DAĆ UPUST POWŚCIĄGLIWOŚCI 1 // WangXian

ROZDZIAŁ 85

Nie Huisang próbował wymyślić plan, który pomógłby Jiang Chengowi i Wen Ningowi spędzić więcej czasu razem i spadkobiercy sekty Yunmeng Jiang, miejmy nadzieję, uświadomić sobie uczucia drugiego chłopca: Brat Jiang jest naprawdę tępy, jeśli chodzi o miłość, nawet nie zdawał sobie sprawy z relacji między bratem Weiem i Lan Wangjim, dopóki Jiang Yanli nie wyjaśniła mu tego w prostych słowach. Jak mogę sprawić, by uświadomił sobie swoje własne uczucia? To jasne jak słońce, kiedy przychodzi do Wen Ninga, ale wydaje się, że ich nie uznaje, zawsze chowając się za maską gniewu.

Nie było zbyt wiele czasu na zaplanowanie czegoś zbyt skomplikowanego, ponieważ Jiang Cheng miał wrócić tego popołudnia do Przystani Lotosów, aby objąć obowiązki przywódcy sekty po Jiang Fengmianie, który wkrótce potem miał przejść do odosobnienia. Nie Huisang współczuł młodemu spadkobiercy sekty, nie mógł sobie wyobrazić, że miałby wziąć na siebie taką odpowiedzialność, trzeba było też zadbać o poprawę warunków życia Omeg.

Racja, ożywił się natychmiast uczeń Qinghe Nie, sytuacja życiowa Omeg. Jako Alfa i ktoś, kto wychował się w zniekształconym środowisku, z pewnością nie wie, jaki jest standard zakwaterowania, edukacji i innych potrzeb Omeg. To nasza szansa! Zdecydowanie potrzebuje doradcy, a ja znam Omegę do tego zadania.

Nie Huisang wciąż uśmiechał się do siebie, gdy szedł do bram Zacisza Obłoków, gdzie wszyscy żegnali się z Jiang Chengiem. W ciągu dnia poinformował Wen Ninga o swoim planie, a uczeń Dafan Wen spakował wszystkie potrzebne mu rzeczy w rekordowym czasie.

Zbliżając się do bram, zobaczył, że Jiang Cheng był jedynym, który pozostał. Zgodnie z jego radą, pozostali uczniowie sekty Yunmeng Jiang pożegnali się z Wei Wuxianem wcześniej tego dnia i czekali teraz na swojego przywódcę na zewnątrz. Zostało to zorganizowane w ten sposób, aby główny uczeń Yunmeng Jiang odprawił wszystkich członków swojej sekty bez konieczności stawienia czoła szczeniakowi, którego Jiang Cheng zabierał z powrotem do Przystani Lotosów i który był teraz strzeżony przez innych uczniów.

Kiedy dołączył do innych przy bramie, spadkobierca sekty Yunmeng Jiang właśnie żegnał się ze swoim bratem, z grymasem na twarzy, ale jego słowa były ciepłe i troskliwe: Wei Wuxian, wiem, że powrót do Przystani Lotosów jest prawdopodobnie ostatnią rzeczą, jaką chcesz teraz zrobić, ale wiedz, że jeśli kiedykolwiek będziesz chciał wrócić, zostaniesz mile widziany. Przystań Lotosów to nadal Twój dom.

Wei Wuxian wydawał się bardzo poruszony tą propozycją, jego oczy błyszczały od łez, ale trzymał rękę Lan Wangjiego, jakby był ostatnim bezpiecznym miejscem na świecie. Uczeń Gusu Lan stał obok niego, z jedną ręką na jego talii w ochronnym i może trochę zaborczym geście. Jiang Cheng spojrzał na Drugiego Jadeitę i oświadczył: Jeśli kiedykolwiek zasmucisz mojego brata lub go skrzywdzisz, odpowiesz przede mną.

Lan Wangji nie wydawał się być w najmniejszym stopniu zagrożony tym stwierdzeniem, jednak skinął poważnie głową: Będę chronił i kochał Wei Yinga. Było to chyba najdłuższe zdanie, jakie Nie Huisang kiedykolwiek usłyszał od ucznia sekty Gusu Lan. Zrobiło mu się cieplej na sercu, wiedząc, że Wei Wuxian jest w dobrych rękach i w końcu jest kochany po całym poprzednim cierpieniu i traumie.

Nie czas się martwić o te dwa zakochane ptaki, skarcił się uczeń Qinghe Nie, są szczęśliwe. Muszę skupić się na drugiej parze idiotów, żeby zdali sobie sprawę, że są sobie przeznaczeni.

Powoli podszedł do grupy, udając, że nie jest prawie spóźniony: Bracie Jiang, nie wiedziałem, że tak szybko wyjeżdżasz, wykłady jeszcze się nie skończyły.

Jiang Cheng skrzywił się jeszcze bardziej: Bracie Nie, już wiesz. Mój ojciec zdecydował się na odosobnienie, więc muszę zająć jego miejsce. I muszę naprawić sytuację w Przystani Lotosów.

