« បើចឹងយើងសុំនាំឈីងយ៉ុងទៅដំណាក់មុនហើយ! » អង្គម្ចាស់បីរាងតូចងើបនិយាយជាមួយលោកព្រឹទ្ធាចារ្យធំរួចក៏ចាកចេញទៅ។
« លោកព្រឹទ្ធាចារ្យតើពួកគេទាំងពីជាអ្នកណាទៅ? ហេតុអ្វីបានជាហ៊ានធ្វើទង្វើមិនសមគួរបែបនេះក្នុងចំណោមអ្នកខ្លាំងជុំទិសបែបនេះ? »
« កុំដឹងអីណា! គ្រាន់តែដឹងត្រឹមប៉ុណ្ណឹងទៅអំណាចបុរសរបាំងមុខនោះខ្លាំងជាងខ្ញុំរាប់រយដងឯណោះ ឯម្នាក់ទៀតក៏មិនចាញ់គ្នាដែរ ត្រឹមមួយដង្ហើមអាចបំផ្លាញប្រទេសមួយបាន(កំណត់ទឹកដីឧទា.ថានរគមួយមានទំហំ....ប្រវែងពីខាងណោះទៅខាងណោះ...... ប៉ុន្មានយោច..គឺអាច់បំផ្លាញទាំងអស់ត្រឹមបរិវេនទឹកដីនរគនោះ)ហាស៎ៗហា៎! »
« ហឺស? តើពួកគេមិនមែនជាមនុស្សកម្រិតអមតៈសកលលោកឬ? ម៉េចនឹងអាចមានមនុស្សបែបនេះរស់នៅឋាននេះទៅ? »
« អាថ៌កំបាំងឋានៈយើងមិនអាចជីកកកាយបានទេ! ឈប់គិតច្រើនទៅខ្ញុំគ្រាន់តែប្រើអោយដឹងទេ! កុំប៉ះពួកគេអោយសោះបើសិនអស់លោកមានជីវិតរស់! ហាសៗហា៎! បានហើយៗតោះខ្ញុំនាំទៅសាលាដំណាក់អាហារ! » លោកគ្រូនិយាយចប់ក៏នាំមុខនាំផ្លូវទៅ។
« កម្រិតអមតៈសកលលោកហ្ហេស? យើងចង់ដឹងដល់ហើយថាខ្លាំងប៉ុណ្ណា! » លោកព្រឹទ្ធាចារ្យមកពីបក្សផ្សេងម្នាក់សញ្ជឹងគិតក្នុងចិត្តបើទៅគឺមិនចូលចិត្តអង្គម្ចាស់និងរាងតូចនោះទេចំពោះ អាកប្បកិរិយាមុននេះ មិនគោរពចាស់ព្រឹទ្ធាចារ្យអ្នកមានអំណាចក្នុងសាលនេះសោះ ចង់សាកដល់ហើយថាមនុស្សកម្រិតអមតៈសកលលោកនេះ មានអំណាចប៉ុណ្ណា។
« ហឺស! »
ងាកមកមើលអង្គម្ចាស់និងរាងតូចវិញ
« អង្គម្ចាស់ម៉េចក៏ទ្រង់ធ្វើអាកប្បកិរិយាបែបហ្នឹងក្នុងសាលដឹងទេថាពួកគាត់សុទ្ធតែជាអ្នកខ្លាំង! បើពួកគាត់ខឹងនោះតើគិតយ៉ាងម៉េចទៅ! » រាងតូចកើយទ្រូងនិយាយជាមួយអង្គម្ចាស់។
« អូនគិតថាខ្សោយឬ? » អង្គម្ចាស់ធ្វើនិយាយមិនខ្វល់អីបន្តិច។
« អ្នកណាមើលឃើញ? បើសុទ្ធតែមេបក្សហើយវាយឈ្នះគេដែរ? »
« បារម្ភពីប្ដីមែនទេ? បានគិតច្រើនដល់ថ្នាក់នេះ! ហាស៎ៗហា៎ បែបនេះទៅគួរអោយស្រលាញ់ដល់ហើយ! សឺត! » អង្គម្ចាស់ញញឹមអោនមកថើបរាងតូចក៏ដល់ដំណាក់ល្មម គ្រាន់តែអង្គម្ចាស់និងរាងតូចមកដល់ភ្លាម សុីង សុីង ឈីង ឈីងនិងកូនរត់ចេញមកតែម្ដង ដោយសារទឹកមុខអង្គម្ចាស់បញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថាកុំនៅរំខានយើង។
