Part - 33

33.4K 1.1K 221
                                    

Unicode

ဟို၃ကောင်နှင့် ခြံထဲမှာစကားထိုင်ပြောတာ အချိန်ဘယ်လောက်ကြာသွားလည်းမသိပေ။ အန်ကယ်သန့်လာပေးသွားတဲ့ လက်ဖက်သုပ်နှစ်ပွဲနဲ့ ရေနွေးကြမ်းကလည်း မရှိသလောက်ကုန်နေပြီဖြစ်သည်။

"ရေချယ် … နင်ပွဲမှာဝတ်ဖို့က အရင်ဒီဇိုင်နာဆီပဲ အပ်မှာမလား မဂရေ့စ်လေ"

"အင်းလေ"

"ငါတို့လည်း အဲမှာအပ်ရင်ကောင်းမလားလို့"

"ကောင်းတာပေါ့။မဂရေ့စ်လက်ရာတွေက သေသပ်ပြီး perfectဖြစ်နေတာကို"

"အဲတာကြောင့်မို့ အဲမှာအပ်လိုက်မလို့လေ။ ဒီနှစ်က ငါတို့ဌာနကအထူးပြုရမှာမလား ဟဲ ဟဲ"

"ဒါဆိုရင် မနက်ဖြန်ကျောင်းကပြန်မှ
မဂရေ့စ်ဆီဝင်လိုက်ရအောင်။ဒီညကတည်းက လိုချင်တဲ့ဒီဇိုင်းစဉ်းစားထား"

"အေး အေး မဂရေ့စ်ဆိုရင် သူ့ပဲစဉ်းစားခိုင်းလည်း အဆင်ပြေပါတယ်။နင်ရောအပ်ပြီးပြီလား"

"အင်း အန်ကယ်နဂါးဖုန်းဆက်ထားတယ် ကိုယ်တိုင်းသွားပေးဖို့ပဲကျန်တော့တယ်"

မြတ်နိုးရော၊သိမ့်ပါ မဂရေ့စ်နဲ့အပ်ဖို့စဉ်းစားတာ အဆင်ပြေတယ်လို့ရေချယ်ထင်သည်။ မဂရေ့စ်ရဲ့  လက်ရာတွေက သေသပ်လွန်းတယ်။

"ရေချယ်"

"ဟင်"

"အန်ကယ်သိုက် အခုဘယ်မှာလဲ"

"အခန်းထဲမှာရှိမှာပေါ့ ဒါမှမဟုတ် စာကြည့်ခန်းထဲ။ ကုမ္ပဏီကအလုပ်အကြွေးပိနေတာတွေ လုပ်နေရတယ်လေ"

"ဟုတ်လို့လား"

"ဟင် ! ဟုတ်ပါတယ်"

"မဟုတ်ဘူးနော်။ပြတင်းပေါက်မှာမတ်တပ်ကြီးဟ ငါတို့ဘက်ကိုကြည့်နေတာ"

မြတ်နိုးစကားကြောင့် လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ဟုတ်သည် အန်ကယ်ကပြတင်းပေါက်မှာရပ်ပြီး ရေချယ်တို့ကိုကြည့်နေတာ။သိသာလောက်အောင် မျက်နှာချောချောက သုန်မှုန်နေသည်မို့…

"ဘာဖြစ်လို့လဲမသိဘူး။မနက်ကတောင် ဒီလိုမဟုတ်ပါဘူး"

"ပြဿနာကနင်မဟုတ်ဘူး"

HUSBAND:DaddyDonde viven las historias. Descúbrelo ahora