Part - 30

32K 1K 118
                                    

Unicode

"မီးငယ်ပါရှင့် ဖိုးဖိုးကြီးနဲ့စကားပြောချင်လို့"

"သြော်မီးငယ်လေးလား။သမီး ဖိုးဖိုးက နေမကောင်းလို့လေ"

"အခုက ဖိုးဖိုးမဟုတ်ဘူးပေါ့နော်"

"ဟုတ်ပါတယ်ဗျာ…မီးငယ်က ဘာပြောချင်လို့လဲ။ဆရာ့ဆီ ဖုန်းလွှဲပေးရမလား"

"ဟိုက်"

"ခဏကိုင်ထားနော်"

ဖိုးဖိုးကြီးရဲ့အတွင်းရေးမှူးစကားကြောင့်
ခေါင်းကိုညိတ်လိုက်သည်။အန်ကယ်တို့ လာမလာအပြင်ကိုကြည့်ရသေး၏။အရင်တစ်ခါ ကတည်းက ဖိုးဖိုးကြီးကိုဖုန်းမဆက်ဖို့ အန်ကယ်ကပြောထားတာ…ဒါပေမဲ့လည်း ရေချယ်မှ
မဆက်ရင် ဖိုးဖိုးကြီးက အထီးကျန်နေမှာ စိုးရိမ်လို့ ရေချယ်ကဆက်ပေးနေခြင်းပင်။ ဖိုးဖိုးကြီးကအမြဲတမ်းအလုပ်ရှုပ်နေလို့ အန်ကယ်နဲ့
ရေချယ်ကလွဲပြီး ဘယ်သူမှ ရှိတာမဟုတ်ဘူး… အန်ကယ့်အစား ရေချယ်ကပါ ဂရုစိုက်ပေးရမယ်လေ။

ခဏလောက်ကြာတော့ တစ်ဖက်က ချောင်းဟန့်သံကြားလိုက်ရလျှင်ပဲ ရေချယ့်မျက်နှာလေးကပြုံးကာ…

"ဟိုင်းလို...ဖိုးဖိုးကြီး။မီးငယ်ပါ အဟီးး"

"မင်းကဘာကိစ္စရှိပြန်လို့လဲ။မင်းအန်ကယ်သိုက် ဆက်ခိုင်းတာလား"

"ဟုတ်ပါဘူးနော်။ရေချယ်ကသတိရလို့
ဆက်လိုက်တာပါ… ဖိုးဖိုးကြီး နေမကောင်းဘူးဆို ဘာဖြစ်တာလဲဟင်။အအေးပတ်တာလား"

"သွေးတိုးတာ"

"ဖိုးဖိုးကြီးကလည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဂရုစိုက်မှပေါ့။ ရေချယ်လာပြီး ပြုစုပေးရမလားဟင်"

"တော်စမ်းပါ။မင်းလိုကလေးလေးက ဘာလုပ်နိုင်မှာမို့လို့လဲ။မင်းကြောင့် ပိုပြီးသွေးတိုးမှာ။အခုရော ဘာကိစ္စထွေထွေထူးထူးရှိလို့လဲ
ပြောပါဦး"

ဦးLသိုက်ကိုယ်တိုင်ကလည်း နားထောင်ချင်သည်မို့ လမ်းကြောင်းဖွင့်ပေးမိ၏။

"ရေချယ်ကလေ ဒီကိုရောက်တဲ့နေ့ကတည်းက ဖိုးဖိုးကြီးကိုသတိရနေတာ။ရှုခင်းတွေက အရမ်းလှတော့ ဖိုးဖိုးကြီးလည်း ဒီမှာအပန်းဖြေနေချင်မှာပဲလို့တောင် တွေးမိသေးတယ်။ ပြီးတော့လေ ရေချယ်တို့တည်းတဲ့ဟိုတယ်က ရေချယ့်အခန်းက သရဲခြောက်တယ်သိလား"

HUSBAND:DaddyWhere stories live. Discover now