Part - 14

33.3K 1.1K 120
                                    

Unicode

"Nothing's gonna change my love for you…You oughta know by now…
how much I love you…One thing you can be sure of…I'll never ask for more than your love ~~~ "

အပေါ်ထပ်ဆီကပျံ့လွင့်လာတဲ့ အသံချိုချိုလေးကြောင့် ထင်လင်းသိုက်လက်ထဲက ပေါင်မုန့်ကို စတော်ဘယ်ရီယိုသုတ်လိုက်သည်။ မကြာခင် အောက်ဆင်းလာတော့မယ့် ကလေးမလေးအတွက် မနက်စာက အဆင်သင့်ဖြစ်နေဖို့လိုသည်မဟုတ်ပါလား။

"မီးငယ်ဒီနေ့ကျတော့ ဘယ်သူမှမနိုးရဘဲ
နိုးနေပါလား…ထူးထူးဆန်းဆန်း"

"သီချင်းဆိုနေပုံထောက်တော့ အိပ်ရေးဝလို့
စိတ်ကြည်နေတယ်ထင်တယ်"

"ဒီနေ့လည်း ငါ့ကြွေပန်းအိုးတွေ တိုက်ခွဲခဲ့…"

ဒုန်း~~~ ခလွမ်း

မင်းသန့်စကားမဆုံးလိုက်သေးခင်မှာပဲ အပေါ်ထပ်ကကြားလိုက်ရတဲ့ ကျကွဲသံကြောင့် ခေါင်းကျိန်းသွားရ၏။ကုန်ပါပြီ သူ့ရဲ့ကြွေထည်တွေ...မီးငယ်ကြောင့် ဘာမှမကျန်တော့အောင်ဖြစ်နေပြီ။ မီးဖိုခန်းဆိုလည်း ကြွေပန်းကန်ပြားတွေ လက်ကလွတ်ကျတာမို့  ထပ်မဝယ်ရဲအောင်ဖြစ်နေပြီ။

"အန်ကယ်သန့်ရေ"

"အေး ကုန်ပြီလားမီးငယ်လေး"

"ဟိုက် အကုန်ကျကွဲသွားပြီ"

"အေး အေး ကောင်းတာပေါ့ ဆက်ခွဲဦးလေ"

"ဟင့်အင်း အန်ကယ့်ဟာက ဘာမှမကျန်တော့ဘူး"

မျက်နှာအုပ်၍သာ ရယ်မိတော့၏။ ဘာမှမကျန်တော့လို့...ကျန်ရင်တကယ်ခွဲမဲ့သဘောမှာရှိမှန်း မင်းသန့်သိသည်။

မကြာပါ ဖြူစွတ်နေတဲ့ဂါဝန်ကိုဝတ်၍ ခုန်ပေါက်ကာဆင်းလာတဲ့မီးငယ်ကြောင့် မျက်နှာပိုးသတ်ရသည်။

"ဟီး အန်ကယ်တို့က အစောကြီးနိုးနေတာ"

"စားတော့...စကားမများနဲ့"

"အန်ကယ်… အန်ကယ်ဒီနေ့လည်းချောတယ်"

တွန့်ချိုးထားတဲ့မျက်ခုံးနှစ်ဖက်က ထိုစကားကြားမှ အလိုလိုပြေလျော့သွားရ၏။

"စာတွေအကုန်ကြည့်ပြီးပြီလား"

"ဟိုက်"

"အိတ်ကရော သေချာစစ်ပြီးပြီလား"

HUSBAND:DaddyWhere stories live. Discover now