Umut - Gay

Umut

Medya/Umut 🖤

_

Umut'dan;

Sabah'ın erken saatlerinde yine konak ahalisinin sesine açtım gözlerimi.

Odamın avluya bakan penceresinden baktığımda gördüğüm manzara ile gülümsedim.

Kalabalığımız avluya sığmıyor, her sabah biraz daha mutlu uyanıyorduk sanki.

Soykan Konağı..

Her duvarında bir hikayenin saklı olduğu bir konaktı bizim konak.

Acısı ve tatlısı ile birçok hikayenin...

Çok badireler atlatmış, çok sınavlardan geçmiştik bu konakta. Deniz abinin hayatımıza girişi ile peş peşe ortaya çıkan sırlar, konakta yaşanan birçok acı günler ama buna rağmen babam ve Deniz abinin her şeye meydan okuyan aşkları diğer her şeyi önemsiz kılıyordu aslında.

Ha bu arada,
Ben Umut....

Eşcinsel bir çift olan babam Aziz Soykan ve abi diye hitap etsem bile babamdan hiç ayırmadığım, üzerimde büyük emeği olan diğer babam Deniz Soykan'ın oğluyum.

Dedem Ünal ağa ile Deniz abimin babası rahmetli Hikmet ağa kuzenlerdi. Dolayısıyla babam ve Deniz abi de uzaktan da olsa kuzen sayılırlardı aslında.

Ve iki ailenin arasında on iki sene süren bir düşmanlığın son bulması için evlendirilmişti babamla Deniz abi.

Zoraki başlayan evlilik zamanla gerçeğe dönüşürken tüm bu düşmanlık hikayesi bitmiş ve konakta birçok sır açıklığa kavuşmuştu.

Ve ben o zamanlar sadece yedi yaşındaydım.

Bu konakta yaşanan tüm olumsuzluklara rağmen, anne eksikliğime rağmen şevkatle, sevgiyle büyümüştüm.

Babam ve Deniz abi,

Babaannem ve Dedem,

Tuncay ve Mehmet amcamlar,

Eray abi ve Çağrı,

Gülendem yenge...

Bana annesizliğin eksikliğini hissettirmemek için ellerinden geleni yaparak çabalamışlardı hep.

Özellikle Deniz abi...

Daha on sekiz yaşında kendi hayallerinin peşinden gidecek yaştayken, kendi yaralarını hiçe sayarak benim yaralarımı sarmıştı.

Yedi yaşına kadar kimse ile konuşmaz, iletişim kurmazken ilk Deniz abi ile konuşmuş, onun yanında güvende hissetmiştim kendimi.

Babamın ve benim hayatıma kattığı her güzel an için, her güzel dokunuşu için teşekkürüm sonsuzdu ona.

Mutlu büyümüştüm anlayacağınız. Çok güzel bir aileye sahiptim ve her daim yanımda olmaları için dua ediyordum.

Ve Savaş...

Her daim yanımda olmasını istediğim, kalbimin gizli bir köşesinde hep sessizce sevdiğim ama sonunda karşılık bulduğum için ayaklarım yerden kesilircesine mutlu olduğum adam.

Sevdiğim..

Kızkardeşimin doğum gününden sonra babamlar ile artık konuşarak Savaş'ın sadece liseden matamatik öğretmenim değil, aynı zamanda sevgilim olduğunu da söylemem gerekiyordu.

Tabii bunun için önce uzun emekler sonucu nihayet vermem gereken üniversite sınavımı da aradan çıkarmam lazımdı.

Üzerimi değiştirerek aynanın karşısında saçlarıma hızlıca şekil verdikten sonra hazır olduğuma kanaat getirip odamdan çıktım.