ក្នុងដំណាក់
« អឹម! » មកដល់មិនទាន់អង្គម្ចាស់ដាក់រាងតូចអោយឈរអោបចង្កេះចាប់ថើបតែម្ដង។
« អីទៀតហើយ! ខ្ញុំម្ចាស់នៅឈឺទេណា! »
« អូនមើលកូនប្រុសយើងទៅមើល! »
« ទ្រង់! »
អាស៎! អឺស! អា៎! សម្លេងថ្ងួចថ្ងួរលឺសូរពេញដំណាក់។ អង្គម្ចាស់ចាប់រំលោភរាងតូចទាល់តែបាន។
« ឈីងយ៉ុង! » អង្គម្ចាស់ផ្ទំអោបរាងតូចពីក្រោយដណ្ដប់ភួយបិតបាំង កេរ្តិ៍ខ្មាសត្រឹមចង្កេះ។
« ហឹម! »
« អូននៅទីនេះសុខស្រួលទេ! »
« ធម្មតា! »
« មានអីហ្ហេស! »
« គ្មានអីទេយើងគ្រាន់តែសួរខ្លាចថាទ្រង់លំបាក! ពុំនោះទេទ្រង់ទៅរស់នៅក្នុងរាជវាំងជាមួយយើងវិញទៅល្អទេ! »
« អត់ទេ! មិនចង់ទៅនៅទីនេះសុខស្រួលជាង ទោះហត់បន្តិចក៏មានកូនសិស្ស សុីង សុីង ឈីង ឈីងនិងកូននាងនៅកំដរដែរ! ព្រោះទៅរាជវាំងគួរអោយធុញ! »
« អឹម! តែយើងមិនចង់បែកពីទ្រង់! »
« .........? » រាងតូចមិនតប។
« ឈីង ឈីង! នោះជាកញ្ច្រោងទេព! ជាសត្វរបស់អូនហ្ហេស! »
« អឹម! នាងនិងកូនត្រូវរបួស ខ្ញុំម្ចាស់បានជួយនាងនាងក៏សុំខ្ញុំម្ចាស់ធ្វើជាម្ចាស់របស់នាង! ហើយតាមបម្រើរហូតមក! »
« អូនដឹងទេ! សត្វទេពកម្រនិងចង់បាននរណាជាម្ចាស់ណាស់! ១០០នាក់មានត្រឹម១នាក់គឺចាប់ទុកថាសំណាងធំធេញណាស់ទៅហើយ! »
« មិនដឹង! »
« មានអាថ៌កំបាំងប៉ុន្មានទៀតទៅដែលអូនលាក់បាំងបងនោះ! » អង្គម្ចាស់សម្លឹងផែខ្នងរាងតូចពោលក្នុងចិត្ត( ទ្រង់ប្រើសិល្ប៍បិតអំណាចផ្លូវចិត្តរាងតូចហើយមិនដឹងអោយការគិតរបស់ទ្រង់)។
Vote ម្នាក់១ផងណា អេតមីនអត់សូវមានពេលទំនេរច្រើនទេចឹងមួយភាគៗវាតិចៗចឹងឯង កុំឆ្ងល់អីណា ជួយផ្សាយផ្សាយបន្ដអោយផងណា សរសេររឿងយូរដែរហើយ តែនេះលើកទីមួយហើយដែលអេតមីនផុសក្នុង app នេះ ។ អរគុណសម្រាប់ការគាំទ្រ 🥰🥰😘🤩
ESTÁS LEYENDO
រឿងរជ្ជកាលថ្មីរបស់ម្ចាស់ក្សត្រីកំណាច
Ficción históricaនៅសល់៣ខែទៀតខ្ញុំនិងត្រូវស្លាប់ហើយ។ អង្គរក្សរបស់ខ្ញុំជាហ្វេនប្រលោមលោកនាយបានណែនាំសៀវភៅមួយក្បាលអោយខ្ញុំអានគ្រាន់កំសាន្តអារម្មណ៍។រឿងមួយនោះមានចំណងជើងថាម្ចាស់ក្សត្រីក្នុងដំណាក់ត្រជាក់ តើវាចៃដន្យទេជីវិតម្ចាស់ក្សត្រីម្នាក់នោះគឺវាស្រដៀងនិងខ្ញុំណាស់ពួកយើងសុទ្...
