Acıyla harmanlanmış yürekler...
Yedi asker, yedi farklı acı, yedi farklı hayat ama ortak bir geçmiş... Hepsinin tek bir ortak geçmişi vardı o da çektikleri acılar. Farklı zamanlarda çok farklı Acılar çekselerde hepsi ortak geçmişi olan yedi farklı...
Duyurulardan haberdar olmak için beni takip edebilirsiniz. Kitap_gezegeni1
Keyifli okumalar✨
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
28.Bölüm "Geçmiş Ve Acılar"
İçimde fırtınalar koparken ben gülümsemekten yoruldum...
Hayat; insanoğlu zorlu sınavlara tabi tutuluyordu. Ve bizler de buna hayat diyorduk. Herkesin imtihanları çok farklıydı. Kimisi bu imtihanları atlatıp farklı zorluklara yelken açıyordu, kimisi ise bu imtihanlardan başarısız olup ya delirtiyordu ya canlarına kıyıyordu. Peki ben hangisiydim?
Geçmiş miydim imtihanlarımı?
Başarmış mıydım?
Yoksa pes mi etmiştim?
İlk imtihanım diyemem ama benim için en zor imtihanım gözlerimin önünde silah arkadaşlarımı kaybetmemdi. Açığa alınmamamdı. Tamam dedim, beni bu saatten sonra kimse toparlayamaz dedim. Acımı içime attım, içim yanarken dışarıya gülücükler saçtım. Bir gün patlarım nasıl olsa deyip kimseye içimi açmadım. Ta ki tekrardan mesleğime dönüp yeni silah arkadaşlarımı ailem yerine koyana kadar.
Yine tamam dedim. Hayatımda bir şeyler yoluna giriyor. Mesleğime geri döndüm, eski silah arkadaşlarımın yerini doldurmasalarda yeni silah araladaşlarım oldu dedim. Her şey yoluna giriyor dedim. Ta ki tekrardan açığa alınana kadar.
Bu saatten sonra hiçbir şey yoluna girmez, beni kimse toparlayamaz dedim. Ben hep büyük konuşmalarımdan kaybettim zaten. Neye tamam desem, ne zaman pes etsem, ne zaman ağlasam, ne zaman ümitsizliğe kapılsam bir kapı benim için açılıyordu ve yüzümü güldürüyordu. Daha sonra ise yine ağlatmasını biliyordu ama.
Komutanıma aşık oldum, yeni silah arkadaşlarımı ailem yerine koydum. Bu sefer her şey yolunda dedim. Çok sevdiğim, beni çok seven bir sevgilim var dedim . Çok sevdiğim, onların beni çok sevdiği silah araladaşlarım var dedim. Mesleğime tekrardan geri dönmüştüm. Bir gün ağlamıştım ama hayat ertesi gün yine yüzümü güldürmüştü. Yine ve yine tamam dedim, bu sefer her şey yolundaydı. Ta ki... O güne kadar.
2 ay önce
YAZARDAN
Gece bilinci kapalı bir şekilde denizin dipsiz karanlığına doğru çekilirken yukarıda olup bitenlerden habersiz kendisini acısız, karanlık bir boşluğa teslim etmişti. Aras sırtındaki acıya rağmen kendisini denizin üstüne çıkarmayı başardı. Ciğerlerine havayı doldurup yaralı halini umursamadan denizin dibine daldı. Hava karanlıktı, denizin dibi ise havadan daha karanlık ve Aras önünü göremese bile dibe doğru yüzmeye devam etti.
