Umut - Gay

28.Sır

Umut'dan;

"Buna hiç gerek yok." Deyip poşeti geri verdiğinde yüzüm düştü..

"Ben karşılık beklediğim için yapmadım!" Kesin bir dil ile söylediklerinin ardından arkasını dönerek topu hızlı bir şekilde potaya gönderdi.

Birşeylere öfkelenmiş gibiydi...

Benim ise vazgeçmeye niyetim yoktu tabii ki.

"Peki.."

Elimde ki poşeti bir kenara bırakarak üzerimde ki gömleği çıkarırken yaptığıma anlam vermeye çalıştı Karan.

Gömleğimi çıkartıp onu da bir kenara bıraktıktan sonra sadece kot pantolonum ve tshirt'üm ile kalmıştım.

"Madem yemeyeceksin, biz de beraber oynarız." Alaycı bir gülüş ile kıvrıldı dudağının kenarı.

"Marifetlerini geçen maç sırasında gördük."

"Sen böyle keskin fikirli misin hep?"

Bıkkın bir nefes vererek topu elinde yavaşça hareket ettirmeye başladı. Bu sırada bakışları da üzerimdeydi.

"Bilmemek değil, öğrenmemek ayıp demişler. Hem ben de senin marifetlerini gördüm..bence senin gibi bir hocadan ders almam beni basketbol konusunda ileriye taşıyabilir."

"Bu saatden sonra profesyonelliğe soyunmayacaksın herhalde?"

Ben sadece sana soyunmak istiyorum be Karan'ım!

"Basketbol ilgi alanıma girmiyor ama madem böyle mahalleler arası maç var, öğrenmek gerek."

"İyi madem öğrenmeye kararlısın bakalım nasıl bir öğrencisin. Hareketlerimi dikkatlice izle."

Yaptığı hamleleri dikkatle izlemeye başladım. Bir süre hareketlerini aklımda tutabilmek için izledikten sonra topu elime verdi.

"Hadi gönder bakalım."

Topu demin onun tuttuğu gibi tutup potaya defalarca göndermeye çalışsam da başaramadım.

"Topu o şekilde tutarsan hiçbir maçı kazanamayız. Topu almakta iyisin ancak bu şekilde atarsan şansın sıfır. Biliyorsun, her hareket takımın kaderini belirler."

Bir yandan konuşmaya devam ederken bir yandan da arkama geçmişti yavaş adımları ile. Ve bunu ne ara yapmıştı hiçbir fikrim yoktu.

"Şöyle tut-"

Topu tuttuğum elimi her iki yanından kavradı. Oynadığı için aşırı terlemesine rağmen burnuma dolan erkeksi kokusu başımı döndürmüş gibiydi bir anlık..

"Kendini kasıyorsun, yapma!"

Arkadan sarılma fetişim var be Karan, nasıl kasmayayım insafsızın oğlu.

"Bir bütünmüşüz gibi düşün, ikimiz birmişiz, aynı bedenmişiz gibi-"

Bunu düşünmediğim tek bir günüm bile yoktu ki..

Seni gördüğüm ilk günden beri kendime kızsam bile düşünmekte olduğum tek şeyin bu olduğunu keşke sana söyleyebilseydim.

"O zaman topu göndermemiz daha kolay olacak."

Söylediklerini duysam bile anlayamıyordum sanki..Tüm hücrelerimi tek tek yakıp yıkan o eşsiz kokusunu ilk kez bu kadar yakından duyuyordum.

"Kendini bana bırak."

Keşke sen de kendini bana bıraksan..
İşte o zaman ne güzel olurduk.

Yaptığı hareket ile topu başarılı bir şekilde potaya göndermiştik. Kalbimin daha fazla bu yakınlığa dayanamayacağını düşünüp hızlıca ayrıldım yanından.