Dobrze, musisz dobrze dbać o Omegi. Nie zniosę, żeby znowu nie były traktowane z szacunkiem i godnością. Z chęcią pojechałbym z Tobą i pomógł Ci w Twoich obowiązkach, jestem pewien, że musicie się dużo nauczyć i jest wiele do zrobienia. Mam nadzieję, że nie zaniedbanie tej kwestii. Ton Nie Huisanga był lekki, prawie wesoły, ale w jego oczach była groźba.

Dziedzic sekty Yunmeng Jiang pospieszył z odpowiedzią: Nie martw się, bracie Nie. Siostra obiecała mi pomóc.

Och, cieszę się, nie wątpię w dobre serce Jiang Yanli. Jednak żadne z Was tak naprawdę nie wie zbyt wiele o tym, jak należy zorganizować warunki życia Omeg, aby czuły się komfortowo, prawda? A ponieważ Twoja siostra jest teraz w zasadzie spadkobierczynią przywódcy sekty, dopóki nie weźmiesz żony i nie urodzi Ci dzieci, musi przyspieszyć swoje plany małżeńskie i nie będzie miała tyle wolnego czasu, jak sobie wyobrażam.

Jiang Cheng wyglądał na nieco zawstydzonego, szukając dobrej odpowiedzi. Nie Huisang zlitował się nad nim i zaproponował: Powinieneś wziąć doradcę do tej pracy, najlepiej Omegę z innej sekty, który da Ci jakieś referencje... Zaproponowałbym pomoc, ale znasz mojego brata, jeśli nie skończę moich studiów z pozytywnymi ocenami, tym razem na pewno mnie zabije. Ale może...

Zwrócił się do Wen Ninga, który do tej pory stał trochę z boku żegnającej się grupy uczniów: Młody Mistrzu Wen, może mógłbyś pomóc? Słyszałem, że Omegi są traktowane z najwyższą troską w Twoim klanie, a Ty jako lekarz również mógłbyś pomóc, mógłbyś zbadać Omegi i upewnić się, że otrzymają odpowiednie leczenie.

********

Wen Ning próbował ukryć swoje szczęście i uśmiech, który groził, że pojawi się na jego ustach. Kiedy Nie Huisang przyszedł do niego rano, aby wyjaśnić mu swój plan, był zachwycony i natychmiast skonsultował się z siostrą. Zajęło im obojgu większą część poranka, zanim przekonał ją, by pozwoliła mu pojechać samotnie do Przystani Lotosów, by dążyć do szczęścia ze swoim przeznaczonym mu partnerem.

Resztę dnia spędził na pakowaniu swoich rzeczy, aby upewnić się, że będzie gotowy, jeśli Jiang Cheng zgodzi się zabrać go do domu. Aby nie wzbudzać podejrzeń, zostawił sakiewkę qiankun w pokoju, zabranie jej bezpośrednio ze sobą byłoby zbyt rozmyślne.

Chętnie odpowiedział na propozycję Nie Huisanga, patrząc z nadzieją na swojego ukochanego: Tak, bardzo bym chciał. Naprawdę chcę, żeby Omegi jak najszybciej wróciły do zdrowia i jeśli moja obecność może pomóc, jestem gotowy do drogi.

Jiang Cheng patrzył na niego przez długi czas, marszcząc brwi. Wen Ning przestraszył się, był pewien, że drugi chłopiec swoim zachowaniem odrzuci propozycję. Na szczęście wzrok strasznego chłopca przenosił się na Wen Qing stojącą obok jej brata, kiedy zapytał: Pani Wen, pozwoliłabyś swojemu bratu iść ze mną?

Lekarz Dafan Wen spodziewał się tego pytania: Jiang Cheng, mój brat też jest lekarzem, choć na razie praktykantem, doskonale potrafi o sobie zadbać. Jeśli chce iść z Tobą do Przystani Lotosów i Ci pomóc poprawić warunki życia Omeg i zadbać o ich zdrowie, kim ja jestem, żeby go powstrzymać? Stwardniała, gdy kontynuowała: Dobrze się nim opiekuj. Jeśli tylko usłyszę, że został w jakikolwiek sposób ranny, osobiście przyjdę do Ciebie i sprawię, że weźmiesz na siebie odpowiedzialność.

Wen Ning zobaczył, jak Jiang Cheng przełknął ślinę i jak strach przemknął przez chwilę po jego twarzy, zanim jego twarz stała się pogodna: Pani Wen, nigdy nie skrzywdziłbym Twojego brata. Będę go chronił ceną własnego życia.

Dobrze, skinęła głową Wen Qing z satysfakcją.

Dziedzic sekty Yunmeng Jiang zwrócił się teraz do Wen Ninga: Wen Ning, mogę zostawić tu kilku uczniów, aby poczekali, aż spakujesz swoje rzeczy, jeśli chcesz. Sam nie mogę tu czekać, mój ojciec spodziewa się mnie dziś wieczorem.

Wen Ning był w siódmym niebie ze szczęścia, już wyobrażał sobie swój czas w Przystani Lotosów i czas, który spędzi ze swoją bratnią duszą. Jiang Cheng, nie ma potrzeby długo czekać, nie mam wielu rzeczy, za chwilę wrócę.

Nie czekając na jakąkolwiek reakcję, skierował się z powrotem do swojego pokoju, aby jak najszybciej odzyskać woreczek qiakun, nie zamierzał łamać żadnej z zasad sekty Gusu Lan w ostatnich minutach swojego pobytu.