ស្អែកឡើង
« តោះឆាប់ឡើង! »
« ចាំតិចអ្នកម្នាងខ្ញុំម្ចាស់រៀបចំសិន! »
« អឹម! ចឹងឯងនៅហ្នឹងសិនហើយណា! ខ្ញុំទៅណោះមួយភ្លែត! »
« ចាស៎!» ថេយ៉ុងក៏ចេញមកកន្លែងស្ងាត់
« ហេ! អាកូនបួនសាចចេញមក!»
« .................! »
« ១, ២, ....!»
« ចេញមកហើយៗ!»
« នែ៎! ឯមានរូបរាងទេ! បង្ហាញខ្លួន! »
« ទទួលបញ្ជា!» គេបង្ហាញខ្លួនបានត្រឹមតែជាកូនចាបកាធាត់មួយប៉ុណ្ណោះ ដោយសារថាមពលរបស់គេនៅខ្សោយ។
« ហឺស! ងាប់ហើយ! ចាបឯណាកាម៉ាប់ចឹងទេ! យើងសុីឯងល្អទេ! អា៎!»នាយល្អិតចាប់បម្រុងយកដាក់ចូលក្នុងមាត់។
« អាយយយ! លោកម្ចាស់កុំធ្វើបានក្មេងតូចគួរអោយស្រលាញ់ម្នាក់នេះអី! » កាម៉ាប់តូចយកស្លាបរាំងមាត់រាងតូចកុំអោយដាក់ខ្លួនចូលក្នុងមាត់។
« ហាស៎ៗៗ!ហាស៎! ឯងនេះកំប្លែងដល់ហើយ! ប្រាប់យើងពីរបៀបអាចហោះកើតមក! យើងប្រញាប់ចេញដំណើរ! »
« @#&@#&@#&@#&@#& »
« យល់ហើយ!» រាងតូចក៏ត្រឡប់មកវិញដោយកាម៉ាប់តូចនៅលើក្បាល។
« ហើយៗអ្នកម្នាងតោះ! »
« អឺស! ច្រើនម្ល៉េះប្រុងយកទាំងផ្ទះទៅជាមួយមែនទេ!»
« មិនទេអ្នកម្នាង! មកពីសុទ្ធតែជារប់សទើបនិងទិញហើយទុកចោលបែបមិនកើតទេ! »
« ច្រើនខ្លាំងណាស់ណា!»រាងតូចឈរសម្លឹងមើលរបស់របបមួយគំនរធំ
« នេះណែក! »កូនចាបវិញ្ញាណប្រើសិល្ប៍របស់ខ្លួន បង្ហាញនូវចិញ្ចៀនមួយ
« ដាក់បានទាំងផ្ទះទៀតហក៎! »
« វ៉ាវ! ឡូវម៉េស! »
« រឿងធម្មតាៗ ហាស៎ៗហា!»ម៉ាប់តូចមានអំនួតដល់ហើយ។ ថេយ៉ុងក៏ប្រើចិញ្ចៀនស្រូបរបស់ទាំងអស់ទុកក្នុងនោះ។
« សុីងៗឯងចូលដែលទៅ! ខ្ញុំធ្វើដំណើរតែឯងងាយជាងបើឯងនៅខាងក្រៅមានគ្រោះថ្នាក់អីទៅខ្លាចក្រែងទៅជួយមិនទាន់!»
YOU ARE READING
រឿងរជ្ជកាលថ្មីរបស់ម្ចាស់ក្សត្រីកំណាច
Historical Fictionនៅសល់៣ខែទៀតខ្ញុំនិងត្រូវស្លាប់ហើយ។ អង្គរក្សរបស់ខ្ញុំជាហ្វេនប្រលោមលោកនាយបានណែនាំសៀវភៅមួយក្បាលអោយខ្ញុំអានគ្រាន់កំសាន្តអារម្មណ៍។រឿងមួយនោះមានចំណងជើងថាម្ចាស់ក្សត្រីក្នុងដំណាក់ត្រជាក់ តើវាចៃដន្យទេជីវិតម្ចាស់ក្សត្រីម្នាក់នោះគឺវាស្រដៀងនិងខ្ញុំណាស់ពួកយើងសុទ្...
