Umut - Gay

39.Sarışın

Umut'tan;

1 gün sonra..

"Umut bey, bugün otelin inşaatını kontrol edeceğinizi söylemiştiniz. Çıkacak mıyız?"

"Öyle mi söylemiştim? Tamamdır bekle o zaman çıkarız şimdi."

Çantamı alarak çalışanımız Aydın bey ile birlikte şirketten ayrıldık. Arabanın arka koltuğundayken sürekli telefonu kontrol ettiğimi farkettiğimde kilitleyip ceketimin cebine koydum.

Yol kenarında ki kafelerin birinin dışında gördüğüm adamı birine benzettim.

"Dursana!" Dedim şoföre.

"Efendim?"

"Arabayı diyorum durdur."

"Efendim birşey mi oldu?"

"Hemen geliyorum!" Arabadan inip yolu karşıya geçerek kafeye doğru ilerledim.

Benzetmemiştim, oydu gördüğüm.

"Rıdvan?" Dedim arkadan elimi omuzuna atarak.

"İş görüşmesi için fazla salaş değil mi ya burası?"

Üzerimde ki takım elbiseye baktım, ardından karşısında ki boş sandalyeye geçip oturdum.

"Yok iş görüşmesi için gelmedim zaten."

"Beni mi takip ediyorsun yoksa." Yüzünde ki tatlı tebessüm ile önünde bulunan kahveden bir yudum aldı.

İçerken bakışları bendeydi.

"Geçerken gördüm diyelim."

Anlaşıldı der gibi kaşlarını havalandırdığında işaret parmağım ile boynumu kaşıdım.

Heyecanlanırken hep yaptığım birşeydi, babamlar sayesinde öğrenmiştim ben de.

"Ee nereye gidiyordun?"

"Bizim bir otel projesi var da onun inşaatını denetleyecektik bugün."

"Anladım. E tutmayayım ben o zaman seni."

"Sorun değil ya kalabilirim biraz. Sen ne yapıyorsun burada?"

"Öyle oturuyorum. Hava almak için çıktım. Hem de biraz etrafı dolanırım dedim, malum memleketinizde yeniyim tanımıyorum hiçbir yeri."

"Neden yalnız çıktın?"

"Burada senden başka tanıdığım yok ki."

"Niye aramadın ki beni gezdirirdim ben sana şehirimizi."

"Yoğunsundur diye rahatsız etmek istemedim sanırım. Birkaç kez arayıp aramama konusunda kararsız kaldım aslında. Birde sen geçen dedin ya artık eskisi gibi değiliz diye-"

"Eee?"

"İşte ne bileyim ben de rahatsız etmek istemedim açıkcası. Eskiden olduğu gibi değil her şey anlıyorum. Eskiden daha rahattık bazen birbirimizde bile kalıyorduk geceleri. Şimdi sen işlerin başında olmak için geri döndün, bir yandan ailen ile de ilgileniyorsun. Ne bileyim ilişkin falan vardır belki araya girmek istemedim işte."

Gülümsedim.

Bir ilişkim olup olmadığını mı merak ediyordu? Gerçi bu beni niye mutlu etmişti, onu da anlamamıştım.

"Bir ilişkim yok. Hatta son sekiz senedir yok. Biliyorsun, ben öyle tek seferlik ilişkilerin adamı değilim. Biriyle birlikte olacaksam o kişiye karşı mutlaka birşey hissediyor olmalıyım."

"Bense senin tam tersin oldum sanırım bu süreçte."

"Nasıl yani?"

"Şu malum şahısın gidişinden sonra- kendimi toprladığım, iyileştiğim dönemlerde birçok kişiyle birlikte oldum. Tek gecelik tabii karşılıklı olarak hiçbir beklentiye girmeden. Sonra Yaren ile, yani eski eşim ile tanıştıktan sonra bir durulma noktasına geldim. Mantık evliliği yapmış olsak bile ona hep sadık kaldım. Sonranda zaten stresli bir boşanma süreci yaşadığımız için hayatıma kimse girmedi. Zaten hikayenin devamını da biliyorsun, buradayım işte."