HENNA

Yarışma ve çalışma.

Selam, iyi okumalar. Oy ve yorumlarınızı benimle paylaşmayı unutmayın. 

sosyal medya hesaplarım/ wattpad- iremilkinn, instagram: iremilkiin

''Bu nasıl?'' Gözlerim Ilgaz'a döndü. Gördüğüm şeyle gözlerimi kocaman açtım. Elinde yeşil fosforlu bir köpek üstü vardı.

Güldüm. Şaka yapıyordu yüzde yüz. ''Komikti.''

Tereddütlü bakışlarla bana baktı. ''Şaka değildi?''

''Hala şaka yapmakta diretiyorsun.''

''Beğenmedin mi?''

''Gerçekten mi Ilgaz? Saçmalama istersen bunun neyini beğeneyim?''

''Sen neden benim zevkimi küçümsüyorsun ki? Herkes seninle aynı şeyi sevmek zorunda mı?''

''Herkes benimle aynı şeyi sevmek zorunda değil ama fosforlu yeşil de bir zahmet sevme.''

''İyi başka şeyler bakarım ben de.''

''Bak.''

Başımı iki yana sallayıp önüme döndüm. Hera için yatak bakıyordum ama o kadar güzel şeyler vardı ki hangisini almam gerektiğine emin olamıyordum. 

''Peki bu nasıl?'' Gözlerimi korkarak Ilgaz'a çevirmemle bu sefer elinde neon sarısı bir tasma tuttuğunu gördüm.

''Renklerle bir sorunun mu var senin?''

''Hayır, ne sorunum olacak? Ben sadece artık klişe renklerden sıkıldım ve özgün olmak istiyorum.''

''Neonlarla fosforlularla özgün olacaksam hiç olmayayım daha iyi.''

Bana hayal kırıklığıyla baktı. Bu kadar abartmaya ne gerek vardı? ''Seni böyle bilmezdim.''

''İyi, öğrenmiş oldun.''

Sonrası ise tam bir felaketti. Gördüğü her tuhaf renkli şeyi bana göstermiş ve almam için baskı yapmıştı ama tabi ki de reddetmiştim. Mağazada baya dolandıktan sonra gereken malzemeleri almıştık daha doğrusu ben almıştım. Ilgaz'ın da gönlü kalmasın diye bir tane oyuncağı onun seçtiğini almıştım. Ama aklıma kazımıştım bunu, Ilgaz'la asla ama asla bir daha alışverişe gelmeyecektim.

Alacaklarımızı aldıktan sonra oradan ayrılıp arabaya binmiştik. Benim arabamla gelmiştik.

"Ne yiyelim?"

"Bilmem. Bana fark etmez. Ben salata falan yerim zaten."

"Salata mı? Yemeğin yanına salata yiyeceksin herhalde?"

"Hayır, sadece salata."

"Ama doymazsın ki."

"Doyarım. Normalde de öyle şeyler yiyorum zaten."

"Yani şimdi bir köfte ekmek yemeyelim mi?"

"Yemeyelim."

"Ama... Benim canım çekiyor."

Anlamsız bakışlarla yola baktım. Canı çekiyorsa yesin, benimle ne alakası vardı?

"Canın çekiyorsa ye Ilgaz, benimle ne alakası var?"

"E ben yiyeceğim öyle sen de bana mı bakacaksın?"

"Öyle bir söylüyorsun ki sanki ben alamıyorum da yemiyorum. İstersem yerim zaten Ilgaz. Sadece öğlen özellikle de yazın hafif şeyler tercih ediyorum."