Acıyla harmanlanmış yürekler...
Yedi asker, yedi farklı acı, yedi farklı hayat ama ortak bir geçmiş... Hepsinin tek bir ortak geçmişi vardı o da çektikleri acılar. Farklı zamanlarda çok farklı Acılar çekselerde hepsi ortak geçmişi olan yedi farklı...
Duyurulardan haberdar olmak için beni takip edebilirsiniz. Kitap_gezegeni1
Keyifli okumalar✨
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
39.Bölüm "Kıraç"
PARS KARADAĞLI
Masanın etrafında volta atıp Gece'yi beklerken bir yandan da pencerenin başına geçip Gece'nin gelip gelmediğine bakıyordum ama gelen giden yoktu.
Daha fazla beklemek yerine telefonumu masadan alıp Gece'yi aradım. Telefon uzun uzun çaldı ve açılmayınca kendiliğinden meşgule düştü.
Telefonu kapatıp cebime attıktan sonra daha fazla evde beklemek yerine evden çıktım. Sokakta dolanıp Gece'yi beklemeye başladım. Bir markete gidip gelmek niye bu kadar uzun sürmüştü anlamış değildim.
"Komutanım?" Arkamda duyduğum sesle arkama döndüm ve Anıl'la göz göze geldim. "Ne yapıyorsunuz burada?"
"Gece'yi bekliyorum. Markete gidip geleceğim dedi yok hâlâ ortada." deyip arkama baktım ve Gece'nin gelmediğini görünce yine Anıl'a döndüm.
"Siz elinizde böyle taşırsanız sürpriz olmaz yalnız o." dediği şeyle kaşlarım çatıldı.
"Ne?"
Gözleriyle sol elimi gösterdi. Elime bakınca yüzük kutusunu elimde tuttuğumu yeni fark ettim. "Sanki onu cebinize koysanız daha iyi olur. Sürpriz olması açısından diyorum ama yine de siz bilirsiniz." Gülüp yüzük kutusunu cebime soktum. Gece'yi düşündüğümden elimde olduğunu bile fark etmemiştim.
"Sen nereden geliyorsun bu saatte?" diye sordum.
"Başak'la buluşmuştum." deyince başımı sallayıp tekrardan Gece geliyor mi diye baktım. "Markete gidecektim ben isterseniz Gece komutanım da orada mı diye bakayım?"
"Yok, birlikte gidelim en iyisi." dedim ve onunla birlikte markete doğru gitmeye başladım. Burada daha fazla beklersem kafayı yiyecektim çünkü.
"Niye bu kadar gerginsiniz komutanım? Gece komutanım sadece markete gitmiş." diyen ve beni inceleyen Anıl'a baktım. Gergin halim dikkatinden kaçmamıştı.
"Gideli yarım saati geçti. Telefonlarıma cevap vermiyor. Eğer marketi satın almak için sahibiyle anlaşma yapmıyorsa bu biraz tuhaf doğrusu." Gece her şekilde telefona illa ki cevap verirdi. Hiç olmadı mesaj atardı ama aramalarımın bir tanesine bile dönmemişti. Bu beni işkillendirmedi değil. Üstelik başımızda yeni bir düşman varken. Bir aydır sesi çıkmaması bu düşmanımız olmadığı gerçeğini değiştirmiyor maalesef ve ister istemez birinin başına bir şey gelecek diye korkuyordum.
Anıl'la birlikte en yakın markete yaklaşmıştık ki bir sokakta jandarmaların olduğunu fark ettim.
"Bir şey olmuş galiba." diyen Anıl'a baktım ve konuştum.
