Unicode 🌴
"ဒီမှာ ခဏနေခဲ့နော် မား အဆင်ပြေတာနဲ့ ၂ယောက်လုံးကို
လာခေါ်မယ် ဟုတ်ပြီလား"
၁၂နှစ်အရွယ်ကောင်လေး ၂ယောက်ရဲ့လက်ကိုဆွဲပြီး
သူမလည်းမျက်ရည်တွေကြားကနေ ပြောသော်လည်း
ဝမ်ဆီကသာ ငိုသံပိစိလေးထွက်လာတယ်။ ပြီးနောက်
ရိပေါ်ကို ပြန်ကြည့်လိုက်တော့ငိုဖို့နေနေသာသာ
ဝမ်းနည်းနေတဲ့အရိပ်အယောင်တောင်မပြ၍ ဒေါသတွေ
ထောင်းခနဲပဲ..
မထီသလိုအကြည့်တွေ က သူ့ပါးပါးနဲ့တစ်ပုံစံတည်းပဲ..။
"ဝမ်ရိပေါ် ငါပြောတာကြားလား!!
ရိပေါ် ခေါင်းကုတ်ရင်း ခေါင်းညိတ်ပြလာပေမယ့်
ချက်ချင်းဆိုသလို အကြည့်တွေကိုပြန်လွှဲသွားတယ်..။
ဒီကလေးတော့ ရောင့်တတ်နေပြန်ပြီ။
"ငါလပိုင်းလောက် ကြာလိမ့်မယ် ဂေဟာမှာပဲ
လိမ်လိမ်မာမာနေကြ"
"မား.. မသွားလို့မရဘူးလားဟင်"
လက်ကိုဇွတ်ဆွဲထားတဲ့ ဝမ်ကြောင့် သူမဘက်ကလည်း
ဝမ်းနည်းစိတ်တို့က လှိုက်လှိုက်တက်လာတယ်..။
"မား သေချာပေါက် ပြန်လာခဲ့မယ် "
"မကြာစေနဲ့နော်"
"အင်းပါ ဒီမှာပဲလိမ်လိမ်မာမာနေ
မားမားလျို စကားကိုနားထောင် စာလည်းကြိုးစားနော်"
နဂိုဖြူနေတဲ့ အသားရေလေးက ငိုထားတဲ့အရှိန်ကြောင့်
ပန်းရောင်ဘက်ကို ကူးပြောင်းနေတာမို့ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်
ဝမ်ရဲ့ချစ်စရာအသွင်က ထင်ရှားနေဆဲ..။
တော်သေးတာပေါ့ ငါနဲ့တူတဲ့ သားတစ်ယောက်ရှိနေသေးလို့။
"ကျွန်မသားတွေကို စောင့်ရှောက်ထားပေးပါ
ပြန်လာခေါ်မယ်"
"အင်း.. စိတ်ချပါ ဒီမှာ သူတို့အတွက်အများကြီး
ကောင်းတယ်"
ရှိုက်ကြီးတငင်အော်ငိုကာ လက်ကိုလွှတ်မပေးတဲ့အပြင်
ပိုပြီးအားထည့်ဆွဲထားတဲ့ ဝမ်ရဲ့လက်နှစ်ဖက်လုံးကို
ရင်နာနာနဲ့ ဆွဲဖြုတ်ချခဲ့ပြီး လှည့်ထွက်လာလိုက်တယ်..။
ဒီနေရာမှာနေလို့ ဘာကောင်းကျိုးမှ ရှိမှာမဟုတ်ဘူးရယ်..။
မားမား သားကိုသေချာပေါက် ပြန်လာခေါ်မယ်..။
ပြီးရင် ဘယ်သူမှမော့မကြည့်ရဲတဲ့ဘဝတစ်ခုကို
ဖန်တီးပေးပါ့မယ်..။
