HENNA

Baş başa bir gün.

Merhaba! Keyifli okumalar dilerim. Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. Wattpad hesabımı da takip ederseniz çok sevinirim.

Hayatım boyunca her zaman gerçekçi biri olmuşumdur. Hayal kurmayı severdim ama gidip de uçmak istiyorum diye gerçekleşmeyeceğini bildiğim hayaller kurmazdım. Olaylara daha objektif bakabilen biriydim. Önümdeki kumaşla ilgilenirken kafamdan yine bambaşka düşünceler geçiyordu. Burası için, şu anki olduğum konum için de çok hayal kurmuştum ama oturup sadece hayal kurarak bunun gerçekleşmesini beklememiştim. Çok çalışmıştım, bazen uykusuz kalmıştım. Bazen ağlamıştım bazen olmayacak diye umutsuzluğa kapılmıştım. Ama işte buradaydım. Hayalini kurduğum yerde.

Telefonumdan gelen arama sesiyle iç çekip düşüncelerimden sıyrıldım.

Ilgaz'dı.

''Alo?''

''Güzelim, ne yapıyorsun?''

''Çalışıyorum, sen ne yapıyorsun?''

''Ben de çalışıyorum.''

''Emin miyiz?''

Gülüş sesi kulağıma doldu ve istemsizce benim de bir gülümseme oluştu. Onun gülüşünü o kadar seviyordum ki bana bu dünyadaki en güzel ses gibi geliyordu. Gülünce kıvrılan dudakları, yanağının kenarında oluşan o kıvrım ve yok olan gözleri... Bana izlenmesi en güzel görsel gibi geliyordu.

''Çalışıyorum tabi ki, Henna. Düğün parasını çıkarmaya çalışıyorum.''

Güldüm. ''Ya, kiminle evleniyorsun?''

''Hm. Güzeller güzeli biriyle.''

''Öyle mi? Hayırlı olsun o zaman. Beni de çağırırsın düğüne artık.''

''Tabi ki, gelin kategorisinde gelebilirsin.''

Gülüşüm arttı. ''Serseri.''

''İşlerin çok yoğun mu?''

''Sayılır, neden?''

''Merak ettim öyle. O zaman ben işinden alıkoymayayım seni, akşam görüşürüz.''

''Peki, görüşürüz.''

''Öptüm.''

''Ben de.''

Telefonu masaya koyup derin bir nefes aldım. Bir anda enerji gelmişti ve kendimi çok daha iyi hissetmiştim.

Bu kadar da aşık olmuş olamazdım.

Başımı iki yana sallayıp tekrardan işime döndüm. İki dakika geçmişti ki kapım çalındı.

''Gel.''

İçeriye giren kişiyle kaşlarım havalandı.

''Ilgaz?''

''Henna?''

''Senin ne işin var burada?''

''Niye gelemez miyim sevgilimin atölyesine?''

''Gelebilirsin ama daha az önce konuştuk.''

Masamın önündeki koltuklardan birine oturdu. Yüzünde heyecanlı bir ifade vardı.

''Henna, ben düşündüm ki biz hiç beraber baş başa bir gün geçirmedik. Hep ya evdeydik ya da toplu bir şekilde.''

Üstündeki ceketi ilikleyip ayağa kalktı ve yanıma geldi. Elini öne doğru uzatıp bana baktı.

''Benimle baş başa bir gün geçirir misiniz, hanımefendi?''