Umut - Gay

10.Plan

Umut'dan;

"Ee almayacak mısın kanıtları?"

"Hayır almayacağım. Şimdilik sizde kalsın."

"Bana siz demeyi bırakır mısın lütfen? Ayrıca biz akraba sayılırız ne bu mesafe."

"Yani benim bu aile ile Savaş'ın eşi olmam dışında ile pek bir bağım olmadığı için pek sayılmayız aslında. Bu evlilik konusu da günü geldiğinde bitecek zaten."

"Karadağlar üzerinden akraba olduğumuzu nereden çıkardın?"

"Nasıl yani, başka türlü nasıl olacağız ki?"

"Merhaba, ben Leyla. Kadir ve Eray'ın babadan olma kardeşleri."

Söylediklerine birkaç saniye şok içerisinde baktığımda devam etti.

"Şaşırman normal tabii. Hiç bahsetmediler mi sana benden? Aşk olsun..."

Sonunda şaşkınlığımı üzerimden atarak cevap verdim.

"Yok tanıyorum seni. Yani gıyaben de olsa..
Eray abi bahsetmişti bir keresinde babamlar da biliyorlarmış o zaman öğrenmiştim bir kardeşlerinin daha olduğunu ama o Leyla'nın sen olabileceğine kırk yıl düşünsem ihtimal vermezdim."

"Hayat kırk yıl düşünsek aklımıza gelmeyenleri yaşadığımız bir yer değil mi zaten? Bak, Savaş'ın sana yaptıkları da aklına gelmezdi ama şuan yaşıyorsun tüm bunları. Ama emin ol bitecek, yanındayım ben."

"Peki nasıl oldu bu? Yani sen- Eray abi falan mı yardım etmeni istediler?"

"Ben Eray ile hiç tanışmıyorum ki. Kadir'i de en son babamın kim olduğunu öğrendiğimde buraya geldince görüp tanımıştım. Kadir'in annesi varlığımı öğrendiğinde olay çıkardığı için babam da beni kabul etmedi. Yani bir nevi Savaş ile aynı kaderi yaşadık aslında. Neyse ki onun yanında abisi olmuş bunca yıl. Benim yanımda ise kimse yoktu."

"Abdullah bey peki?"

"Abdullah bey ile yollarımız zar zor iş bulabildiğim şirkette kesişti. Şirketin ortaklarından biriymiş. Biliyorum evli bir adam iken onunla ilişki yaşaman doğru değildi diyeceksin belki ama hayat insana bazen başka seçim şansı bırakmıyor maalesef. Babamın beni kabullenmemesi, ardından buralardan gitmeleri, annemin bile beni yurda vermiş olması...
Tüm bunlar üst üste geldiği zaman hayata ondan bir alacağın varmış gibi bakıyorsun hep. Güçleneceğin, seni ezen, istemeyen herkesin karşısına dikileceğin günü bekliyorsun. Bu şekilde başlamış oldu ilişkimiz."

"Yok yaşadıklarını detayları ile bilmeden, hissetmeden yargılayamam zaten seni. Üzüldüm aile konusunda şanslı olmamana ama belki bundan sonra en azından kardeşlerinle görüşürsün?"

"İnan çektiğim zorlukları zaten bilmek istemezsin. Evet, ben aile konusunda senin kadar şanslı olamadım maalesef. Ama sen ailenin kıymetini bil tamam mı? Ha bu arada gelişimin kimseyle ilgisi yok. Ben Abdullah beyin tam on beş senedir kara kutusuyum. Haliyle yaşananları ve neden burada olduğunu da biliyorum. Ve seni o deli Halime ile sünepe yeğeninin ve akılsız kocanın eline bırakacak değilim. Bundan sonra bu konakta benim korumam altında olacaksın. Gerisini diğerleri düşünsün."

Diyerek göz kırptığında ben de gülümsedim.

"Teşekkür ederim. Emin ol bu iyiliğini hiç unutmayacağım. Bu arada dediğim gibi dosyalar şimdilik sende kalsın olur mu? Benim biraz düşünmeye ihtiyacım var çünkü."

"Ok, sen kararını verinceyedek bir süre daha bende kalsın madem."

Leyla'nın odasından çıktıktan sonra kendi odama geçip bir süre bana söyledikleri üzerine düşündüm. Ona tam olarak güvenebilir miydim onu da bilmiyordum ama en azından Kadir amca ve Eray abi gibi iyi biri olabileceğini düşünüp azda olsa rahatlatmaya çalıştım kendimi.