ភាគទី២៩

1.1K 92 2
                                    


សាលធំ

ប្រជុំទៅដោយព្រឹទ្ធាចារ្យគ្រប់លំដាប់ថ្នាក់និងប្រមូលផ្ដុំទៅដោយមេបក្សនានាក្នុងពិភពគុណនេះ គ្រប់គ្នាពិភាក្សាព្រោងព្រាត អង្គម្ចាស់មកដល់បីរាងតូចដើរទៅអង្គុយលើកៅអីអោយរាងតូចអង្គុយពីលើធ្វើមិនដឹងរាងតូចវិញខ្មាស់គេសឹងតែស្លាប់ទៅហើយមុខវិញ.........។

« នរណាគេហ្នឹង? » មេបក្សម្នាក់ខ្សឹបសួរព្រឹទ្ធាចារ្យធំ អ្នកគ្រប់គ្នាសម្លឹងមើលអង្គម្ចាស់នឹងរាងតូច។

« ព្រឹទ្ធាចារ្យលំដាប់ទី២ប្រចាំបក្សនិងម្នាក់ទៀតជា ព្រឹទ្ធាចារ្យផ្នែកសណ្ដាប់និងវិន័យ! » ព្រឹទ្ធាចារ្យធំខ្សឹបប្រាប់វិញ។

« ចុះម៉េចក៏ពួកគេ.....! » និយាយមិនទាន់ផុតពីមាត់ផង...

« ពួកលោកលេចចង់រស់ហើយហ្ហេស៎! ចេះដឹងរឿងរបស់យើងម្ល៉េះ! ខ្លាចមិនបានស្គាល់យមរាជឬយ៉ាងម៉េច? » អង្គម្ចាស់និយាយដោយក្រសែភ្នែកពិឃាតក្រោមរបាំងមុខមាស( អង្គម្ចាស់ពាក់របាំងមុខតាំងពីពេលពួកសិស្សស្រីចូលមកដំណាក់មកម្ល៉េះ)។ ចំងាយនៃសេចក្តីស្លាប់ភាយចេញពីរាងកាយអង្គម្ចាស់គាប់សង្កត់ពួកគេគ្មាននរណាម្នាក់គេចផុតឡើងសូម្បីតែរាងតូច ថាមពលមួយនេះខ្លាំងក្លាខ្លាំងណាស់..... ។

«  ឃូស! ឃូស! » រាងតូចក្អកគោះទ្រូងអង្គម្ចាស់។

« អូនយ៉ាងម៉េចហើយ!  » អង្គម្ចាស់ឃើញដូចនេះក៏បិតថាមពលត្រឡប់មកសភាពធម្មតាវិញ។

«  ចង់អោយខ្ញុំស្លាប់ដែរតើមែនទេ? »

«  គឺមិនមែនទេ! »

« ហឺស! »

« មានការងារអីឆាប់ប្រជុំអោយលឿនៗមក! ឈីងយ៉ាងមិនស្រួលខ្លួនទេ ព្រោះមិនអាចអង្គុយបានយូរ....អឹម! »រាងតូចប្រញាប់យកដៃខ្ទប់មានសើចមិនសូវសមដាក់អ្នកគ្រប់គ្នា។

« មិនអីទេ! ពិភាក្សាគ្នាតាមសម្រួលចុះ! »

«  អឹម!ក៏បានស្រេចតែអូន! » អង្គម្ចាស់ចាប់ដៃរាងតូចមកអង្អែល។

« ការប្រកួតខ្នាតធំនិងប្រារព្ធឡើងនៅឆ្នាំនេះដោយបក្សគុណកំពូលជាម្ចាស់ផ្ទះ! ការប្រកួតសិស្សរួមសាលាចប់ ចម្រាញ់យកតែសិស្សកំពូលចំនួន១០នាក់ទៅប្រកួតជាមួយផ្សេងៗទៀត! តើមានអ្នកណាជំទាស់ឬមិនពេញដែលទេ? » លោកព្រឹទ្ធាចារ្យធំរៀបរាប់ប្រាប់គ្រប់គ្នា។ រាងតូខនិយាយខ្សឹបៗដាក់អង្គម្ចាស់។

« អង្គម្ចាស់! ទ្រង់ធ្វើស្អីនឹង! » រាងតូចនៅមិនសុខក្នុងខ្លួនដៃអង្គម្ចាស់រាវស្ទាបគូថរាងតូចមិនឈប់។

« យើងមានធ្វើអីឯណា..! អូនអង្គុយលើយើងអោយស្ងៀមទៅប្រយ័ត្នម្ចាស់តូចរបស់យើងដឹងខ្លួនទៀតខាំអូនមិនលេងទេ!  » អង្គម្ចាស់ងអោនមកនិយាយក្បែរត្រចៀកខ្យល់ដង្ហើមក្ដៅគគុកភាយៗក្បែរកញ្ចឹងក រាងតូចព្រឺសម្បុរខ្ញាកៗមុខក្រហមព្រើង គឺអៀនទៀតហើយ។

«  ហាស៎ៗហា៎! » អង្គម្ចាស់សើតតិចៗរាយមន្តស្នេហ៍មិនស្ទើរ បើមិនបានញ៉ោះដាច់ខ្យល់ស្លាប់ហើយមើលទៅ។ ទ្រង់ក៏និយាយទៅកាន់អ្នកគ្រប់គ្នា.....

«  លក្ខខណ្ឌល្អយើងយល់ស្រប! » អង្គម្ចាស់ពោលមុនគេអ្នកគ្រប់គ្នាខ្សឹបខ្សៀវគ្នាហើយក៏និយាយយល់ស្របទាំងអស់គ្នា។

«  បើអញ្ចឹងសម្រេចតាមហ្នឹងចុះ! » លោកព្រឹទ្ធាចារ្យធំពោលទាំងញញឹមដាក់អ្នកគ្នា។

«  មេបក្សនិងព្រឹទ្ធាចារ្យទាំងអស់! ដោយសារពួកយើងកម្របានមៅជុំគ្នាណាស់! ដូច្នេះខ្ញុំសូមអញ្ជើញទទួលទានអាហារថ្ងៃត្រង់ជជែកគ្នាកំសាន្តលក្ខណៈមិត្តភាពផងចុះ! ឱកាសបែបនេះមិនងាយមានទេ! ហាសៗហា៎! អស់លោកគិតយ៉ាងណាដែរ! »

«  មិនជាអ្វីនោះទេ! បើព្រឹទ្ធាចារ្យធំអញ្ជើញទៅហើយពួកខ្ញុំបដិសេធម៉េចនិងកើតទៅ! មែនទេៗ!» លោកមេបក្សម្នាក់ងាកមកសួរគ្រប់គ្នា។

«  មែនហើយ/មែនហើយៗ! ពួកយើងមិនចូលរួចមានតែរឿងចម្លែក! » អីយ៉ាមើលទៅគ្រប់គ្នាសប្បាយរីករាយខ្លាំងណាស់ ខុសអីតែរាងតូចអង្គុយលើអង្គម្ចាស់អោយទ្រង់លូកលាន់តាមអំពើចិត្ត ខំមាត់សង្កត់ចិត្តទ្រាំមិនហ៊ានស្រែកតវ៉ាតែចេញទៅវិញអឺហឺ ដឹងតែត្រូវទៀតហើយ តែមិនដឹងថាមួយណាអ្នកត្រូវនោះទេ អង្គម្ចាស់? ឬ អ្នកម្នាង?

រឿងរជ្ជកាលថ្មីរបស់ម្ចាស់ក្សត្រីកំណាច Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang