𓆩*𓆪 𝐄𝐓𝐄𝐑𝐍𝐈𝐓𝐘 𓆩*𓆪
Sana bir sonsuzluk vaat edildi küçük yıldız. Elindeki sonsuzluğu doğru değerlendir. Değerlendiremezsen sonsuzluk azap olur, neye uğradığını anlamazsın.
╔════════════╗
james potter x fem!oc...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Fırtına öncesi sessizlik.
Eliana, evin içindeki sağır edici sessizliği ancak böyle tanımlayabilirdi. Büyük bir fırtınanın habercisi olan derin bir sessizlik.
O gece, Mikael'ı koyacakları bir tabut bulmuşlardı ve onu evin alt katındaki bodruma kilitlemişlerdi. Orada güvende olacaktı ve çıkamayacaktı.
Eliana, Esther'in özel bir mührünü kullanarak kimsenin mührü kıramayacağından emin olacak şekilde kilitlemişti onu.
Ve daha sonrasında kimse konuşmamış, birbirinin yüzüne bile bakmadan odalarına çekilmişlerdi. Eliana kıyametin kopmasını beklemişti aslında ancak hiçbir şey olmamıştı, yaprak bile kıpırdamamıştı.
Ertesi sabah uyandığında masa hazır değildi, salon dün gecenin kaosunu barındırıyordu hala.
Sehpanın kırık parçaları bir köşedeydi, perdeler kopmuş ve yere düşmüştü, parkelerdeki kan kurumuştu, duvarlara bile kan bulaşmıştı.
Eliana kimsenin kahvaltı etmediğini görünce kendisine küçük bir sandviç hazırlamış ve onunla idare etmişti.
Üzerinden bir kurt sürüsü geçmiş gibi hissediyordu, yorgun ve bitikti. Dünkü savaş onu yormuştu. Mikael kanını emmeseydi bu kadar yorulmazdı ancak gücünün bir kısmı orada kaybolmuştu.
Düşünmekten kafayı yiyecekti sarışın kız, Mikaelson ailesi ona ne yapacaktı merakla bekliyordu. Gergindi bu yüzden. Bir yüzleşme için hazır değildi. Hatasının farkındaydı, bu hatanın ne kadar büyük olduğunun da.
Üstelik dün gece Klaus onu öldürülmekten kurtarmıştı, bunun mahcubiyeti de vardı içinde. O, Klaus'u öldürmek istemişti ama Klaus onu kurtarmıştı.
Gerçi, kendisi de Klaus'u kurtarmıştı ancak kendi yaptıklarını görmek istemiyordu şu anlık.
Eliana ilk önce babasıyla konuşmaya karar verdi. Onu en iyi anlayacak ve dinleyecek kişi babası olurdu.
Üst kata çıkıp babasının odasının kapısını tıklattı. "Gir." sesini duyduğunda kapıyı açıp içeriye girdi. Elijah aynanın önünde takım elbisesinin kravatını bağlıyordu.
"Gelmeni bekliyordum." dedi Eliana'ya ancak onun yüzüne bakmamıştı.
Eliana dudaklarını birbirine bastırıp kapıyı arkasından kapattı ve babasının yanına doğru ilerledi. "Özür dilerim." dedi hiç beklemeden. "Düşüncesizlik ettim. Doğru olanı yaptığımı düşündüm çünkü bunları duyunca, Klaus'un söylediği yalanlar da eklenince ben... Bilmiyorum, ondan kurtulmak istedim."
Kravatını bağlamayı bitirdikten sonra kızına döndü Elijah. Eliana onun yüzüne bakıp bir duygu okumaya çalıştı ancak hiçbir şey göremedi. "Mikael'a inandım çünkü sizinle bir derdi yoktu. Sizi de öldürmeye çalışacağını düşünemedim."
