Part - 53

29.1K 1.1K 96
                                    

Unicode

ဆေးရုံအခန်းထဲရောက်သွားသွားချင်း မီးငယ်ကိုသာ အရင်ဆုံးရှာမိသည်။ဂုဏ်နဂါးရဲ့ဘေး
ငြိမ်ငြိမ်လေး ထိုင်နေတာကိုမြင်မှ ထိုကလေးလေးကို ဆတ်ခနဲဆွဲပွေ့ကာ...

"မီးငယ် ဘာဖြစ်သွားသေးလဲ။ဘယ်နားနာသွားသေးလဲ... ကလေးရယ်"

"အန်ကယ် ဟင့်... မယွန်းမီက"

စိုးရိမ်တကြီးမေးလိုက်ချိန် မီးငယ်ကသူ့ရင်ခွင်ထဲ မျက်နှာလေးကပ်ကာငိုလေပြီ။

"တိတ်ပါကလေးရယ်။ယွန်းမီ ဘာတွေပြောသွားလဲ ကိုယ့်ကိုပြော"

"သူက အန်ကယ်နဲ့လက်ထပ်မယ်တဲ့။အန်ကယ်ကရောသူ့ကိုယူမှာလား"

"မဟုတ်တာ... ဒီလက်ထပ်ပွဲကမဖြစ်နိုင်ပါဘူး။
မီးငယ်ရဲ့ဖိုးဖိုးကြီးကို ဒီကိစ္စတွေအကုန်ပြောပြီးခဲ့ပြီ"

"ဟင် ! ဟုတ်လား...ဖိုးဖိုးကြီးကဘာတဲ့လဲဟင်"

"မီးငယ်လိုချင်တဲ့အတိုင်းပဲ"

"အဟီး အဲတာဆိုလက်မထပ်ခိုင်းတော့ဘူးပေါ့နော်"

ထိုတော့မှ မီးငယ်မျက်နှာလေးကပြုံးကာ လက်ခုံက အင်္ကျီစနဲ့ မျက်ရည်တွေကိုဖိသုတ်နေပြန်သည်။

"တော်တော့... မျက်နှာလေးနာနေပါ့မယ်"

"ဟီး အဲတာဆိုအန်ကယ်လုပ်ပေး"

မျက်နှာလေးမော့ရင်း ပြုံးစစပြောလာတဲ့ ကလေးက တကယ်မလွယ်တာမို့ ထင်လင်းသိုက်ခေါင်းခါမိ၏။သို့သော် ကိုင်ဆောင်နေကျလက်ကိုင်ပဝါ အနက်ရောင်ကိုလည်းထုတ်ကာ မီးငယ်ပါးပေါ်ကမျက်ရည်စတွေကို တယုတယသုတ်ပေးသည်။

"ကလေးလေးဖြစ်ပြီး စိတ်ပူတတ်လိုက်တာ"

"ဟင့်အင်းနော် ရေချယ်က၃နှစ်သမီးလေးမှ မဟုတ်တော့တာ။ကိုယ့်အန်ကယ် သူများနောက်ပါသွားမှာ စိတ်ပူတာပေါ့"

"ကိုယ်က သူများခေါ်ခိုင်းပါမဲ့လူလား"

"သိဘူးလေ"

"အရူးမလေး။ကိုယ်ကဘယ်ကိုပါရမှာလဲ။
ချည်တိုင်ကဒီမှာလေ"

"ဘယ်မှာလဲဟင်"

"သိချင်လား"

"အင်း"

"ဒါဆို ..."

HUSBAND:DaddyWhere stories live. Discover now