Umut - Gay

41.Sadece Bir İyilik

Umut'tan;

"Rıdvan?" Dedim şaşkınlık ile.

"Umut?" O da aynı şekilde şaşırmış gibiydi.

"Senin ne işin var burada?"

"Dışarıdaydım da annem aradı, Mila'nın canı sıkılıyormuş evde. Ben de buraya çok yakındım siz de gelin öğlen yemeğini beraber yiyelim bir değişiklik olur dedim. Gerçi annem dışarıda yemeği sevmez biliyorsun da işte Mila'nın haftada bir kez hamburger günü olunca bugünü kaçırmak istemedi. Onları bekliyordum ben de ama bakıyorum evren bizi sürekli karşılaştırma işinde baya iyi çalışıyor."

Rıdvan'ın söylediklerinin ardından gözüm yan masalarda gezinirken Rıdvan'ın oturduğu masanın hemen sağında Bahtiyar'ı gördüm. Resmen görücü usulü buluşacağım adamı bile Rıdvan ile karıştırıp yanlış masaya gelmiştim.

Bakışları beni bulduğunda el salladı. Rıdvan'ın bakışları da anında yan masayı bulurken dudakları düz bir çizgi haline geldi.

"Özel bir randevu galiba."

Kafamı olumlu anlamda sallamakla yetindim sadece. Ayaklarım geri geri gitse de adamın olduğu masaya doğru ilerledim. Tokalaşmak için uzattığı eline birkaç saniye baktıktan sonra sıktım.

Birkaç dakika sonra Sema teyze ve Mila da geldiğinde hep beraber yemeğe başlamıştı Rıdvanlar da. Gözüm sürekli yan masadayken karşımda oturan adamın söylediklerini duyuyormuş numarası yapıyordum arada.

Gerçi kendisi Bahtiyar olmak için biraz fazla yakışıklıydı. Konuştuğumuz kadar ile saygılı, bilgili ve anlayışlı biriydi. Bir erkekte aradığım tüm kriterlere neredeyse sahipti ama şuan midem ağzımdan çıkacakmış gibi kasılmıştı.

Adamın kötü hiçbir yanı olmamasına rağmen midem bulanmıştı sanırım. Böyle düşünmem saygısızcaydı belki ama şuan karşımda ki kişinin kesinlikle bu adam olmasını istemiyordum.

"Sen peki sever misin?"

"............."

"Umut?"

"Ha- efendim?"

"At binmeyi diyorum sever misin? Ben çok severim. Ruhumu dinlendiriyor."

Söylediklerine karşı gülümsemekle yetindim sadece.

Tekrar Rıdvanların olduğu masaya baktığımda Mila bana el sallarken bsbasının bakışları da beni buldu. Beni bu adamdan kurtar diye içimden attığım sayısız çığlıkları farketmiyordu belki ama sanırım patlamak üzereydim artık.

"Ben müsaden ile lavobaya kadar gideceğim beş dakika."

"Hı hı tabii git."

Yanımdan ayrılıp lavobonun yolunu tutarken Rıdvan da telefonu çaldığı için dışarı çıktı. Bizde o sırada yan masadan Sema teyze ile konuşmaya başladık.

"Masalar yakın olduğu için kulak misafiri oldum oğlum yanlış anlama da..Özel bir buluşma galiba?"

"Evet Sema teyze öyle oldu."

"Maşallah yakışıklı çocukmuş."

Öyleydi..sekiz yıl sonra karşıma bu kadar yakışıklı bir şekilde çıkması bana da sürpriz olmuştu.

"Öyle mi ben pek dikkat etmedim de. Aslında dedem ve babaannem istediği için buradayım."

"Nasıl yani?"

"Dedem yıllar önce kalp krizi geçirdi de ben o yüzden dönmüştüm buraya tekrar. Siz Almanyaya taşındıktan kısa bir süre sonraydı..Doktor stresli ortamları, en başında da şirkete geri dönmesini kesin bir dil ile yasakladı. Dedem de bir şartla emekli olurum, işlerin başına Umut geçerse dedi. Ben de onun sağlığını önemsediğim için mesleğimi yapma planımı bir süreliğine askıya alıp konağa geri döndüm. İşte bu aralar da tekrar dönmek istiyor şirkete. Babii biz de bunun olmayacağını söyleyince bu sefer de tutturdu evlenip yuva kuracaksın, çocukların olacak, sana kalan her şey onlara kalacak demeye. Ancak bu şartla konuyu kapatırmış o yüzden buradayım şuan."