនិយាយចេញគឺដៀមដាមជាប់ពន្លិចមើលងាយថេយ៉ុងច្បាស់ណាស់។ ក្នុងចិត្តថេយ៉ុង......

          « អ្នកណាទៅដឹង! ព្រោះយើងមិនមែនជាមនុស្សសម័យផង ! »

          «  អីយ៉ា! សម្ដីលោកឧបរាជបែបនេះមើលងាយខ្សែរាជវង្សច្បាស់ណាស់ ដឹងហើយថាមនុស្សដែលមើលងាយស្ដេច លួចក្បត់ស្ដេចគឺមានទោសប្រហារជីវិតទាំងពូជ ៩ជំនាន់ ហើយយើងលឺល្ហៀងៗមកថា លោកឧបរាជកុំពង់រៀបចំទ័ពសម្ងាត់ដើម្បីបះបោរផងហ្ហេស! »

          «  ទ្រង់»លោកឧបរាជឡើងសសៃក ស្រែកសម្លុតរាងតូចវិញដោយសារនាយល្អិតនិយាយចំៗពេក។

          «  យ៉ាងម៉េច? ចង់សម្លាប់យើងបំបិទហ្ហេស! បើខ្លាំងចូលមក!»រាងតូចនិយសយឌឺដងថែមទៀត។

          «  សម្លាប់ទ្រង់វាងាយដូចបកចេកអញ្ចឹងសម្រាប់យើង!»

          «  ហេ! អាម្នាក់នៅពួនលើដំបូងនួក ចេញមកផ្ញើរអ្នកបម្រើយើងសិន! យើងចាប់ការពួកអាស្រមោលទាំងនេះបន្តិច!»ថេយ៉ុងនិយាយហើយក៏សម្លឹងទៅដូចគ្នា គេក៏ចេញមក គឺថាជាដៃស្ដាំរបស់អង្គម្ចាស់ស្ដេចចម្បាំងហ្នឹងឯង។ដេងដោយរបៀបម៉េចក៏មិនដឹងដូចគ្នា។

          « ហឺស! »ឧបរាជក៏បញ្ចេញក្បាច់គុន តែរឿងដែលមិននឹកស្មានដល់ថាខ្លួនវាយចេញ ត្រូវថយ៉ុងដាក់យ៉ាងដំណំ។

          «  ចាំស្ដេចដូចជាមនុស្សវ៉ក់ស្រី វង្វេងស្រាដូចសួងហ្វឹងដាក់ទោសលោក ដូចជារងចាំទេវតាចុះពីលោកមេឃមកប្រទានពរអោយប្រជារាស្រ្តអញ្ចឹង ដូច្នេះទុកអោយយើងជាដាក់ទោសគ្រួសារឯងដោយខ្លួនឯង! »រាងតូចចាប់ប្រហារមនុស្សគ្រួសារត្រកូលថុងទាំងពូជយ៉ាងសាហាវឃោរឃៅ យ៉ាវជាដៃស្ដាំស្ដេចចម្បាំងខ្លាចសុីង សុីងតក់ស្លុតព្រោះនាងជាមនុស្សស្រី ទន់ខ្សោយក៏វាយនាងអោយសន្លប់ ឯខ្លួនឈរមើលថេយ៉ុងសម្លាប់គ្រួសារថុង។

          « ខុសពីចចាមអារ៉ាមទាំងស្រុង! អ្នកណាថាម្ចាស់ក្សត្រីនៃនរគលី ទន់ខ្សោយគ្មានសូម្បីកម្លាំងតទល់ជាមួយស្រីស្នំ តែម្នាក់ដែលនៅចំពេះមុខគេ ដូចជាបិសាចដែលត្រូវជាប់ឃុបច្រើនឆ្នាំទើបតែត្រូវបានដោះលែង កំពុងតែសម្លាប់មនុស្សយ៉ាងរង្គាល! សមត្ថភាពទ្រង់ស្មើ៥ភាគ១០នៃព្រះអង្គបាត់ទៅហើយ ម្ចាស់ក្សត្រីម្នាក់នេះមិនធម្មតានៃទេ! »យ៉ាវឈរទប់ខ្លួនសុីង សុីង វិភាគមកកាន់រាងតូចយ៉ាងហ្មត់ចត់ ហើយស្ថានភាពបែបនេះមិនមែនជាលើកទី១របស់គេនោះទេ វារាប់ភ្លេចទៅហើយដែលម្ចាស់របស់ខ្លួនសម្លាប់មនុស្សបែបនេះដូចគ្នា។

          « ឯង! ជួយបោសសំអាតអោយរៀបរយអោយផង! »ថេយ៉ុងខ្លួនប្រាណពោរពេញទៅដោយឈាមងាកមកប្រាប់យ៉ាវ។

          « សូមព្រះរាជទានអោយទូលបង្គំផង ទ្រង់មិនមែនជាម្ចាស់របស់ខ្ញុំទេ ដូច្នេះ... »យ៉ាវបដិសេធ ។

          «  ធ្វើតាមបញ្ជារទ្រង់ទៅ!»រលកសម្លេងហោះកាត់ត្រចៀកជាសម្លេចរបស់ម្ចាស់ដែលប្រាប់អផយនាយធ្វើតាម។

          «  មិនអីទេ ក្រាបទូល ទូលបង្គំនឹងចាប់ការអោយរៀបរយ»

          « ល្អ! អោយសុីងៗមកយើងមក! »

          « ក្រាបទូល! »

រឿងរជ្ជកាលថ្មីរបស់ម្ចាស់ក្សត្រីកំណាច Où les histoires vivent. Découvrez maintenant