HENNA

Yılbaşı.

Merhaba! Yılbaşına özel bir bölüm yazdım. Umarım seversiniz. Hepinize mutlu yıllar. Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın.

Zaman, su misali akıp geçiyordu. Ayların, günlerin hatta yılların bu kadar hızlı geçmesi göz korkutucuydu. Zaman algımı yitirmiştim. Bu senenin, diğer senelere göre çok büyük bir farkı vardı. Hayatım boyunca, en güzel hatırlayacağım yıl olacaktı.

Çünkü, hayatıma Ilgaz girmişti.

Ben, onun hayatında aslında çok daha önceden var olmuştum. Bu, her ne kadar fiziksel olarak olmasa da beni çok daha önceden tanıyordu. Ben ise onu daha yeni tanımıştım. Ama sanki yıllardır aradığım kişi gibi hissediyordum. O, bambaşka bir insandı.

"Henna, ne yapıyorsun?"

Gelen sesle bakışlarım kapıya döndü. Ilgaz, kapının önünde durmuş bana bakıyordu. Dolabımın önünde durmuş ne giyeceğimi seçmeye çalışıyordum.

Bugün, yılbaşıydı.

Annemlerde toplanacaktık hep beraber. Bizimkiler, onların aileleri hatta Ilgaz'ın ailesi de gelecekti. Baya kalabalık bir ortam olacaktı ve bunun için çok heyecanlıydım. Ayrıca, heyecanlı olduğum başka konu ise, annemlerle, Ilgaz'ın ailesinin tanışacak olmasıydı. İlk kez yüz yüze geleceklerdi. Annem, ısrarla onların da gelmesini istemişti. Ilgaz, zaten dünden hazırdı bu fikre, ben de onaylamıştım.

''Ne giyeceğime bakıyordum.''

Kapının önünde dikilmeyi bırakıp yanıma geldi ve iki elini de omzuma koyup beni yatağa doğru yürüttü.

''Bugün kombinini ben seçeyim mi?'' Hevesli haline dayanamayıp kabul ettim.

''Seç bakalım.''

Ellerini birbirine sürttü. ''Sen sevgiline güven.''

Güldüm. ''Umarım, pişman olmam.''

Alıngan bakışlarını yüzüme dikti. ''Öyle mi, Henna hanım? Birazdan oldukça utanacaksınız.''

''Hadi bakalım.''

Dolabın önüne geçip bir süre bakındı. Yaklaşık on dakika geçmişti ki hala ortada bir şey yoktu.

''On dakika oldu, Ilgaz.''

Kafasını dolaptan çıkarıp ofladı. ''Bu ne zor işmiş. Ben direkt gömlek, pantolon giyip çıkıyorum.''

Yanıma gelip yanağımı öptü. ''Bir daha sen hazırlanırken hadi, hızlı ol gibi şeyler söylemeyeceğim.''

''Zaten söylemiyorsun.''

Gözlerini kıstı. ''Doğru, söylemiyorum. Ne kadar iyi bir sevgilim görüyorsun, değil mi?''

''İyi bir sevgili olduğundan değil, Ilgaz. Benden daha geç hazırlandığın için demiyorsun.''

''Geç hazırlanmıyorum.''

Tek kaşımı kaldırdım. Genelde, benden sonra hazır oluyordu. Ben, akşamdan ne giyeceğimin, ayakkabısından , takısına kadar kafamda planlardım. O yüzden sabah kalkınca direkt üstüme geçirirdim. Ama Ilgaz, hiçbir zaman öyle yapmazdı. Sabah, ne giyeceğine karar verirdi. Hayatta öyle yapamazdım. Benim her şeyim hali hazırda dururdu.

''Tamam, geç hazırlanıyorum ama ne giyeceğimi bilemiyorum.''

Yanağını sıktım. ''Olsun, ben seni böyle de seviyorum.''

Güldü. ''Bana çok aşıksın.''

''Senin bu egonu tatmin etme hallerin, beni deli ediyor.''

''Bana deli mi oluyorsun? Hislerimiz karşılıklı güzellik.'' Deyip göz kırptı.