Umut - Gay

15.Duygular

Yazar'dan;

Hastane.

Songül ve Halime hanım ambulanstan indirildiklerinde diğerleri de arabadan inip hızlı adımlar ile koridor boyunca hastane görevlilerini takip ettiler.

Uzunca süren bekleyişin ardından doktor ameliyathaneden çıktığında hemen yanında toplandılar.

"Songül..o nasıl?"

Diye sordu Leyla perişan bir halde.

"Songül hanımın durumu iyi. Şanslıymış ki düşüş sırasında Halime hanımın üzerine düşmüş ve kafasına herhangi bir darbe almamış. Sadece birkaç kırıklar var."

"Peki Halime hanım?"

Savaş'ın sorduğu soru doktorun yüz ifadesinin değişmesine sebep oldu.

"Ameliyat sırasındayken iki kere kalbi durdu. İlkinde şanslıydı hayata döndürdük fakat ikincisinde uzun süre geri döndürmek için uğraştık ve buda uzun bir süre oksijensiz kalmasına neden oldu."

"Yani, ne demek oluyor bu?"

"Hayati tehlikesi var ve yoğun bakımdan çıkamayabilir. Eğer şanslıysa ve hayata tutunursa bile hayatının geri kalanını yürüyemeyerek ve konuşamayarak geçirecektir. Tedavi ile konuşma durumunu belki zamanla azda olsa geri getirebiliriz ki bu düşük bir ihtimal..ama yaşı itibari ile maalesef fiziksel olarak toparlaması imkansız. Tabii yine de önceliğimiz hastanın hayati tehlikeyi atlatması. Yoğun bakım sürecini atlatabilirse sonrasında diğer konuları daha detaylı bir şekilde konuşuruz. Geçmiş olsun."

"Peki Songül'ü görebilir miyiz?"

"Bu gece tedbir amaçlı yoğun bakımda tutuyoruz. Ama yarın değerlerinde bir değişiklik olmaz ise normal odaya alınacak o zaman görebilirsiniz."

Doktor durum ile ilgili bilgi verip uzaklaşırken Leyla rahatlamış bir şekilde Umut'un yanına oturdu.

Savaş ise hava almak için dışarı çıkıp hastanenin bahçesinde ki banka oturduğunda az sonra yanına oturan bedene baktı bir süre..

"Sana bekleme demiştim!"

"Biliyorum."

"Niye buradasın o zaman?"

"Gidesim gelmedi. Gece uzun, birşeye ihtiyaç olur belki diye-"

Dediğinde lafını tamamlamasına izin vermeden devam etti Savaş.

"Bak geçen gece de anlattım sana, olmaz dedim. Eğer burada hissettiklerin yüzünden bekliyorsan kendine de bana da bunu yapma."

"O akşamdan sonra konuşamadık hiç. Ben konuyu açmaya çalıştım sonrasında şirkete giderken ama pek dinlemek istemedin, ben de o yüzden daha da konuşmadım. Ama madem konuyu tekrar açıyorsun izin ver ben de söyleyeyim içimdekileri."

"............."

"Bak ben çocuk değilim. Bu durumdayken- yani sen evliyken yaptığım şey doğru değildi belki. Ki sen de zaten hemen geri çektin kendini, tepkini belli ettin. Ama bu benim elimde olan birşey değildi..
Amacım seninle cinsel olarak birşeyler yaşamak falan da değildi yanlış anlama. Sadece hoşuma gitti işte bilmiyorum o an tutamadım kendimi. Özetle ne benden, ne bu konudan kaçmana nede kendini suçlu falan hissetmene gerek yok. Durmam gereken yeri biliyorum..
Eğer daha fazla rahatsızlık verirsem işten ayrılabilirim ama yaptığım şey için özür falan dilememi bekleme. Çünkü seni öpmem kontrolümün dışında gelişen birşeydi. İşe girdiğim, hatta o gün kapıda az daha üzerine düştüğüm günden beri olan birşeydi ve biranda patlayıverdi işte. Ben hiç yaşanmamış gibi devam ederim..yeter ki bu durum evliliğini etkilemesin çünkü bir suç varsa o bana aitti. Sen karşılık vermedin zaten."