នាងនិយាយញិកញ៉ក់ ធ្វើអោយរាងតូចគ្រឺតយកតែមែនទែន។
« ស្រលាញ់ណាស់អញ! ចូលចិត្តអាចឹងៗតើ!! » រាងតូចគិតក្នុងចិត្តទឹកញញឹមមានល្បិច។
« បើជ្រុលជាធ្វើពុធខ្លាចទៅហើយ! យើងនឹងធ្វើអោយនាងខ្លាចពិតៗដូចបំណងនាងចុះ! » រាងតូចលាត់ដៃអាវពត់ដៃពត់ជើងកាច់ក។
« ព្រះអង្គ! ព្រះអង្គ! ជួយខ្ញុំម្ចាស់ផង! » រាងតូចចាប់អូសនាងចេញពីសួងហ្វឹងបណ្ដើរនាងមកមុខរុញព្រូស។ មិនមែនមិនមានមនុស្សនៅទីនោះទេតែគ្មានអ្នកណាហ៊ានក្អកឡើយបានត្រឹមតែអោនមុខចុះរៀងៗខ្លួន។
« ដូចជាហួសហេតុពេកហើយ! » នាងពិតជាខឹងក្រោកឈរឡើងវិញហើយយារដៃរកទះរាងតូចវិញ។
« វៃមកៗ! ត្រង់នេះ! » រាងតូចមិនត្រថែមទាំងឌឺហើយហុចថ្ពាល់ហើយទះខ្លួនឯងតិចៗទៀតផង ធ្វើអោយស្នំឯកខឹងទប់មិនបានដៃដែលច្រលរមុននេះគឺហៀបនិងទះរាងតូចពិតមែន......
« អ្នកណាហ៊ាន? លែងចង់រស់ហើយហ្ហេស! » អង្គម្ចាស់មកដល់ល្មមកំពុងតែហត់ទើបតែបង្ហើយការងារហើយចេញដំណើរមករករាងតូចប្រញាប់ប្រញាល់ទៀតនោះអ្នកណាមិនខឹង មនុស្សដែលខ្លួនស្រលាញ់មកត្រូវគេធ្វើបាបបែបនេះ ។ គ្រាន់តែអង្គម្ចាស់មកដល់ភ្លាមសួងហ្វឹងស្ទុះក្រោកឈរភ្លែត ពេលឃើញព្រះភក្ដ្រអង្គម្ចាស់ដូចជាមិនល្អបែបនេះ។
« ព្រះស្វាមីនាងធ្វើបាបហ្ហក! » រាងតូចហក់មកអង្គម្ចាស់នៅចំពោះមុខគ្រប់គ្នា អង្គម្ចាស់ក៏អង្អែលខ្នងលួង។
« បានហើយៗ! » ទ្រង់ដកដង្ហើមធំ
« មិនសុខចិត្ដទេ! ព្រោះនាងធ្វើបាបអូន! ទ្រង់ត្រូវតែដាក់ទោសនាង! » រាងតូចរៀនបានលឿនណាមុននេះស្រីស្នំរបស់សួងហ្វឹងញិកញក់រំអួយបែបនេះឯង។
ហឹប! ផាំង!
