PAMUK ŞEKER

4.BÖLÜM

"Defne kalk artık! İse geç kalırsan ben karışmam bak."

Annemin sesi kulağıma ulaşıyordu ama ne dediğini anlamıyor gibiydim. Dün neredeyse sabahtan akşama kadar ayakta durmuştum ve bacaklarım ağrıyordu.

"Defne saat yediye geliyor kalkmazsan bir daha da çağırmam işe de geç kalırsın ona göre."

Ben işe gidiyordum değil mi? Aslında gitmesem de olurmuş! Uyumak istiyorum ben!

Gözlerimi zorlukla araladığımda annem odada yoktu. Gözlerimi oyalayıp doğruldum. Yapacak bir şey yok,kalk Defne. Yataktan kalkıp elimi yüzümü yıkadım. Yarım saatte üstümü giyinip saçlarımı da halletmiştim. Bugün de mavi bir elbise giymiştim. Mavi toka ve mavi küpeler. Sonunda hazır olduğumda salona geçtim.

"Defne kahvaltı hazır gel hadi."

Annem şahane bir kahvaltı sofrası hazırlamıştı. "Herkese günaydın." deyip sofraya oturdum. Babam ve abim de günaydın demişti. Henüz herkes evdeydi. İştahla yemeye başladım. Bir yandan da saati kontrol ediyordum. Saat yedi buçuk olduğunda sofradan kalktım.

"Ben işe gidiyorum. Hoşça kalın." dediğimde hepsi gülümsemişti. Babam "İyi çalışmalar kızım."dedi.

Ayakkabılarımı giyip evden çıktım. O sırada karşı kapı da açılmıştı. Kim olduğunu görmek için başımı kaldırdığımda Poyraz abiyle karşılaştım. O da benim gibi mavi giyinmişti bugün. Dışarıdan bakıldığında çok uyumlu görünüyorduk.

"Günaydın Defne."deyip yanıma geldi."Günaydın." dedim.

Birlikte yürümeye başladık,zaten aynı yere gidiyorduk. "Bugün çok işimiz var Defne. Baya yorulacağız." dediğinde şimdiden gözüm korkmuştu. Çünkü dün zaten çok yorulmuştum ve bugün daha fazla yorulacaktım.

"Çünkü bugün kafede bir doğum günü organizasyonu var. Hemen gidip hazırlık yapmamız lazım."

Bu söylediği heyecanlanmama sebep olmuştu. "Olur yaparız." dedim.

Kafeye geldiğimizde içeri girip çantamı bıraktım. O sırada Cenk de gelmişti.

"Günaydın Cenk. Hadi bir oturup plan yapalım doğum günü için."

Poyraz abinin sözleriyle geçip bir masaya oturduk. "Şimdi yapılacak şeyleri söylüyorum. Masalar süslenecek, şarkı listesi hazırlanacak, atıştırmalıklar hazırlanacak ve tabiki pasta yapılacak. Bunların hepsinin akşam altıya kadar hazır olması lazım."

"Bugün gerçekten yoğun geçecek anlaşılan." dediğimde Poyraz abi başıyla onayladı ardından sözlerine devam etti. "Cenk sen şarkıları ayarla ve ses sistemini kontrol et. Zaten partiyi planlayan kişi birkaç özel şarkı istemişti sana onları da söyleyeceğim. O sırada biz de Defne'yle pastayı yaparız. Sonra da beraber süslemeleri hallederiz olur mu?" Hepimiz onayladıktan sonra ayaklandık. Cenk bilgisayarın başına geçti biz de mutfağa girdik ve önlüklerimizi giydik.

"Poyraz abi pastayı nasıl yapacağız?"

"Kalp şeklinde kırmızı bir pasta yapacağız. Üstüne de 'İyi Ki Doğdun Sevgilim' yazacağız. Süsleme işi de bizim yeteneğimize kalmış artık."

