« អ្នកម្នាង! គាត់ដឹងខ្លួនហើយ! »សុីងៗប្រញាប់មកប្រាប់រាងតូច សៀនសុីក្រោកអង្គុយផ្អែកនិងគ្រែ។ រាងតូចក្រោកពីកៅអីទៅ។
« លោកយ៉ាងម៉េចហើយ! » រាងតូចបើកវាំងននចងអោយស្រួលរួចសួរ។
« ធូរ.......! គឺឯង! ចាំយើងបានទេ! មនុស្សដែលឯងរត់បុកនៅនគរលីនោះណា! » សៀនសុីភ្ញាក់ផ្អើលពេលដែលបានជួបរាងតូចម្ដងទៀតក្នុងសភាពបែបនេះ។
« ហឹស! »រាងតូចបិងសុីងៗចងចិញ្ចើមមើលមុខគ្នា។
« កុំប្រាប់ណាថាភ្លេច! »ម្នាក់នេះហាក់ដូចជាអន់ចិត្តហើយ។
« អា៎! នឹកឃើញហើយ! គឺលោក! តែហេតុអ្វីលោកត្រូវសត្វដេញរត់មកដល់ទីនេះ!»
« គឺ! អង្គរក្សរបស់យើងត្រឡប់មកនគរមុនហើយយើងត្រឡប់មកតាមក្រោយដោយសារភ្លាត់ស្នាត់ទើបត្រូវសត្វសាហាវដេញតាម! និយាយអញ្ចឹងឯងឈ្មោះអី?! »
« ព្រហើន!ហេតុអ្វីបានជាលោកហ៊ានសួរអ្នកម្នាងនៃនគរលីបែបនេះ? »
« សុីងៗ! »
« រាជទានទោសអ្នកម្នាង!»
« រឿងរបស់ខ្ញុំលោកមិនបាច់មកខ្វល់ឬមកសួរនាំឈ្មោះនោះទេ គិតតែខ្លួនលោកទៅហើយធូរហើយក៏ប្រញាប់ចេញទៅ! ខ្ញុំត្រូវបន្តដំណើរទៅមុខទៀត! » រាងតូចមិនត្រឹមតែមិនឆ្លើយនោះទេថែមទាំងស្ដីនិងដេញអោយចេញទៀតផង។
« គឺ!! បើឯងមិនឆ្លើយយើងមិនចេញនោះទេ! »
« ស្រេចតែលោក! គ្មានអីពាក់ព័ន្ធជាមួយនិងខ្ញុំផងចង់នៅក៏នៅតែឯងទៅ! មិនស្លាប់ខ្ញុំឯណា! »
« នេះ....! »សៀនសុីរាងច្រឡោតបន្តិចតាមរូបរាងមិនគិតថាសម្ដីមុត ចរិតកាចបែបនេះទេ។
« បានខ្ញុំជួយលោកហើយ! គួរតែអរគុណខ្លាំងទៅ! »រាងតូច អោនមុខទៅជិត ព្រោះអោយក្រសែភ្នែកប៉ះគ្នា រាងតូចធម្មតាទេតែម្នាក់នោះវិញ បេះដូងលោតដុកដាក់ៗ ខុសចង្វាក់បាត់ទៅហើយ។
« ឆឺស! »រាងតូចក្រោកចេញ។
« សុីងៗរៀបចំទឹក! ងូតទឹកហូបបាយហើយអាលនិងបានបន្តដំណើរទៅមុខទៀត! »
« ក្រាបទូល! » សៀនសុីសម្លឹងមើងផែខ្នងរលោងស្រឹតលេបទឹកមាត់មួយក្អឹក( អ្នកបានអានភាគទី១៩គួរតែដឹងហើយថារាងតូចស្លៀកអ្វី)។
YOU ARE READING
រឿងរជ្ជកាលថ្មីរបស់ម្ចាស់ក្សត្រីកំណាច
Historical Fictionនៅសល់៣ខែទៀតខ្ញុំនិងត្រូវស្លាប់ហើយ។ អង្គរក្សរបស់ខ្ញុំជាហ្វេនប្រលោមលោកនាយបានណែនាំសៀវភៅមួយក្បាលអោយខ្ញុំអានគ្រាន់កំសាន្តអារម្មណ៍។រឿងមួយនោះមានចំណងជើងថាម្ចាស់ក្សត្រីក្នុងដំណាក់ត្រជាក់ តើវាចៃដន្យទេជីវិតម្ចាស់ក្សត្រីម្នាក់នោះគឺវាស្រដៀងនិងខ្ញុំណាស់ពួកយើងសុទ្...
