ធ្មិចបើកៗ៥ខែកន្លងផុតទៅយ៉ាងលឿនសិស្សរបស់រាងតូចម្នាក់ៗក្រោមការវឹកហាត់បង្ហាត់បង្រៀនរបស់រាងតូចពួកគេក្លាយជាសិស្សឆ្នើមចូលក្នុងតារាងសិស្សកំពូលប្រចាំបក្សទៅហើយ ការហាត់ពុតលុតដុំផ្ដាច់ការរបស់នាយមិនអត់ប្រយោជន៍នោះទេថ្ងៃប្រឡងក៏ជិតមកដល់ដូចគ្នា។
« ពួកឯងយ៉ាងម៉េចហើយ!»រាងតូចមកពីដំណាក់ធំក្រោយប្រជុំចប់ក៏ចូលមកសួរសុខទុកកូនសិស្ស។
« អាចទៅរួចលោកគ្រូ! »
« ចឹងសាកកម្លាំងជាមួយយើងសិន ដូច្នេះទើបប្រាកដថាពេលដែលប្រកួតគ្មានការថ្លោះថ្លោយ! ឈ្នះៗដោយកិត្តយស! ចាញ់ៗដោយអស់ចិត្ត! »
« បាទ/ចាសលោកគ្រូ! »
« ឯងមុនគេ! »ថេយ៉ុងសាកម្នាក់ម្ដងៗគ្រប់គ្នារហូតដល់គ្រប់គ្នាឃើញថានៅខ្វះចន្លោះបន្តិចបន្តួចតែប៉ុណ្ណោះ។
« ២ សប្ដាហ៍ទៀតដល់ពេលពួកឯងប្រកួតហើយតែមើលចុះ នៅតែស្ទើរកម្លាំងក្នុងការវាយលុក! »
« សូមលោកគ្រូ! »
« ជាពិសេសចំពោះរាជបុត្រីរាជបុត្រមកពីនរគផ្សេង មេត្តាខំប្រឹងបន្តិចផង! ពួកឯងថ្ងៃអនាគតមានការងារច្រើនណាស់ដែលត្រូវធ្វើការក្នុងនរគរបស់ខ្លួន! បើស្ដេចខ្សោយការពារប្រជារាស្ត្រខ្លួនបានយ៉ាងម៉េច? »
« ពួកយើងនិងខំប្រឹងអោយអស់ពី សមត្ថភាព!»
« បានហើយ! ហើយកត់ចំនួនដែលខ្លួនបានរែកផង! អ្នកណាហ៊ានមិនធ្វើត្រូវដំបងហើយ! »
« បាទ/លោកគ្រូ »ពួកគេម្នាក់ៗមុខស្អុយប៉ែមិនមែនធុញទេគឺមកពីលោកគ្រូដាក់ការងារអោយពួកគេច្រើនៗពេកសិស្សដទៃមានពេលដើរលឹងសម្រាកខ្លះតែលោកគ្រូឈីងយ៉ុងនេះកុំថាឡើងពេលដើរលេងសម្រាក សូម្បីតែពេលហូបអាហារនិងមិនត្រង់មាត់ផង។
« យ៉ាប់មែនពួកអស់នេះ! គិតថាយើងទំនេរចង់បង្រៀនពួកឯងណាស់មែនទេ! ឆឺស! បង្រៀនសិស្សខ្លួនឯងហាត់គុណ បង្រៀនឱសថផង ហើយត្រូវទៅរៀនវិជ្ជាពីលោកព្រឹទ្ធាចារ្យធំខ្លួនឯងទៀត! យើងមិនចេះហត់មែនទេ! »រាងតូចក្រោយសិស្សចេញផុតរអ៊ូង៉ូវ ង៉ូវ ដូចឃ្មុំ។
BẠN ĐANG ĐỌC
រឿងរជ្ជកាលថ្មីរបស់ម្ចាស់ក្សត្រីកំណាច
Tiểu thuyết Lịch sửនៅសល់៣ខែទៀតខ្ញុំនិងត្រូវស្លាប់ហើយ។ អង្គរក្សរបស់ខ្ញុំជាហ្វេនប្រលោមលោកនាយបានណែនាំសៀវភៅមួយក្បាលអោយខ្ញុំអានគ្រាន់កំសាន្តអារម្មណ៍។រឿងមួយនោះមានចំណងជើងថាម្ចាស់ក្សត្រីក្នុងដំណាក់ត្រជាក់ តើវាចៃដន្យទេជីវិតម្ចាស់ក្សត្រីម្នាក់នោះគឺវាស្រដៀងនិងខ្ញុំណាស់ពួកយើងសុទ្...