"Tamam." deyip pasta için gerekli olan malzemeleri çıkarmaya başladım. Poyraz abi de pasta kekinizi yapmaya başlamıştı.

"Sen kremayı hazırla Defne ben de keki yapıyorum."

Kremayı yapmaya başladığımda bir taraftan da Poyraz abinin izliyordum. Çok dikkatli bir şekilde çalışıyordu ve tamamen işine odaklanmıştı. Bir anda kafasını kaldırınca göz göze gelmiştik. Hızla bakışlarımı çevirdim. Kısa bir an gülümsediğini fark etmiştim. Keki fırına attıktan sonra yanıma geldi.

"Krema ne durumda?" diye sorduğunda "Bitmek üzere." dedim.Yaklaşık beş dakika sonra işim bitmişti."Poyraz abi krema hazır." dediğimde gelip kremanın kıvamına baktı.

"Mükemmel olmuş." deyip gülümsedi.Bir süre sonra kek de pişmişti. Gidip keki fırından çıkardım.

Poyraz abi gelip keki kalp şeklinde kesmeye başladı. Daha sonra kekin arasına kremayı sürdü. Ardından pastanın üstüne kırmızı orman meyveli sosu döktü. Sıra yazı yazmaya gelmişti. Poyraz abi "Sen yazmak ister misin?" dediğinde hemen reddetmiştim. "Güzelim pastayı mahvederim ben, en iyisi sen yaz."

"Öyle olsun bakalım." deyip dikkatle yazıyı yazdı. "Şimdi süslemeleri ekleyelim." deyip pasta dekor malzemelerinin yanına geldi. Ben de yanındaydım. Çok tatlı şeyler vardı. Siyah kalp şekerlemelere elimi uzatıp "Bunlarla pastanın etrafını süsleyebiliriz bence. Hem yazı da siyah ya uyumlu olur." dediğimde beni onaylamıştı.

"Hadi onu da sen yap." dediğinde şekerlerden biraz aldım ve gidip pastayı süslemeye başladım. Bunlar pastaya gerçekten çok yakışmıştı. Bittiğinde geri çekilip pastaya gururla baktım.

"Harika oldu."

"Bence de çok güzel oldu."

Poyraz abi gelip pastayı aldı ve dolaba koydu. "Hadi gidip masaların süslemeleriyle ilgilenelim biraz."

İçeri geçtiğimizde Cenk halâ müziklerle ilgileniyordu. "Halâ bitmedi mi Cenk?" dediğimde umutsuzca başını salladı."Bitmek üzere."

Poyraz abiyle bir masaya oturup balon şişirmeye başladık. Kırmızı kalpli balonlar... Birsürü balon şişirmiştik.

"Abi bir bakar mısın?"

Poyraz abi Cenk'in yanına gidince ben de elime birkaç balon aldım. Bazıları duvara yapıştırılacaktı. Bir sandalyeyi duvara yaklaştırıp üstüne çıktım. Bir balonu yapıştırdıktan sonra ikinciyi aldım. O sırada Poyraz abinin sesini duymuştum.

"Defne ne yapıyorsun? Ben yapacaktım onları. Düşeceksin şimdi! İn hadi ben yapacağım."

Hızla yanıma gelmişti. "Yok Poyraz abi bir şey olmaz hallediyorum ben." dedim. Birkaç saniye sonra ellerini belimde hissetmiştim. "Dikkat et düşme!" demişti ama artık çok geçti. Poyraz abi belimi tutunca dikkatim dağılmış ve bakışlarımı ona çevirmiştim. O sırada ayağım kaymıştı ve kendimi durduramayıp düşmüştüm. Ama yere değil, Poyraz abinin kollarına...

•••

Herkese merhaba yeni hikayemi nasıl buldunuz?

Poyraz ve Defne'yi sevdiniz mi? Benim çok severek yazdığım bir hikaye umarım siz de beğenirsiniz.