IN YOUR ARMS

Chapter 42

Chapter 42(IN YOUR ARMS)

Warning!! Spg⚠️⚠️

ThirdPersonPoV

"UUWI NA PO KAMI PA. Ingat na lang po kayo dito. Lagi naman po kitang bisitahin dito." paalam nya sa kanyang ama na malaki ang ngiti nitong nakatingin sa kanya.

Parang nahihiya sya dahil sa ginawa nila kagabi ni Hector. Halos hindi sya nito pahingahin at kulang na lang manghina ang kanyang katawan lupa. At hindi nya alam baka narinig nito ang kanilang ginagawa. Hindi nya alam kaya labis ang hiyang nararamdaman.

Napangiti ang kanyang ama sa kanya. Bago tumango tango na lamang.

"Oh sige mag-ingat ka lagi. Wag mo akong alalahanin dito. Malakas pa naman ako.." tugon ng kanyang ama.

Nagulat sya ng may humawak sa kanyang baywang kaya napatingin sya rito. Kay Hector.
Seryoso parin ang mukha nito na hindi yata magawang ngumiti man lang.

"Don't worry pa? Bibisitahin ka lagi naman dito ni Anaya kapag may oras. Sa ngayon abala ito sa school at malapit na rin ang pagtatapos nya. Right love."tumingin sa kanya si Hector kaya napaiwas sya ng tingin bago tumango tango na lang.

Makatawag itong papa sa kanyang ama parang totoo talaga? At tinatawag syang love? Hindi ba nito alam ang ibig sabihin noon? Nagtataka naman sya pero wala na syang oras para alamin kung bakit tinatawag sya nito.

"Mabuti kung ganoon pero mabuti naman ang kalagayan ko dito. Wag kayong mag-alala."sabi ng kanyang ama na nakangiti pa ito sa kanila

Napaiwas na lamang sya ng tingin at napalunok na lamang.

"Sige po pa, aalis na kami." maikli nyang sabi bago kaya ngumiti naman ito sa kanya.
Nauna na syang tumalikod sa mga ito mabuting na lang at pinakawalan naman sya ni Hector.

Narinig nya pang nagpaalam pa sa kanya ang kanyang ama. Kaya napangiti na alang sya ng tipid at dahan dahan na lumakad.
Nahihiya sya sa nangyayari. Dahil sobrang nahihiya sya dahil baka narinig sila ng kanyang ama kagabi.

"Hey? Wait!." Tawag sa kanya ni Hector na humahabol sa kanya.
Hindi nya pinansin ito at tuloy tuloy sa paglakad kahit medyo sakang nga lang dahil nasobrahan yata sya sa pagpapakapagod.

"Are you okay?." tanong sa kanya ni Hector na hinawakan ang kanyang braso kaya ka patingin sya rito.

"A-yos lang ako. Tara na." maikli nyang tugon bago lumakad na lamang ng parang normal lang pero hinawakan sya muli sa kanyang braso bago iniharap muli kaya nagtataka na lamang sya.

"Hayaan mo akong kargahin ka. Dahil alam kong kasalanan ko naman. I know it was your second time last night but we did it many times. Are you hurt? Does it hurt between your thighs?." deretsahan nitong tanong sa kanya kaya napanganga na lamang sya.

Hindi nya alam kung anong sasabihin dito dahil totoo naman. Medyo masakit nga lang pero hindi katulad ng  dating parang masakit talaga sobra.

"Ayos lang ako kaya ko ang sarili ko." tugon nya at nahiyang napatingin sa paligid dahil baka narinig sila ng ibang tao. Bakit ba kasi ganito ang sinasabi nito? Nahihiya lang talaga sya dahil baka narinig ng kanyang ama. Wag naman sana.

"No, kakargahin kita." sabi nito sa kanya at walang pasabing kinarga sya.
Hindi nya tuloy maiwasan mapatingin sa mukha nito. Habang naglalakad ito. Karga sya nito habang nakatingin sya sa mukha nito.
Kumakabog ng malakas ang kanyang dibdib habang karga sya nito.

Hindi nya akalain na magiging asawa nya ito. Halos maraming taon ang agwat nila. Kahit sa papel lang parang gusto nyang maging mabuting asawa kahit hindi naman sya nito mahal. Para lang maisaalang alang ang pagiging mag-asawa nila. Kahit hindi naman sya nito mahal. Akala nya may asawa na ito pero hindi pala. Sya pala ang asawa na tinutukoy.
Ilang taon na pala syang kasal dito. Kaya pala noong una pa lang parang galit ito sa kanya at wala syang alam.
Wala syang alam dahil hindi sinabi ng mga taong nakapaligid sa kanya.