ទ្រង់ប្រើសិល្ប៍ក្រវាសនាងប៉ើងទៅបុកជញ្ជាំងក្អួតឈាម។
« លេងប៉ុណ្ណឹងបានហើយ! ចាំមើលយើងចាប់ការទ្រង់បែបណា! » ទ្រង់និយាយខ្សឹបៗហើយរកដើរចេញ។
« ឈប់សិន! ម៉េចក៏ទ្រង់ហៅព្រះអង្គជុងថាព្រះស្វាមីដូច្នេះ? » សួងហ្វឹងមានបន្ទូលសួរទៅកាន់អង្គម្ចាស់និងឈីញយ៉ុង។
« បើនៅជាមួយគ្នាដេកជាមួយគ្នា! បើមិនហៅប្ដីអោយហៅយ៉ាងម៉េច! » ឈីញយ៉ុងពោលពាក្យអសុរោះដាក់ផាំងៗវិញ ព្រះអង្គម្ចាស់មាត់នោះទេតែលួចញញឹមក្នុងចិត្ត តាំងពីដើមរហូតមកដល់់ថ្ងៃនេះនេះជាលើកដំបូងហើយដែលរាងតូចនិយាយបើកចំហពីទំនាក់ទំនងមួយនេះ។
« ទ្រង់ហើយនិងយើងមិនទាន់ដាច់ស្រេចផង! ម៉េចក៏មានបន្ទូលដូច្នេះ! »
« ឆឺស! មានតែឆ្លើងជញ្ជក់ឈាមដូចស្រីរបស់ទ្រង់ទេដែលទ្រាំបាន! ខ្ញុំមិនខ្វល់នោះទេដាច់ស្រេចឬមិនដាច់ស្រេចនោះ! ព្រោះនៅជាមួយទ្រង់ក៏គ្មានស្អីអស្ចរ្យណាស់ណាដែរ! មុនទ្រង់មានបន្ទូលបែបនេះទ្រង់គួរតែបង្វិលប្រដាប់គិតរបស់ទ្រង់ទៅមើលរឿងពីមុនៗទ្រង់ធ្វើស្អីដាក់ខ្ញុំខ្លះ! ពិតជានិយាយមិនចេះគិតពិតមែន! » រាងតូចនិយាយតបទៅវិញយ៉ាងឆ្អែតចិត្ត។
« ទ្រង់.....! »
« បានហើយ! ស្អែកមានរឿងជាមួយយើងហើយ! រៀបចំដំណាក់ស្នាក់នៅអោយយើង! » ទ្រង់មានបន្ទូលរួចក៏ដើរចេញ។ ក្រោយពីអង្គម្ចាស់និងរាងតូចចេញផុសសួងហ្វឹងបោករបស់របខ្ទេចខ្ទី ធ្វើអោយភិលាងនិង អាមាត្យនាំគ្នាចេញអស់ដោយមិនភ្លេចយកស្នំឯកដែលដេកសន្លប់ស្ដូកស្ដឹងចេញទៅជាមួយ។
« អា! ចង្រៃយោ! » ទ្រង់ស្រែកខ្លាំងៗដោយកំហឹងឆេះឆួលកែវភ្នែកចងដោយគំនុំ។
« សងសឹកយើងនិងសងសឹកពួកឯងអាចង្រៃ! ឯងធ្វើអោយយើងអាម៉ាស់មុខម្ដងហើយម្ដងទៀត! យើងស្អប់ពួកឯង! » ទ្រង់ធាក់ខ្ទេចខ្ទីគ្រប់យ៉ាងដែលនៅទីនោះ ក្នុងចិត្តកំពុងតែរកល្បិចដើម្បីបំផ្លិចបំផ្លាញរាងតូចនិងរាងក្រាស់។
៤ភាគនិងដូចអត់មានពេលសរសេរច្រើនសោះ😢 ឥឡូវចពេលណាមីនទំនេរនិងសរសេរអោយបានច្រើនភាគតាមដែលអាចធ្វើបានដាក់អោយវិញ ដោយសាររឿងនេះអេតមីនត្រូវធ្វើយ៉ាងម៉េចអោយចប់ក្នុងខែនិង។ តែវានៅប្រហែល៤០ភាគរយទៀតឯណោះនៅច្រើនវគ្គដែរ ។
ESTÁS LEYENDO
រឿងរជ្ជកាលថ្មីរបស់ម្ចាស់ក្សត្រីកំណាច
Ficción históricaនៅសល់៣ខែទៀតខ្ញុំនិងត្រូវស្លាប់ហើយ។ អង្គរក្សរបស់ខ្ញុំជាហ្វេនប្រលោមលោកនាយបានណែនាំសៀវភៅមួយក្បាលអោយខ្ញុំអានគ្រាន់កំសាន្តអារម្មណ៍។រឿងមួយនោះមានចំណងជើងថាម្ចាស់ក្សត្រីក្នុងដំណាក់ត្រជាក់ តើវាចៃដន្យទេជីវិតម្ចាស់ក្សត្រីម្នាក់នោះគឺវាស្រដៀងនិងខ្ញុំណាស់ពួកយើងសុទ្...
