Part - 31

31.5K 1.1K 234
                                    

Unicode

"မောင့်အချစ်"

"…"

"မောင့်အချစ်"

"…"

"မအေဘေးရေ မင်းကိုခေါ်နေတာဟ"

ထိုတော့မှ ဂုဏ်နဂါးကလှည့်ကြည့်လာ၏။ သို့သော် ခဏသာကြည့်လာပြီး သူ့အဝတ်တွေကို ပြန်ခေါက်နေပြန်သည်။

"ဂုဏ်နဂါး မောင့်ကိုကြည့်ပါဦးကွာ"

"လီးစကားတွေဆက်ပြောနေမယ်ဆို အပြင်ထွက်နေလိုက်"

"မောင်ကအတည်ပြောမလို့ပါအချစ်ရာ"

"မကူညီချင်နေ လာမနှောင့်ယှက်စမ်းနဲ့"

"အေးပါ ငါကချစ်လို့ဟာကို"

"ခွေးစကား"

"ဟ အတည်ပြောနေတာကွ"

"တော်စမ်းပါမင်းသန့်ပြုံးမောင်ရာ။ မကူညီချင်လည်း လင်းသိုက်တို့နောက်လိုက်သွား"

"သူတို့ကဘယ်သွားကြတာလဲ"

"ဟိုဘက်ကပန်းခင်းတွေထဲ"

ဂီတာကိုင်၍ နှစ်ယောက်ထွက်သွားတာမြင်ပေမဲ့ ဘယ်သွားလိုက်ကြမှန်းမင်းသန့်မသိလိုက်ပေ။

"တော်ပါပြီ သူ့ကလေးကိုဘာလိုက်ပြသလဲမှ
မသိတာ။ညနေဆိုပြန်ရတော့မယ် အခုမှ လျှောက်သွားဖို့အချိန်ကျနေရတယ်လို့"

"ဒီနားတင်ပါကွာ။မင်းသွားချင်သွား…မင်းအဝတ်အစားတွေ ငါထည့်ပေးထားမယ်"

"ဟော် ဟော အချစ်က မောင့်အဝတ်အစားတွေကို ထည့်ပေးမယ်ပေါ့"

"စေတနာပျက်အောင်မလုပ်စမ်းနဲ့။ သွား "

"မသွားပါဘူး မောင်ကအချစ်အနားပဲနေမှာ"

အဝတ်တွေခေါက်သိမ်းနေတဲ့နဂါးရဲ့ လက်ကိုဖက်တွယ်ထားကာ ပွတ်သီကပ်သီ နေရတာကို
ဒီရက်ပိုင်းအတော်လေး သဘောကျနေမိသည်။

"ဖယ်စမ်းပါသူတောင်းစားရာ ကျက်သရေကိုမရှိဘူး"

"မင်းကွာ ငါ့ကိုပစ်ပစ်ခါခါကြီး"

"အေး ပစ်ခါတော့ဘာဖြစ်လဲ။ အရေးမပါတာတွေပဲ လာလုပ်နေတယ်"

"ဟာ ! "

ဂုဏ်နဂါးရဲ့ရုပ်တည်ကြီးကိုကြည့်ရင်း စိတ်ပေါက်ပေါက်ဖြင့်ကာ ထိုကောင့် ကျောကုန်းကိုထုရိုက်ပစ်လိုက်၏။

HUSBAND:DaddyWhere stories live. Discover now