Acıyla harmanlanmış yürekler...
Yedi asker, yedi farklı acı, yedi farklı hayat ama ortak bir geçmiş... Hepsinin tek bir ortak geçmişi vardı o da çektikleri acılar. Farklı zamanlarda çok farklı Acılar çekselerde hepsi ortak geçmişi olan yedi farklı...
Duyurulardan haberdar olmak için beni takip edebilirsiniz. Kitap_gezegeni1
Keyifli okumalar✨
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
31.Bölüm "Aylar Sonra
Stresli bir şekilde adının Kaan olduğunu öğrendiğim adamın yanında bekliyorduk. Siyah arabasının yanında hiçbir şey yapmadan bekliyorduk ve bu beni iyice strese sokuyordu. Pars'ı bulmadan başımızın derde girmemesi gerekiyordu.
Kaan arabadan yeşil kapaklı bir dosya çıkartıp bize döndü. Yanında da iki adam daha vardı. "Bu dosya Fehmi Tekin'in dosyası." deyip bize uzattı Kaan. Anlamsızca dosyaya baktım. Aras'ın da benden bir farkı yoktu. Niye bize veriyordu ki?
"Bunu niye bize veriyorsunuz?" dedi Aras dosyayı alırken.
"Bu durumu sizinle konuşmadan önce zaten gerekli yerlere bildirdik." demesiyle Aras'a bakmam bir oldu. O da bana döndü. Bizim planı herkes biliyordu o zaman. "Bildiğiniz üzere sizin yaptığınız bu şey suç ama araştırmalarımıza göre Fehmi Tekin Aras Bey'in annesini öldürmüş." deyip duraksadı. "Yani şehit olmasına sebep olmuş." diye düzeltti. "Eğer Fehmi Tekin'i yakalarsanız Pars Karadağlı'nın nerede olduğunu söyler. Yani öfkeyle hayatta mı yoksa ona bir şey yaptıysa yaptığını söyleyebilir." deyip Aras'a döndü. "Sonuçta babanıza olduğu kadar size de düşman ve damarına basacak bir şey söylerseniz belki öfkeyle bir şeyler öğrenebilirsiniz."
Bu dediklerini göz ardı ederek Aklımdaki soruyu sordum. "Ne yani bizi hapise atmayacak mısınız?" Gülümseyip kaşlarını hayır anlamında kaldırdı.
"Hayır. Bunun karşılığında siz de Fehmi Tekin'i bize sağ vereceksiniz." Yüzümde bir gülümseme peydah oldu. İşte bu bugünün en harika haberiydi. Bir an her şey başlamadan bitti sanmıştım.
"Ben bir şey sormak istiyorum." dedi Aras söz hakkı ister gibi. "Bunu üstler biliyor değil mi?" deyince Kaan başını sallayarak onayladı onu. "Peki biz bu Fehmi'den bilgi alacağız ya. Onu takip etmek yerine kaçırsak nasıl olur?" Yemin ediyorum ilk baştan beri aklımda hep bu vardı ama yüzüp yüzüp kuyruğuna gelmişken elimize yüzümüze bulaştırırız diye söylememiştim.
"Orası da size kalmış. Ama eğer kaçırdıktan sonra bir şeyler öğrenemezseniz Fehmi Tekin'i serbest bırakmanız gerekecek ve bu durumda da sizi şikayet edebilir. Eğer şikayet ederse bizim yapacağımız bir şey kalmaz. Çünkü kaçırma hakkını devletimiz bize vermiyor. Ama ne yaparsanız yapın adam bize sağ bir şekilde gelmeli. Eğer sağ gelmezse işte o zaman başınız gerçekten belada olabilir." Aras elini rastgele sallayarak güldü ve konuştu.
"O iş bizde. Siz hiç merak etmeyin ama..." deyip duraksadı. "Hani olur ya biz bu adamı yakaladığmızda bir anda taşa takılıp düşebilir." dedi, alt dudağımı ısırdım. Ne diyeceğini çok iyi biliyordum. Eliyle arkamızda kalan yolu gösterdi. "Aha bu yol gibi yokuştan aşağıya yuvarlanır ve gözü morarır, kaşı ve dudağı patlar. Ya da duvara falan çarpar da ufak tefek yaraları olur. İşte ondan sorun olmaz değil mi? Sonuçta sağ gelevek yine. Sadece ufakcık kırığı çıktığı olur." Adam daha fazla ciddi kalamadı ve güldü. Bizim yanımızda ciddi kalması bile mucize zaten.
