Özür meselesi.

1.1K 36 13
                                    




Uzun bir bölümle geldim! Keyifli okumalar. Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.

The Weeknd, Ariana Grande- Die for you

''... Rahatla. Ve şu an olduğun anı yaşa. Hayatta huzurlu bir zihinden daha büyük servet yoktur.''

Hissettiğim rahatlama ve uyuşuklukla kapalı olan gözlerimi araladım. Yüzümde sakin bir tebessüm vardı. Dün yaşadığım sinirden sonra bugün sabah erkenden kalkmış meditasyonumu yapmıştım. Oturduğum yerden kalkıp birkaç tane de esneme hareketi yaptım. Hareketler bittikten sonra hissettiğim açlıkla direkt mutfağa yöneldim. Ne yapacağımı düşünürken oldukça kararsız kalmıştım. Bir yanım yulaf diyordu diğer yanım güzel bir kahvaltı. Birkaç saniye öylece durup düşündüm. Kararsız biri olmak çok zordu. En sonunda kahvaltıya karar verdikten sonra dolaptan iki yumurta çıkarıp haşladım. Yanına peynir ve salata yaptıktan sonra büyük bir mutlulukla kahvaltımı yapmaya başladım. Bazen gün boyu telaştan ve yoğunluktan yemek yemediğim oluyordu ama kahvaltıyı asla atlamazdım. Keyifle yaptığım kahvaltıdan sonra bulaşıkları makineye attım.

Odama çıkıp ebeveyn banyosuna yöneldim. Dişlerimi fırçaladıktan sonra odaya geri döndüm. Dolabımı açtığımda ise bu sefer de ne giyeceğim için kararsız kalmıştım. Siyah mini eteğimi ve su yeşili büstiyerimi giyip kulağıma küpelerimi takıştırdım. Beyaz ufak çantama birkaç eşyamı attıktan sonra siyah topuklu ayakkabılarımı ayağıma geçirdim. Saçlarımı dağınık bir topuz yaptıktan sonra önden perçemlerimi serbest bıraktım. Hafif bir makyaj yaptıktan sonra odadan ayrılıp dış kapıya yöneldim. Kapıyı kilitledikten sonra arabaya yöneldim ve atölyeye doğru sürdüm.

Güzel bir şarkı açıp kendime mırıldanıyordum. Bu şekilde araba yolculukları da sıkıcı geçmiyordu, çalışmadan önce enerjide topluyordum. Yaklaşık yarım saat süren bir yolculuktan sonra atölyeye gelmiştim. Arabayı uygun bir yere park ettikten sonra eşyalarımı da alıp arabadan indim. Atölyeden içeriye girip, herkese selam verdikten sonra odama girmiştim. Derin bir nefes alıp kendimi zihnen bu yoğunluğa alıştırmaya çalıştım. Bugün geceye kadar çalışmayı düşünüyordum. Yaz kreasyonu için bir ay sonra defile olacaktı ve o güne en güzel şekliyle girmek istiyordum. Yaptığım her şeyin kusursuz olmasını ve görenlerin tekrar tekrar bakmak isteyeceği bir defile hayal ediyordum.

''Hadi bakalım Henna. Bugünü sağ salim atlatırsın sen.'' Kendi kendime mırıldandıktan sonra işimin başına geçmiştim.

Birkaç saat sonra

''Melike! Hallettin mi kargo işini?''

''Evet Henna hanım.''

''Ali, paketler nerede?''

''Üst kattaki depoda Henna hanım.''

''Derya, kıyafetlerin taslağı çıkarıldı mı?''

''Eveet!''

''Sena! Suzan hanım geldi mi almaya?''

''Yarım saatte gelir.''

Bir o yana, bir bu yana koşturup etrafa sorular yağdırırken iki dakika kendime izin verip derin bir nefes aldım. Geldiğimden beri, hayal ettiğimden daha yoğun bir şekilde çalışmaya başlamıştık.  Bir kıyafetin her işiyle tek tek ilgilendiğim için oldukça zorlanıyordum ama bu işten çok keyif de alıyordum. Dinlenme süremi bitirip tekrardan işime döndüm. Önümdeki kumaşlarla ilgilenirken bana seslenilmesiyle gözlerimi kumaşlardan çekip seslenen kişiye döndüm. Elif'ti.

''Ne oldu?''

''Bu beyefendi sizinle konuşmak istiyormuş.'' Dedikten sonra hafifçe sağa kayıp arkasındaki kişiyi gösterdi. Gördüğüm kişiyle kaşlarım şaşkınlıkla havalandı.

HENNAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin